23 กุมภาพันธ์ 2552 06:09 น.
อินสวน
ใจเจ้ากรรมสำส่อนวอนหาเรื่อง
แจกรักสิ้นเปลือง สุรุ่ยสุร่าย
เพราะรักมีค่าเพียงน้ำลาย
จึงใช้จ่ายตามสบายไปวันวัน
เดบิต หัวใจไม่จำกัด
ผู้ถือบัตร วี-คลาส จ่ายไม่อั้น
เครดิตหัวใจเลิกใช้กัน
ความผูกพันเลิกแล้วเลิกเลย
หัวใจมักง่ายจึงรักง่าย
ไม่เคยคิดเสียดายรู้สึกเฉยเฉย
ก็เป็นเพียงเรื่องราวที่ผ่านเลย
ก็แค่เคยคบหาว่ากันไป
ใครอยากกู้ความรักแบบเหลือเฟือ
เป็นสินเชื่อดอกเบี้ยติดลบให้
ไม่ต้องจดจำนองเรื่องของใจ
เลิกเมื่อไหร่...ไม่ต้องใช้....แค่หายกัน
22 กุมภาพันธ์ 2552 11:33 น.
อินสวน
มองผ่านเลนส์ มัวหม่น เห็นคนหมอง
น้ำตานอง อาบแก้ม หลั่งรินไหล
เธอเศร้าโศก สงสาร ประการใด
หรือเสียใจ เจ็บช้ำ ถูกย่ำยี
มองสบตา พร่างพราย ประกายเจ็บ
มากรู้สึก หนาวเหน็บ ทุกพื้นที่
เทียบเคียงกัน คราวนั้น ฉันเคยมี
กับวันนี้ ไม่ต่าง บนทางเดิม
บนเส้นทาง คับแคบ ที่คดเคี้ยว
เกมหวาดเสียว ขับเคี่ยว กำลังเริ่ม
มีเชื้อเพลิง มากมาย ให้แวะเติม
หรือจะเสริม เพิ่มพลัง ก็ยังทัน
ความเจ็บช้ำ น้ำตา ยากระตุ้น
ชีวิตคือ ต้นทุน การแข่งขัน
ถอดหัวใจ ปลายทาง วางเดิมพัน
โบยแส้ฝัน สวาทย้ำ ซ้ำรอยใจ
17 กุมภาพันธ์ 2552 19:44 น.
อินสวน
บนเส้นทาง สายเก่า ที่เหงาหงอย
มวลแมกไม้ เศร้าสร้อย ละห้อยโหย
พร้อมเพรียงผลัด สลัดใบ ลงปรายโปรย
ละลานโรย ร่ำหา ลาเหมันต์
บนเส้นทาง เดียวดาย สายอ้างว้าง
ดูเหินห่าง ลางเลือน ร่องรอยฝัน
ใยเมินหน้า ละเลย เยาะเย้ยกัน
ลืมผูกพัน สัญญา ว่าคุ้นเคย
บนเส้นทาง ร้างใจ ไร้สันจร
ใยมองค้อน เมินหน้า เย็นชาเฉย
เหตุไฉน ใจดำ ทำละเลย
ไม่เอื้อนเอ่ย ทั้งเคย คบหากัน
บนเส้นทาง ว่างเปล่า ไร้เงารัก
เสียงทายทัก หมองหมาง จางเชื่อมั่น
ยังชะเง้อ เก้อคอย ทุกเดือนวัน
จวบคิมหันต์ ห่วงหา หวังมาเยือน
ท่ามขื่นขม ถมทับ กลับมาหา
พงพนา พฤกษ์ไพร น้ำใจเพื่อน
ขออภัย ห่างไกล ละลืมเลือน
ไปหาใคร ไม่เหมือน เพื่อนรู้ใจ
14 กุมภาพันธ์ 2552 08:39 น.
อินสวน
เก็บดอกหญ้า ดอกดิน ถิ่นแดนดอย
แซมดอกสร้อย ต้อยติ่ง แอบอิงฝัน
สารภี เอื้องป่า มากำนัล
เพื่อยืนยัน มั่นใจ มิตรไมตรี
ฝากเว้าวอน อ้อนคำ นำรักบอก
จากบ้านนอก แดนไกล ไร้แสงสี
มีเพียงสาร จารจด บทกวี
จากน้องพี่ พอเพียง หล่อเลี้ยงใจ
วอนลมพัด หอบหวน อวลกลิ่นหา
ภูพนา พาพะยอม อ้อมมาให้
แทนความรัก ไถ่ถาม ตามห่วงใย
จากคนไร้ จริงใจ ในผูกพัน
ฝากสายลม รำเพย เผยรู้สึก
รำพันพฤกษ์ เพรียกเพ้อ ละเมอฝัน
หริ่งเรไร หวามไหว มาใกล้กัน
แทนจำนรรจ์ สนเท่ เจรจา
บนภูฟ้า เคียงคู่ ภูพยัคฆ์
ฝากทายทัก เมฆข้าม ติดตามหา
แม้ดอกไม้ ไพรวัลย์ ฉันฝากมา
ไม่งดงาม ล้ำค่า อย่าเสียใจ
9 กุมภาพันธ์ 2552 15:50 น.
อินสวน
เธอหลีกลี้ หนีหน้า ฉันว้าวุ่น
ด้วยเคืองขุ่น ขัดใจ สิ่งใดหนอ
หรือเพราะฉัน คนนี้ ไม่ดีพอ
จึงตัดพ้อ สิ้นสวาท ขาดสัมพันธ์
พฤหัส ตอนสาย เธอหายหน้า
ฉันตามหา ทุกหน จนใจสั่น
กระวนกระวาย จวบบ่าย ไม่เจอกัน
ฉันหุนหัน แจ้งความ ตามเรื่องราว
ขาดเธอเพียง ครึ่งวัน ฉันคิดหนัก
เหมือนอกหัก หนักนึก รู้สึกหนาว
วอนทุกท่าน หากเจอ เธออีกคราว
ช่วยส่งข่าว คนดี มีรางวัล
ขออภัย หากทำ เธอช้ำชอก
อาจเคยนอก ใจเธอ เผลอไปนั้น
เคยทอดทิ้ง กัลยา ให้จาบัลย์
ทำกระแทก แดกดัน ที่ผ่านมา
ต่อแต่นี้ คืนดี กันเถิดเจ้า
เรื่องงี่เง่า เจ้าอารมณ์ ลืมเถิดหนา
ให้โอกาส ช้าอด หมดเวลา
ฉันจะหา ใหม่ที่ ดีกว่าเดิม
เอ.ที.เอ็ม. สารพัด บัตรหลายอย่าง
หนังสือเดินทาง ส่งคืน ชื่นสุขเสริม
เงินห้าพัน ไม่พอ จะขอเติม
ยินดีเพิ่ม สินน้ำใจ หากใครเจอ
หน้าส่วนตัว
1517
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
