3 พฤศจิกายน 2552 11:35 น.
อินสวน
ณ ราตรียี่เป็งเพ่งดาวดวง
ในเหวห้วงคืนเพ็ญเยือกเย็นหนาว
ประทีปโคมโสมส่องหมองแสงดาว
เสียงสะอื้นปวดร้าวดาวน้อยใจ
เหมือนไม่เคยเอ่ยคำค่ำคืนแรม
รอยยิ้มแย้มเอื้อนเอ่ยเคยขานไข
สบตาดาวทุกคราวความห่วงใย
กำลังใจมอบให้ไม่ลืมเลือน
ลีลาวดีหอมจางจากข้างรั้ว
กระจายทั่วสะกิดใจคนไร้เพื่อน
วูบลมไหวใจหวั่นคล้ายฟั่นเฟือน
คงไม่เหมือนคุ้นเคยเลยร้างรา
เสียงประทัดพลุไฟไสวสว่าง
แต่ใจกลับอ้างว้างสุดเหว่ว้า
คืนเดียวดายหายห่างช่างทรมา
หนาวน้ำตาลำพังนั่งจ่อมจม
29 ตุลาคม 2552 06:50 น.
อินสวน
มนต์เหมันต์ห่มใจให้ไหวหวั่น
ย้อนรอยฝันวันเก่ามาเล่าใหม่
รักครั้งแรกแตกหนุ่มกลัดกลุ้มใจ
อยากบอกให้เธอรู้อยากอยู่เคียง
เขียนระบายความในใส่บันทึก
ความรู้สึกรักล้นเกินทนไหว
อยากเฉลยเปิดเผยบอกความใน
กลับบ้าใบ้ทุกคราต่อหน้าเธอ
เป็นติวเตอร์เสนอความช่วยเหลือ
หวังเพียงเพื่อแอบมองตอนน้องเผลอ
จ้องแล้วหลบไม่กล้าสบตาเธอ
มีบางวันคอยเก้อระเมอมอง
วัยแตกพานผ่านมาก็นานเนิ่น
ยังสะเทิ้นเขินอายจนใจหมอง
ลมหนาวต้องหนาวใจหนุ่มวัยทอง
ใจลอยล่องฝากไปกับสายลม
มนต์เหมันต์วันนี้ที่แตกต่าง
บนเส้นทางจุดยืนที่ขื่นขม
บนเหตุผลมากมายใช่อารมณ์
คงต้องข่มรักไว้ไปอีกนาน
23 ตุลาคม 2552 10:08 น.
อินสวน
ลมข้าวเบาเล้าโลมห่มท้องทุ่ง
จากขอบคุ้งโค้งฟ้าเหนือป่าหนาว
บอกเหตุการณ์สืบเนื่องของเรื่องราว
ทั้งปวดร้าวขมขื่นชื่นสุขใจ
ลมละเมอเพ้อผ่านหวานเพลงแผ่ว
ล่วงเลยแล้วลืมสิ้นกลิ่นดินไฉน
หรือเพียงเพื่อผ่านมาแล้วลาไกล
ทิ้งร่องรอยหม่นไหม้ให้ตรึงตรา
พฤกษ์พร่างพรู กรูกราว ระนาวไพร
เพลงลำไผ่ไหวล้อเหมือนพ้อหา
ร่วมร้อยเรียงลำดับนับเวลา
รำลึกค่าถ้อยทวนควรจดจาร
ทุ่งริมทางอ้างว้างร้างแรมแล้ว
ไร้วี่แววคนไกลใจสะท้าน
เคยแวะชมนกกระยางข้างสะพาน
มาวันนี้ขับผ่านร้าวรานทรวง
มนต์เหมันต์หอบฝันจากราวฟ้า
ปลอบวิญญาณ์ คนล้าน้ำตาร่วง
หรือลมบอกตอกย้ำถ้อยคำลวง
อยู่ในบ่วงห้วงพันธนาการ
นำความรักมากมายมาเรียงร้อย
ใส่โคมลอยฝากไปพร้อมเพลงหวาน
ฝากอโหสิกรรมคำสาบาน
ให้เยาวมาลย์สุขสันต์สวัสดี
ลมข้าวเบาหอบหนาวจากป่าเหนือ
คงเหน็บเนื้อหนาวนานสะท้านถี่
งานยี่เป็งปีนี้หรือกี่ปี
ฝากไมตรี ปรารถนาดี ในโคมลอย
19 ตุลาคม 2552 13:50 น.
อินสวน
บ้านหลังนี้พื้นที่กว้างโอ่โถง
มีห้องโล่งรับรองเพื่อนมาหา
ห้องพักใจมากมายใต้ชายคา
ปีกด้านหน้าเป็นเฉลียงระเบียงใจ
เป็นสถานพักพิงอิงไออุ่น
ต่อเติมทุน จินตนา บานไสว
ถ่ายทอดถ้อยงดงามความเป็นไทย
เสริมเส้นใยสัมพันธ์มิตรกัลยา
สมาชิกมากมายทั้งชายหญิง
มีน้ำใสใจจริงปรารถนา
ถนอมเกียรติจริงใจในศรัทธา
นำเสนอคุณค่าปัญญาชน
ต่างแต่งแต้มแซมเสริมเติมดอกฝัน
สร้างสีสันบ้านเราไม่หมองหม่น
มีบางครามากมายหลายหลากล้น
บางดอกจึงร่วงหล่นปะปนวาง
ทั้งดอกฟ้าดอกหญ้าดอกกล้วยไม้
ต่างสดใสน้ำใจไม่สิ้นสร่าง
ล้วนไฉไลในนามตามทิศทาง
เว้นช่องว่างช่องไฟอยู่ในที
บ้านเราจึงงดงามตามใฝ่ฝัน
เป็นสวรรค์สุขสรรค์บันดาลศรี
ใจเขาใส่ ใจเรา เข้าใจดี
คนดูแลบ้านนี้สบายใจ
10 ตุลาคม 2552 13:23 น.
อินสวน
วันไหนพี่ ดื่มเหล้า เมารักน้อง
รักเรียกร้อง ต้องใจ อยากไปหา
สบเนตรตอบ มอบคำ พร่ำพรรณนา
ที่รักจ๋า อย่าเคือง ให้เปลืองใจ
พี่โทรหา ทรามวัย ไม่รับสาย
ช่างใจร้าย หลอกรัก แล้วผลักไส
แม้ตัดบัว ยังเหลือ เป็นเยื่อใย
น้องทำไม ตัดสาย ไม่ปรานี
พี่เมาแล้ว ง่วงหลับ ขับไม่ได้
อยากจะให้ ไปรับ กลับหลีกหนี
โถทำไม ใจดำ เหมือนย่ำยี
ทั้งทั้งที่ พี่รัก ภักดีเธอ
หรือคิดว่า เมาเหล้า แล้วเจ้าชู้
โปรดรับรู้ รักประจำ สม่ำเสมอ
เพียงแกล้งน้อง ลองใจ ใช่ละเมอ
เพราะอยากเจอ อยากอ้อน ตอนพี่เมา