11 มกราคม 2553 08:40 น.
อินสวน
สนธยาย่ำค่ำงามระยิบ
แสงกระพริบวาววับระยับไหว
สีสันแห่งราตรีคลี่คลุมใจ
รินเมรัยร่ำลงส่งตะวัน
ณ มุมเก่าโต๊ะนี้สองปีก่อน
เวลาย้อนจุดเดิมที่เริ่มฝัน
ใต้แสงเทียนมองหน้าสบตากัน
สายสวาทเส้นนั้นผูกพันทรวง
ณ คืนนี้ที่ต่างห่างคืนเก่า
ดูหงอยเหงาเศร้านักใจหนักหน่วง
แสงเทียนหมองส่องเห็นเป็นภาพลวง
สิ่งที่ห่วงร้างราปรากฎรอย
ท่ามดึกดื่นดาวดวงร่วงลาลับ
ท่ามเดือนดับนับหยดน้ำค้างผลอย
กับใบไม้สีหม่นที่หล่นลอย
อีกหลายร้อยหยดใสที่ไหลริน
กลั่นกรองกานต์ผ่านปลายสายสำนึก
ยังรู้สึกลึกร้าวแทบด่าวดิ้น
เสียงร่ำร้องภายในยังได้ยิน
มีแผ่นดินรองรับซับรอยราญ
จวบฟ้าสางหมอกจางกลางใจเจ็บ
จึงกอบเก็บกรวดหินดินประสาน
ธรณีแห่งนี้เป็นพยาน
ว่าดวงมาลย์ลูกหนักแน่นเทียบแผ่นดิน
10 มกราคม 2553 13:05 น.
อินสวน
หลังมื้อเช้าเข้าชมกาดโพสี
มากมายมีสินค้ามาวางขาย
ทั้งแฟชั่นเสื้อผ้าของหญิงชาย
พร่างแพรวพรายเพชรพลอยและสร้อยทอง
จากตลาดไม่พลาดต้องศึกษา
แวะแอ่วหาเคยมาและเกี่ยวข้อง
โรงพยาบาลดูงานตามครรลอง
ทุกแผนกทุกห้องต้องขอบคุณ
ทั้งอาคารเครื่องมือมีบางส่วน
ทุกสิ่งล้วนจากจีนสนับสนุน
มิตรภาพสิ่งดีที่เจือจุน
แพทย์ส่วนใหญ่รับทุนจากรัสเซีย
ไปชมด้านการศึกษาวิทยาลัย
เด็กรุ่นใหม่ตั้งใจไม่สูญเสีย
นุ่งผ้าซิ่นงามลออเดินคลอเคลีย
บ้างถักเปียมวยผมน่าชมจริง
รับประทานกลางวันร้านป้าหนอม
มีเฝ๋อพร้อมผักสดครบทุกสิ่ง
แถมส้มตำไก่ย่างแคบหมูอิง
รสแซ่บยิ่งอิ่มหนำสำราญใจ
จึงบ่ายหน้าพระราชวังครั้งอดีต
งามประณีตฟูเฟื่องเรืองสมัย
มีโบราณวัตถุเต็มภายใน
ประมาณค่าไม่ได้ภูมิใจแทน
วัดเชียงทองเรืองรองสวยอร่าม
ดูวิจิตรงดงามน่าหวงแหน
เหมาะสมเป็นมรดกแห่งดินแดน
เป็นผืนแผ่นวัฒนธรรมล้ำเชิดชู
อธิษฐานบนบานยกพระหนัก
คนที่รักของลูกสุขเลิศหรู
บริวารรอบกายหมายเลี้ยงดู
ขนลุกซู่ยกสูงสุดแขนชาย
ขึ้นพูสีพระธาตุปรารถนา
ได้บูชาสักการะเป็นจุดหมาย
วางดอกไม้ก้มกราบกำซาบกาย
ไอแดดบ่ายอวลกลิ่นความยินดี
มองเบื้องล่างเวิ้งว้างทิวทัศน์
สายลมพัดพลิ้วพรมชมวิถี
น้ำคานไหลรวมลงโขงนที
เชื่อมใจพี่ใจน้องข้องเกี่ยวกัน
9 มกราคม 2553 16:36 น.
อินสวน
ตื่นแต่เช้าหนาวหมอกออกเดินเที่ยว
เลียบลัดเลี้ยวเหลียวแลรอบชายโขง
บ้างผิงไฟรอหาข้ามท่าโยง
สุดหัวโค้งมีวงสนทนา
เป็นสภากาแฟนั่งแห่ห้อม
กรุ่นกลิ่นหอมล้อมวงตรงไปหา
ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้เจรจา
ร้านประซานิยมสังคมลาว
กาแฟดำเสิร์ฟมาปาท่องโก๋(ขนมคู่)
มีทั้งโอ-วัลติน นมข้นขาว
ขนมอึ่งเบ็ดเสร็จเซ็ทละซาว(ยี่สิบ)
เจ้าของร้านเอิ้นกล่าวคำขอบใจ
ออกจากร้านเดินผ่านตลาดนัด
แม้แออัดแม่ค้าหน้าสดใส
มีเด็กน้อยเดินคู่ผู้สูงวัย
หิ้วตะกร้าใบใหญ่ใส่ผักปลา
8 มกราคม 2553 06:43 น.
อินสวน
อยากรู้จักมากนักจักรู้อยาก
ของซื้อฝากแม่พ่อต่อซื้อของ
ปองใจพี่ครานี้พี่สมปอง
เรือข้ามของลำพองของข้ามเรือ
ทักทายกราบแม่พ่อรอทายทัก
เมื่อรู้จักฮักน้องต้องทุกเมื่อ
เอื้อไมตรีมากมีไมตรีเอื้อ
บุญก่อเกื้อเพิ่มต่อมาก่อบุญ
ขวัญสุขีวันนี้มีพาขวัญ
หนุนสัมพันธ์ยืนยันสัมพันธ์หนุน
จุนเจือจิตญาติมิตรคิดเจือจุน
ใจอบอุ่นเอมอิ่มกระหยิ่มใจ
พลบตะวันครานั้นตะวันพลบ
ใหลหลงสบมั่นคงจึงหลงใหล
ใกล้ก่อนค่ำจำจรอ้อนชิดใกล้
ลาร่ำไรจำใจไรร่ำลา
สางรุ่งเรานัดพบสบรุ่งสาง
หาน้องนางหน้าวัดตักบาตรหา
พาเพิ่มพูนจำรูญพูนเพิ่มพา
บุญร่วมมาชาติหน้าได้ร่วมบุญ
7 มกราคม 2553 07:33 น.
อินสวน
น้ำคานใสไหลลงแม่โขงขุ่น
ใจแม่คุณโค้งคดหมดสงสาร
ปล่อยให้พี่งอนง้อรอตั้งนาน
หลงคำหวานชอกช้ำน้ำใจคน
แววตาซื่อยิ้มใจน้ำใจหนอ
นวลลออหลอกอ้ายให้สับสน
ต่อแต่นี้เหินห่างร้างกมล
หวั่นกังวลคนลวงหลวงพระบาง
เพราะความรักคิดถึงจึงมาหา
อยากเห็นหน้าพอมากลับราร้าง
ยกพระหนักแต่รักกลับเบาบาง
วอนพระบางถามน้องอ้ายข้องใจ
คงกลับบ้านร้าวรานเรื้อรอยเจ็บ
ใจหนาวเหน็บจากกันด้วยหวั่นไหว
แม้สัมพันธ์ไม่เหลือสิ้นเยื่อใย
ขอฝากใจไว้ที่วัดเชียงทอง