7 กุมภาพันธ์ 2553 13:21 น.
อินสวน
ชีวิตนี้มีเวลาพริบตาผ่าน
เทียบเสี้ยวล้านจักรวาลนานเพียงไหน
ไยมากมีปริศนาค้างคาใจ
มีเงื่อนไขมากมายหลายกฎเกณฑ์
ปรากฏการณ์เกิดดับที่ขับเคลื่อน
กระจายเกลื่อนเลือนรางไม่ว่างเว้น
ในสิ่งที่เคยมีที่เคยเป็น
สิ่งมองเห็นแล้วหายที่คล้ายคลึง
จากสีขาวแลเงาเทาสู่ดำ
ล้านถ้อยคำจำแนกรักคิดถึง
ล้วนรู้สึกหลากหลายในคำนึง
คือมายาดูดดึงซึ่งกามรมย์
กับคุณค่าเวลาอันน้อยนิด
ของชีวิต อสาระที่สะสม
จวบใจหายสายปราณสะท้านลม
เข็ดขื่นขมสุดท้าย ณ ปลายทาง
ชีวิตนี้ยืนยันสั้นยิ่งนัก
เมล็ดรักบ่มไว้ไม่หายห่าง
ถึงเวลาชีพดับลับลงวาง
ต้นรักงามสล้างยังทดแทน
รักคือรักชัดเจนเป็นสัจจะ
มีสาระเกินบ่วงหึงหวงแหน
มีอำนาจล่วงต่อทุกข้อแม้น
รักหนักแน่นยิ่งใหญ่..ในจักรวาล
1 กุมภาพันธ์ 2553 12:18 น.
อินสวน
ทองกวาวแสดแดดบ่ายปลายลมหนาว
บอกเรื่องราวคราวก่อนย้อนความหลัง
ภาพเศษซากวัตถุที่ผุพัง
แคร่ไม้ไผ่เคยนั่งฝังคำนึง
ร้อนลมว่าวผ่าวกายคล้ายบอกย้ำ
เก็บถ้อยคำลำนำความคิดถึง
ร่วงระนาวพราวพร่ำแผ่วรำพึง
รำพันซึ้งเพลงหวานผ่านเวลา
กี่ปีเดือนเคลื่อนขับวันลับล่วง
ยังเป็นห่วงดวงใจอยากไปหา
บนเส้นทางย่างย่ำกำหนดมา
การศึกษาต่างวิชาสถาบัน
กลีบทองกวาวซังข้าวเมื่อคราวจาก
ต่างรับปากฝากเผื่อความเชื่อมั่น
ยามทุกข์ท้อติดต่อขอแบ่งปัน
จะช่วยกันสร้างฝันสัญญาใจ
บนเส้นทางแตกต่างเริ่มห่างเหิน
ต่างดุ่มเดินเกินกั้นเส้นฝันใฝ่
วันเวลาอ้างว้างที่ห่างไกล
ประสบการณ์สิ่งใหม่ได้ทดแทน
ท้องทุ่งโล่งโค้งฟ้าสุดตาทอด
คืออ้อมกอดจากใจไกลสุดแสน
สุดทางฝันอุดมการณ์กั้นพรมแดน
สุดปลายแขนมือคว้า....ฟ้าห่างดิน
29 มกราคม 2553 07:55 น.
อินสวน
จากกันแล้วแก้วตาจำลาจาก
ถ้อยคำฝากมากมายหลายคำถ้อย
คอยรอว่าสัญญาว่ารอคอย
คนใจน้อยร้องร่ำน้ำใจคน
กายห่างไกลใช่หมายหายตามกาย
หนแห่งใดใจแฝงทุกแห่งหน
ดลบันดาลรักบานบันดาลดล
โปรยปรายฝนฉ่ำฟ้ามาปรายโปรย
หลงฤดูพรูพร่างอย่างใหลหลง
โหยไห้ใจพะวงคงไห้โหย
โรยร้างรักหากหักรักร้างโรย
อวลอบโชยชื่นซบหอมอบอวล
กรุ่นกลิ่นรักหอมไกลละไมกรุ่น
หวนเคยคุ้นอุ่นเชยที่เคยหวน
ครวญลมหนาวพราวพรมหนาวลมครวญ
ใจรัญจวนปั่นป่วนรัญจวนใจ
ท้ายเหมันต์วันสั่งครั้งสุดท้าย
ไหนตอนปลายมกรามาตอนไหน
ไยข้องขัดผิดนัดขัดข้องไย
เบอร์ใช้ให้โทรไปงดใช้เบอร์
น้องรู้ไหมคนคอยน้อยใจน้อง
เผลอใจปองหมองหม่นจนใจเผลอ
เธอรักพี่เท่าที่พี่รักเธอ
คำเสนอคอยเก้อเสนอคำ
งอนแล้วหนาน้องจ๋าพี่จะงอน
ขำคมอ้อนอย่าค้อนอ้อนคมขำ
ดำช่างใจรู้ไหมใจช่างดำ
มาหลอกอำทำบอกหลอกไม่มา
รักกันแล้วแก้วตามาตามรัก
หนาแน่นหนักรักแฟนช่างแน่นหนา
ฟ้าดินชั่วรักสิ้นชั่วดินฟ้า
ยอดรักจ๋า...พี่จะพา ท่องฟ้าไทย....
26 มกราคม 2553 06:16 น.
อินสวน
โอ้ยอดรัก...ฉันย้อนมาวอนกล่าว
นำเรื่องราวปลายฟ้ามาเสนอ
เมืองมายาแดนไกลที่ได้เจอ
ความฝันเพ้องมงายวุ่นวายทรวง
โอ้ยอดรัก...ฉันหนักและเหนื่อยอ่อน
กลับมาอ้อนอาการน่าเป็นห่วง
เอาหัวใจบอบช้ำถูกคำลวง
เอาสังขารโรยร่วงมาเยียวยา
โอ้ยอดรัก...ขวัญมิ่งอย่าชิงชัง
พี่คืนรังคืนคอนย้อนมาหา
เจ้าอาจลืมคืนวันที่ผ่านมา
นานนักหนาพี่ไกลไร้ข่าวคราว
โอ้ยอดรัก...แดนไกลน้ำใจแล้ง
มีสีแสงแสบเจ็บแต่เหน็บหนาว
ค่ำคืนเหงาเดียวดายไร้แสงดาว
จึงรานร้าวสะอื้นขอคืนรัง
โอ้ยอดรัก...พี่ฝากชีวิตไว้
ฝากหัวใจวิญญาณ์กลับมาฝัง
ธรณีพฤกษ์พงมั่นคงยัง
เป็นความหวัง..อีกครั้ง...ค่อยชังกัน.....
25 มกราคม 2553 07:43 น.
อินสวน
บทกวีเพื่อชีวิตเรื่องพูดเรื่อยเปื่อย
ข่าวเขาว่า ... เธอ ...ไร้น้ำยา
คำถามที่กลัวคำตอบ ถามตัวเอง
ทานข้าวด้วยกันสักมื้อไหม
เพราะบุพเพอาจถึงกาลต้องรานแล้ว
การรอคอยกับการเดินทางของเวลา
หนึ่งนาทียังช้าไป คิดถึงเธอมากมาก
ยิ่งเร่งยิ่งห่าง รักข้ามขอบฟ้า
รักเอยเคยไหม กรุ่นคำนึง
โธ่ๆๆรักหนอรัก ..... ไม่ช้ำ
ยอม....เธอ..Only Time
มนต์เสน่ห์ว่านเสน่ห์จันทร์
ฟังกาเหว่าเฝ้าเป่าร้อง ...
โลกงาม ณ ยามเช้า
เพื่อน ....ทำเพื่อแม่... โบยบินจากถิ่นเกิด
โลกนี้ไม่มีใคร ใช่ไหม รักศรีเป็นห่วงศรี
บุญเลี้ยงผี แมลงปอ หลับตาพบกัน
เหตุผลของคนเรื่องเยอะ .บทโศกคือบทเรียน
นิทานก่อนนอนหม้อดินใบร้าว
หนูฆ่าแมว ดรรชนีไฉไล ผู้มีเล็บงาม
เขาสอยดาว ทบทวนธรรม... สว่างกลางใจ
กระดานดำยังจำได้ หนังสือรุ่น
อาลัย มาทางไหนช่วยไปทางนั้น
บทกวีเพื่อชีวิตมือที่สาม ตามไปวัดเพื่อวัดใจ
ไข้หวัดใหญ่ 2009 รอบสอง
สุขอย่าได้สร่างพี่น้องบ้านกลอน
สดุดีวีรกรรรมกษัตริย์ไทย
หน้าส่วนตัว
1847
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
