19 กรกฎาคม 2555 08:23 น.
อินสวน
ตื่นแต่เช้าข้าวของรื้อกองสุม
เร่งขยุ้มลงกระเป๋าก่อนจะสาย
หาเสบียงปั่นเคียงร้านเรียงราย
มีของขายริมโขงก่อนลงเรือ
จักรยานผูกรั้งบนหลังคา
แล้วเลือกหาที่นั่งพอยังเหลือ
ทั้งฝรั่งลาวไทยใจเอื้อเฟื้อ
เป้าหมายเพื่อหลวงพระบางร่วมทางจร
แม่โขงขุ่นเชี่ยวไหลไม่สิ้นสั่ง
สองฟากฝั่งโขดผาศิลาสลอน
เป็นเลื่อมลายแลลับสลับซ้อน
บางช่วงย้อนไหลเลี้ยวเป็นเกลียววน
บ้างชื่นชมซึมซับบ้างหลับใหล
บ้างเล่นไพ่บ้างขับร้องไม่หมองหม่น
อ่านหนังสือกันบ้างเป็นบางคน
จวบเวลาผ่านพ้นจนบ่ายเย็น
เรือเทียบท่าถ่ายเทสัมภาระ
ระเกะระกะคนของต้องลากเข็น
เชียร์ที่พักทักทายน้ำลายกระเด็น
ต่างตื่นเต้นเมื่อมาเห็นหลวงพระบาง
สามเสือได้ห้องพักเป็นลักกี้
ชื่อว่าเฮือนโชคดีมีห้องว่าง
ด้วยสนนราคาอัตรากลาง
มีทุกอย่างอำนวยช่วยผ่อนคลาย
14 กรกฎาคม 2555 07:21 น.
อินสวน
ออกห้วยโก๋นพ้นผ่านด่านน้ำเงิน
ใจเพลิดเพลินเกินร้อยลอยล่องฝัน
แวะทักทายสบายดีคนรักกัน
เคยผูกพันรู้จักพักพึ่งพา
ผ่านหมู่บ้านแก้วดอนคูนเข้าบ้านขอน
ไม่รีบร้อนผ่อนคลายใจหรรษา
ปั่นกันไปสามคนสนทนา
แล้วมุ่งหน้าไต่เขาจนเข่าคลอน
ถึงทางแยกเชียงฮ่อนเมื่อก่อนบ่าย
ผลไม้วางขายแวะพักผ่อน
ซื้อมะม่วงห้าพันกีบแล้วรีบจร
ก่อนแรงดีนำไปก่อนตอนขึ้นดอย
ปั่นถึงจุดชมวิวทิวทัศน์
จึงเปลี่ยนผลัดเก็บภาพพอแข่งหล่อหน่อย
ถึงผาแดงบ้านทองต้องหยุดคอย
รถหนุ่มน้อยเสือหนุ่ยยางรั่วแบน
แล้วจู่จู่ฝนซัดห่าเหมือนฟ้าแกล้ง
สามเสือแกร่งเร่งไล่ไปตามแผน
พอฝนซาปั่นมาถึงปากแคน
ข้ามโป๊ะแล้วโลดแล่นแสนสุขใจ
เมื่อถึงคราประมาทจึงพลาดพลั้ง
เจ็บปวดจังเสื้ออินสวนม้วนไถล
แผลถลอกเคล็ดยอกไม่เป็นไร
แต่เจ็บใจทำไมไม่ระวัง
ถึงปากแบงบ่ายยามตามคิดคาด
ได้เฮือนพักสะอาดตามคาดหวัง
ในอัตราราคาประหยัดตังค์
ติดริมฝั่งแม่โขงไหลโค้งวน
สามเสือหิวไส้กิ่วเจียนจะขาด
ชิมรสชาติส้มตำปลาร้าข้น
พร้อมปลาย่างพุงกางกันทุกคน
เลาะถนนเลียบเดินพอเพลินตา
หิ้วขนมนมน้ำเผื่อยามดึก
พร้อมสมุดบันทึกเล่มสีฟ้า
เร่งกลับเรือนพักพอรอเวลา
สนทนาก่อนนอนได้ผ่อนคลาย
30 พฤษภาคม 2555 08:07 น.
อินสวน
ดอกจำปาหน้าบ้านบานสวยฉ่ำ
สายฝนพรำพร่างพรายโปรยปรายใส
หอมสดชื่นดวงจินต์อวลกลิ่นไอ
ยังสงสัยทำไมคิดถึงกัน
หลวงพระบางฝนจางหรือตกถี่
คนทางนี้หนาวไหมในความฝัน
มีทุกข์ท้อเหนื่อยแรงจะแบ่งปัน
ยังยืนยันผูกพันมั่นเหมือนเดิม
มองเงาไม้ชายน้ำจดจำได้
ละลอกไล่ริ้วลายเป็นสายเพิ่ม
กระเพื่อมพาพัดคำเหมือนซ้ำเติม
ณ แรกเริ่มแล้วใครที่ใจดำ
มองเรือนไม้ชายน้ำจำข่มจิต
ในคมคิดขมขื่นทุกคืนค่ำ
ยากทบทวนถามทวงบ่วงกระทำ
ลึกถลำย้ำยอกเขาหลอกลวง
25 พฤษภาคม 2555 08:47 น.
อินสวน
วันที่ฟ้าฉ่ำฝนคนเหม่อเหงา
บนระเบียงบ้านเก่าเหมือนเศร้าหมอง
ลมพัดหวนวูบวนฝนละออง
สัมผัสต้องไอหนาวเหมือนร้าวราน
โมบายแกว่งไกวสั่นหวั่นวิตก
เหมือนเสียงใครโกหกแว่วคำหวาน
การรอข่าวเรื่องราวที่ยาวนาน
ใจสะท้านกร้านกรำร่ำเรื่อยมา
มองราวฟ้าสีเทาเล่าเรื่องผ่าน
สถานการณ์สัมพันธ์มีปัญหา
คนทางนี้ขลาดเขลาเบาปัญญา
จึงไม่กล้าท้าทายแพ้พ่ายใจ
เฝ้าฝากบอกเพียงว่าสารภาพ
ไม่อยากทราบเหตุผลเรื่องคนใหม่
จึงไม่อาจไถ่ถามความเป็นไป
มีเพียงความห่วงใยที่ส่งมา
14 พฤษภาคม 2555 07:19 น.
อินสวน
งามอรุณเรืองรองแสงทองสาด
ต่างโอกาสมุมมองขององศา
ทัศนะวิสัยเสี้ยวเวลา
องค์ประกอบขอบฟ้าสายตามอง
งามตะวันเยี่ยมฟ้ามนต์เสน่ห์
พร้อมบทเพลงกล่อมเห่เร่ฝันท่อง
ตราบชีวิตล่วงลับจะจับจอง
ตะวันเริ่มแรกส่องของทุกวัน
งามน้ำใจไมตรีที่เคยรับ
ยังประทับจดจำธรรมเสกสรร
กับวิถีชีวีที่ผูกพัน
คือ สวรรค์ชะตาฟ้าเปิดทาง
งามต้องตามากล้นชนบท
ไม่เคยหมดแผ่นดินหรือสิ้นสร่าง
วัตถุอาจครอบงำทำเลือนราง
จะถูกล้างสว่างล้ำด้วยน้ำใจ
งามวิถีแสงทองที่ส่องสาด
คือพลังอำนาจปลุกหลับใหล
รัตติกาลผ่านหนาวก้าวต่อไป
เพื่อพบความยิ่งใหญ่ในจินตนา
งามตลาดแม่ค้าตอนฟ้าสาง
ตามเส้นทางชีวิตลิขิตฟ้า
ลมหายใจผ่องผ่านกาลเวลา
คงคุณค่านิยามความเป็นคน
หน้าส่วนตัว
1952
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอินสวน
