26 สิงหาคม 2553 15:06 น.
อินทรีน้อย
บ่ายแห่งความคิดคำนึงถึง
ในห้วงหนึ่งระหว่างฝนหล่นรินร่วง
หน้าหนังสือกาลเวลาถูกถามทวง
ให้แง้มห้วงความทรงจำจากห้องใจ
หน้ากระดาษเก่า ๆ ชวนเหงานั่น
ฉันวาดเธอเป็นแสงจันทร์สุกสดใส
ฉันเป็นคนเดินทางไกลแสนไกล
คอยส่งยิ้มละไมให้จันทร์นวล
ตรงข้างหมอน, ข้างแก้วกาแฟกรุ่น
ริมหน้าต่าง, บนเบาะอุ่น, ระเบียง, ล้วน
เป็นที่ที่ความทรงจำได้ทบทวน
ถึงกลิ่นไออันอบอวลอดีตเรา
บ่ายแห่งความคิดคำนึงถึง
เสียงสดใสยังตราตรึง+ยิ้มเหงาเหงา
ฉันเปิดอ่านนิยายนั้นอย่างแผ่วเบา
ยิ้มพริ้มเพรายังแนบเนาในห้วงใจ
หน้าส่วนตัว
1387
