5 เมษายน 2549 09:32 น.
อินทรีน้อย
ที่เธอพูดฉันก็ซึ้งก็ซึมซับ
ก็ยอมรับ รับรู้ไปทุกสิ่ง
อยากเปิดเผยหัวใจให้แอบอิง
แต่ความจริงไม่ใช่ง่ายอย่างใจคิด
ได้แค่รับความฝันอันมีอยู่
แม้จะรู้ว่าใดถูกและใดผิด
ก็คิดหนักให้หักใจไม่ให้คิด
แม้อยากเปิดจำต้องปิดอย่างปวดร้าว
แต่หัวอกหัวใจที่ไหวหวั่น
ท่ามทาง, คืนและวันอันเหน็บหนาว
ใจเพียงแนบแอบซึ้งหนึ่งแสงดาว
เก็บความฝันทุกเรื่องราวไว้...สุดใจ
5 เมษายน 2549 09:23 น.
อินทรีน้อย
จิตเบาบางพลางพลิ้วละลิ่วเรื่อย
แม้นหน่ายเหนื่อยอ่อนล้ามารายล้อม
ฤา ความรักไม่สุขสม ทำตรมตรอม
เพียงบางใคร ปลอบ,กล่อม ย่อมคลายทุกข์
ขอเพียงเอื้อเผื่อใจกันไหวหวั่น
ยามฝันร้ายมีใครนั่นมาช่วยปลุก
แม้นยามล้มได้บางใครพยุงลุก
โลกล้วนทุกข์ คงพบสุขสักนิดน้อย