28 กุมภาพันธ์ 2551 20:41 น.
อิจิโกะ
ถามใจทำไมต้องคิดถึง
คำตอบหนึ่งก็คือรักเธอหนักหนา
แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้กลับคืนมา
นั่นก็คือความเหว่ว้าเพียงลำพัง
ฉันคิดถึงเธอทุกวันและทุกคืน
นอนสะอื้นคิดถึงเธอแม้หลับฝัน
แล้วเธอล่ะคิดถึงใครในทุกวัน
ความคิดถึงของเธอนั้นจะมีฉันบ้างไหมเธอ
28 กุมภาพันธ์ 2551 20:34 น.
อิจิโกะ
รักแรกเรารักใครก็ว่าหวาน ยิ่งรักนานยิ่งช้ำใจใครจะรู้
เมื่ออกหักเราเหงาใจใครจะดู ยังยืนอยู่ตามลำพังวังเวงใจ
คำว่ารักใครๆก็ว่าสวย ทั้งจนรวยใครได้ฟังต้องหลงใหล
เมื่ออกหักเขากลับทิ้งต้องช้ำใจ อยากมีใครสักคนที่รักจริง
28 กุมภาพันธ์ 2551 20:33 น.
อิจิโกะ
ขอบคุณกับเหตุการณ์ที่ผ่านมา
ขอบคุณกับน้ำตาที่ร่นไหล
ขอบคุณที่ทำให้รักแล้วจากไป
ขอบคุณที่สอนใจเป็นบทเรียน
27 กุมภาพันธ์ 2551 08:22 น.
อิจิโกะ
ฉันนั้งเฝ้ารอเทอคืนกลับมา
แม้นเวลาผ่านไปนานแค่ไหน
ฉันคนนี้ยังคงไม่เปลี่ยนไป
จะมีเทออยู่ในใจตลอดกาล
แม้ว่าเทอจะมีใครเดินเคียงข้าง
แต่ฉันอ้างว้างอยู่ตรงนี้มิไปไหน
เทอจงรู้ฉันคนนี้ไม่เปลี่ยนใจ
ไม่มีใครมาแทนที่คนดีอย่างเทอ
25 กุมภาพันธ์ 2551 17:45 น.
อิจิโกะ
-----คิดถึง....จึงมาหา-----
-----แต่น้ำตา...ฉันแทบร่วง----
----เมื่อเห็น...เธอเดินควง-----
----คนรักใหม่...ใกล้เข้ามา----
----เธอถาม...ว่าไปไหน---
----ฉันตอบไป...ว่ามาหา---
----เธอมอง...ด้วยหางตา---
ถ้าไม่มา...จะขอบคุณ