30 ธันวาคม 2550 13:06 น.
อิจิโกะ
เจ็บมามากพอแล้วเจ้าหัวใจ
จะรักเค้าอีกต่อไปทำไมกัน
แค่ต้องทนเจ็บปวดไปวันๆ
ก็มากเกินพอที่จะลืมคนๆนั้น..แล้วทั้งคน
...ใจให้ไปเท่าไหร่ก็เท่านั้น
เค้าเคยเห็นความสำคัญไหมสักหน
และอีกนานแค่ไหนที่ต้องทน
กับความทุกข์ที่ร้อนรน-ปนน้ำตา..
ฉันจะไปและจะไปในวันนี้
ตัดใจจากเธอเสียทีคงดีกว่า
เมื่อใจที่ให้ไปมันไร้ค่า
ไม่คู่ควรกับคำว่า..รัก..ของเธอ
30 ธันวาคม 2550 13:00 น.
อิจิโกะ
เมื่อความรักจืดจาง
หัวใจก็ออกเดินทางอีกครั้ง
เผื่อจะเจอกับรักแท้ที่จริงจัง
แม้จะเหนื่อยก็ยังหวังยังตั้งใจ
ยามความรักยิ่งใหญ่มั่นคง
ใจเราก็ซื่อตรงไม่อ่อนไหว
ยามความรักบอบบางห่างไกล
ใจเราก็แปรเปลี่ยนไป--ไม่รักกัน
ถึงวันนี้ที่ต้องแยกทางกันไป
ก็ไม่เคยนึกเสียดายเวลาที่ผ่านผัน
เพราะเราต่างก็รู้ดีในใจกันและกัน
ว่าทุกเวลาที่อยู่ด้วยกันนั้นเราจริงใจ
สักวันหัวใจเราคงได้พัก
เมื่อได้เจอกับรักที่แท้และยิ่งใหญ่
รักที่ดี..อบอุ่น..ยิ่งกว่าที่เราเคยมีให้
และมั่นคงยืนยาวตลอดไป...โชคดี
...จากหัวใจของเรา..
29 ธันวาคม 2550 19:22 น.
อิจิโกะ
วันนี้!ชั่งเงียบเหงา
ตรงนี้ที่เก่าเคยมีเธอเคียบข้าง
อบอุ่นในหัวใจไม่อ้างว้าง
มีกำลังใจเดินบนโลกกว้างอย่างมั่นใจ
แต่มาวันนี้เธอกล่าวคำร่ำลา
เธอพูดออกมาอย่างง่ายๆ
พูดมาว่าอยากขอร้างลาไป
และอยากให้ฉันพบคนใหม่ใครๆที่ดีๆ
เธอจะให้ฉันทำอย่างไร
ในเมื่อฉันรักเธอหมดใจอย่างนี้
ทุ่มเทหมดใจไม่ยั้งหัวใจเลยสักที
ไม่คิดว่าจะมี "วันที่เสียน้ำตา"..
28 ธันวาคม 2550 20:34 น.
อิจิโกะ
อยากเป็นคนที่เธอรัก
จะหาซื้อใบสมัครได้ที่ไหน
เปิดรับหรือยังตำแหน่งคนของใจ
คุณสมบัติแบบไหนช่วยบอกที
อย่างฉันนี่พอจะรับได้ไหม
ขอเงินเดือนเป็นหัวใจไว้ห่วงหา
สวัสดิการ-โบนัส-ไม่ต้องจัดตามอัตรา
ขอแค่คิดถึงสามเวลาแค่นั้นพอ
26 ธันวาคม 2550 14:46 น.
อิจิโกะ
แค่คนที่ไม่ได้รัก.................ทำไมเราต้องคิดถึง
แค่คนที่ไม่ได้รัก.................ทำไมเราต้องห่วงหา
แค่คนที่ไม่ได้รัก.................ทำไมเราต้องเสียน้ำตา
แค่คนที่ไม่ได้รัก................ทำไมเราต้องใส่ใจ
แค่คนที่ไม่ได้รัก.................ทำไมเราต้องฝันถึง
แค่คนที่ไม่ได้รัก.................ทำไมเราต้องเสียใจ
แค่คนที่ไม่ได้รัก.................ทำไมเราต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง
แค่คนที่ไม่ได้รัก.................ทำไมเราต้องคิดตลอดเวลา
แค่คนที่ไม่ได้รัก.................ทำไม...ทำไม
หรือแค่คนที่เราไม่รัก.............เรากำลังรัก...
.......ตกลงมันคือรักจริงๆ........แต่ทำไมมันเจ็บจัง...