14 มีนาคม 2551 22:56 น.
อิจิโกะ
รู้ทั้งรู้ว่าเธอนั้นมีเจ้าของ
แต่ขอมองสักนิดจะได้ไหม
ถ้าวันหนึ่งเขาคนนั้นเปลี่ยนแปลงไป
ฉันจะขอเป็นคนซับน้ำตาให้เธอเอง
14 มีนาคม 2551 16:15 น.
อิจิโกะ
"อดีต" ไม่ได้เป็นเพียงสิ่งเตือนใจ
ไม่ให้เราทำผิดซ้ำซ้อนเท่านั้น
แต่บางครั้งมันก็เป็นยารักษาแผลใจ
...ในวันที่ปัจจุบันเดินหกล้ม...
แล้วเราบอกตัวเองได้ว่าบาดแผลในวันนี้
ยังน้อยกว่าความเจ็บที่เคยมีในวันวาน
...มากมายนัก...
เราอาจเคยได้ยินว่า...
ความรักคือสิ่งมหัศจรรย์อันดับหนึ่งของโลก
คนหลายคนจึงยกความรัก
ให้เป็นปัจจัยหลักของชีวิต
แต่ความจริงแล้ว
ยังมีบางสิ่งมหัศจรรย์ยิ่งกว่าความรัก
สิ่งนั้นก็คือ "อดีต"
13 มีนาคม 2551 15:51 น.
อิจิโกะ
มีบ้างมั้ยสักนาทีที่คิดถึงกัน
มีบ้างมั้ยสักวันที่ฉันเป็นคนสำคัญ
มีบ้างมั้ยมีเราจะเดินจูงมือกัน
หรือว่าฉันก้อแค่เพื่อนเท่านั้นช่วยบอกที
13 มีนาคม 2551 15:50 น.
อิจิโกะ
เพียงแค่เห็นเสี้ยวแววตาที่ดูเศร้า ที่ทอดผ่านร่างเงาที่เศร้าหมอง
ยังเห็นเงาหยดน้ำตาที่ไหลนอง เธอร้องไห้เพราะใคร? ทำไมกัน?
เป็นเพราะเขาเป็นเพราะใครคนไหนผิด หรือแค่เพียงห้วงความคิดที่หวั่นไหว
ที่อ่อนล้ากับความฝันที่เธอก้าวไป ถึงยังไงก็ห่วงเธอเสมอมา
เพียงแค่ใจที่ส่งไปให้กับเธอ หวั่งแค่เธอจะรู้บ้างยามหวั่นไหว
จากเพื่อนไม่สนิทคิดไม่ซื่อกับหัวใจ จึงทำได้แค่ห่วงใยไกลๆเธอ
12 มีนาคม 2551 08:41 น.
อิจิโกะ
รักแรก คือ เธอเป็นคนแรก
จะไม่แจกหัวใจให้เป็นสอง
จะมอบจิตมอบใจให้เธอครอง
ทั้งสี่ห้องหัวใจให้แด่ เธอ