11 เมษายน 2551 11:55 น.
อิงภู
วันนี้ก็เป็นวันดี ดิถีวันวิเศษ
เหตุว่าปีเก่าก็ผ่านไปแล้ว
ปีใหม่แก้วก็มารอดมาเติง
*** *** *** ***
ปีใหม่พื้นเมืองนี้ เรียกปีเบิกใจ้
แต่คนทางใต้เรียกปีชวดปีหนู
มีนางสงกรานต์ทรงสะคราญโฉมตรู
อันนามที่รู้ คือ ทุงสะเทวี
ทรงพาหุรัด ทัดดอกทับทิม
มีแก้วแดงพริ้มเป็นอาภรณ์สี
เรียก ปัทมราช หรือ ราค ก็ดี
เป็นอัญมณีสีแดงดังพลอย
มีอุทุมพรเป็นภักษาหาร
หัตถ์ขวาตระหง่านทรงจักรสูงสอย
หัตถ์ซ้ายทรงสังข์พลังพร่างพรอย
เสด็จสูงลอยหลังพญาครุฑา
สงกรานต์ปีนี้พยากรณ์ได้
ชาวเมืองทั่วไปจะเดือดร้อนกันหนา
ได้น้อยกว่าเสียเฉลี่ยข้าวนา
ของแดงจักมามีราคาสูงแพง.
(ปีเบิกใจ้ คือ จุลศักราช ๑๓๗๐ ตรงกับ
พ.ศ.๒๕๕๑)
(พาหุรัด แปลว่า เครื่องประดับแขน)
(ปัทมราช หรือ ปัทมราค แปลว่า พลอยสีแดง
,ทับทิม)
(อุทุมพร แปลว่า ผลมะเดื่อ)
9 เมษายน 2551 17:53 น.
อิงภู
ทะเลาะกันหนึ่งครั้ง
เหมือนดังตอกตะปู
ทะลุถึงหัว-ใจตัวเป็นรู
หม่นหมองหดหู่ดูไม่สบาย
ถึงแม้ขอโทษ
ไม่โกรธเคืองหาย
ถึงตัวไม่ตาย
แผลภายในอยู่
ยกโทษปรนผ่อน
เหมือนถอนตะปู
แต่รอยจากรู
ยังอยู่ไม่เลือน
ถ้าเป็นไปได้
ก็เปรียบดังเหมือน
เช่นนี้แลเตือน
อย่าโกรธอย่างอน.
7 เมษายน 2551 11:59 น.
อิงภู
เมื่อก่อนคุณครูสอนว่า
ในน้ำมีปลาในนามีข้าว
เดี๋ยวนี้เป็นเพียงเรื่องเล่า
เพราะข้าวราคาแสนแพง
บ้านเราเคยขายข้าวส่งออก
คนบ้านนอกไม่ต้องเสาะแสวง
มีข้าวเพาะอยู่เต็มแปลง
มีปลาต้มแกงจากหนองจากบึง
ทุ่งนาเคยเขียวขจี
เดี๋ยวนี้น้ำส่งไม่ถึง
ยามแล้งโลกร้อนตลึง
ควรพึงสังวรณ์ห่อนไว้
ข้าวเคยหาซื้อง่ายง่าย
แต่ช่างน่าอายจะหาที่ไหน
ตามห้างเขาอ้างเก็บไว้
กลัวไทยกักตุนวุ่นวาย
วิกฤตการณ์ข้าวไทย
จะให้ใครแก้แลหาย
หรือเข้าสู่ยุคอันตราย
อับอายข้าวยากหมากแพง.
5 เมษายน 2551 11:34 น.
อิงภู
คำว่าหญิงมีหอหีบเป็นตัวแรก
เพื่อให้แยกหีบไว้ใส่สิ่งของ
มียอหญิงโสภาช่างน่ามอง
แต่อย่าลองเล่นกับงูดูเถิดนาง
คำว่าชายมีชอช้างช่างยิ่งใหญ่
สระอาว่าไว้ให้กว้างขวาง
มียอยักษ์ทักทึกคึกทุกทาง
รู้แล้ววางกลางไว้ในเพศพันธุ์.
2 เมษายน 2551 16:04 น.
อิงภู
อันเวลาค่านั้น เทียมคน ท่านเฮย
มีอยู่ทุกตัวตน เท่าได้
เวลาเท่ากันจน ยังว่า
อาจไม่มีพอให้ เพื่อใช้ พอเพียง
อันเวลาอยู่ขึ้น คนเรา นาเฮย
จัดแบ่งลงตัวเอา ว่างเว้น
พอเหมาะไม่หนักเบา มีห่าง
จงอย่าทำหลบเร้น เพื่ออ้าง เวลา.
หน้าส่วนตัว
3046
