24 มกราคม 2548 11:14 น.
อิงฟ้า
ฉันเพิ่งรู้ว่ารักเธอ
เมื่อวันนึงเธอรักใคร
ฉันเพิ่งรู้ว่ารักเธอมากแค่ไหน
เมื่อเธอออกไปนอกใจฉัน
ฉันเพิ่งรู้ถึงความเหงา
เมื่อเราไม่ได้อยู่เคียงข้าง
ฉันเพิ่งรู้ถึงความอ้างว้าง
เมื่อทางเดินของเราแยกกัน
27 สิงหาคม 2547 14:50 น.
อิงฟ้า
ขอลาหยุดพักใจไปสักพัก
ขอลารักพักใจไปสักหน
ขอลาจากพักใจไม่กังวล
ขอลาจนได้พักใจไม่หวั่นใหว
ขอลาไกลพักใจให้หายเศร้า
ขอลาเจ้าพักใจให้สดใส
ขอลาจากพักใจให้ผ่อนคลาย
รอให้ใจสบายหน่อยค่อยกลับมา
25 สิงหาคม 2547 16:32 น.
อิงฟ้า
ยามเหว่ว้ามีดวงดาวเฝ้าคอยปลอบ
ยามเหงาเศร้าฉันชอบเฝ้ามองฟ้า
ยามมีเราห่วงหาสายลมบนนภา
ยามพบหน้าขอบคุณขุนเขาให้เราพบเจอ
ยามฉันเศร้าได้สายลมพัดจางคราบน้ำตา
ยามเหงาหงอยดวงตะวันอบอุ่นเสมอ
ยามเหม่อลอยดวงจันทร์เจ้าเฝ้าละเมอ
ยามพร่ำเพ้อมีเมฆน้อยเฝ้าอุ่นใจ
ยามถวิลมีสายน้ำร่ำรินไหล
ยามอยู่ไกลได้แผ่นดินเชื่อมให้ใจอยู่ใกล้
ยามคิดถึงมีเกลียวคลื่นที่จริงใจ
ยามห่วงใยมีดวงใจอยู่ใกล้กัน
ยามคำนึงอ่านถ้อยคำขับขาน
ยามซึ้งหวานคลอเคร้ากลิ่นดอกไม้
ยามรักก็ยังรักตลอดไป
ยามเมื่อใจสองดวงได้ผูกพัน
25 สิงหาคม 2547 15:00 น.
อิงฟ้า
ยินดีกับคำด่า เพราะเหตุว่ามันน่าฟัง
ด่าค่อยหรือด่าดัง ฟังให้ดีมีปัญญา
ด่าถูกหรือด่าผิด ไม่ควรคิดจิตถือสา
เลือกเฟ้นเอาคำด่า เพื่อตรวจตรารักษาตน
ด่าถูกเมื่อถูกด่า จงปรีดาในบัดดล
เลวคุดเขาขุดค้น เขาคือคนผู้มีคุณ
ด่าผิดผิดของเขา ไม่รับเอามากักตุน
ขอบใจที่เจือจุน ยอมลงทุนด่าตัวเรา
ด่าถูกหรือด่าผิด ไม่มีสิทธิ์ไปโกรธเขา
ด่าหนักหรือด่าเบา ไม่มีเราเขาโกรธใคร
23 สิงหาคม 2547 18:38 น.
อิงฟ้า
เก็บความทรงจำเก็บความหมาย
เก็บเอาไว้ในใจเราทั้งสอง
เก็บเอาไว้อย่าให้ได้หม่นหมอง
เก็บครอบครองไว้ด้วยใจห่วงใย
เก็บเอาไว้เก็บใจด้วยรักษา
เก็บเอามาเก็บไว้ให้อบอุ่น
เก็บรักไว้เก็บให้อุ่นละมุน
เก็บไว้หนุนนอนแนบแอบอิง