22 พฤศจิกายน 2550 19:32 น.
อาราเล่
เหล่าอาหารโปรดปรานหลายจานนัก
ใครรู้จักเชิญชิมลิ้มสรรหา
ช่วยแนะนำให้หน่อยถ้อยวาจา
โปรดให้เป็นภาษาว่ากลอนกัน
จานไหนเด่นเลิศล้ำนำเสนอ
หากใครเจอเมนูโดดโปรดขยัน
ให้หลากหลายเม้นมาไม่ว่ากัน
โปรดคัดสรรความอร่อยค่อยเอ่ยนาม
18 พฤศจิกายน 2550 18:29 น.
อาราเล่
ดีจ้า มิตรรัก พ่อแม่พี่น้องทั้งหลาย
อาราเล่ขอเปิดบ้านเจ้าค่ะ
อยากเชิญชวนเพื่อนๆ มาพูดคุย ภาษากลอนกัน
ถึงแม้ว่าบางท่าน ร่วมทั้งอาราเล่แม้จะแต่งกลอนไม่เก่ง
แต่ตอนนี้เหมือนเด็กอนุบาลที่เพิ่งหัดใหม่เจ้าค่ะ
ยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนักเลยอยากฝึกคำคล้องก่อน
หากชำนาญพอแล้วจะฝึกเป็นคำที่สวยงาม
เจตนาของอาราเล่ก็คือ
อยากเชิญชวนทุกท่านมาร่วมสนุกกันเจ้าค่ะ โดย
กติกา
1 ห้ามเม้นเป็นคำพูด หรือคำอื่นใด นอกจากเป็นคำกลอนเจ้าค่ะ
2 อยากจะบ่นอะไร หรือฝากใคร หรือพูดอะไร ขอให้เป็นกลอนเท่านั้นเจ้าค่ะ
3 และขอให้ต่อคำจากบทกลอนของคุณเพื่อนที่ลงอยู่ก่อนหน้าท่านนะเจ้าคะ
4 อยากให้ห้องนี้มีบทกลอนที่ยาวที่สุด
แล้ว เดี๊ยวจะเรียก เพ็นกวิ้นบุกส์ มา เร๊คคอร์ดเจ้าค่ะ อิอิ
5 หากผิดกติกา ต้องโดนทำโทษเจ้าคะ โดยให้lสมาชิกคิดบทลงโทษเจ้าค่ะ
6 ขอบพระคุณ พ่อแม่พี่น้องทุกท่าน ที่ให้ความร่วมมือเจ้าค่ะ อิอิ
7 ใครมาต่อจากอาราเล่ คำสุดท้ายของวรรคที่ 2 ต้องลง "สระเอย" นะเจ้าค่ะ
8 ขอให้มีความสุขกันถ้วนหน้า จะลงคนละกี่เม้นกี่บทก็ได้เจ้าค่ะ แล้วแต่ศรัทธา
วันนี้นั่งหน้าบึ้งคิดถึงเพื่อน
มาย่ำเตือนลำนำที่พร่ำหาย
ด้วยหมดมุขรุกกลอนอ้อนแทบตาย
อยากจะได้ใครมาว่าแนะนำ
เลยเปิดกลอนวอนเล่นเป็นกลอนสด
ให้หมดจดกันไปได้ขำขำ
ต่อลำนำพริ้วไหวให้จดจำ
จึงชวนพร่ำทำกวีที่ฮาเฮ
กติกามีว่าถ้ามาแล้ว
ขอเป็นแนวบทกลอนอย่าอ้อนเขว
คิดอะไรบ่นอะไรไม่รวนเร
ให้เม้นเก๋เป็นกลอนมาอ้อนกัน
ห้ามอักษรซ่อนเร้นเป็นคำพูด
อยากดึงดูดเพื่อนพาว่าโปรดหัน
ร่วมปาร์ตี้แบบกวีมีเมามัน
ช่วยเม้นกันเป็นกลอนวอนบอกมา
ชวนพี่จ๋าน้องจ๋าพาสนุก
ให้ลืมทุกข์ที่รุกล้ำเกินคลำหา
เข้าบ้านนี้เติมวจีให้ปรีดา
แต่ต้องต่อกลอนมาก่อนหน้ากัน
ไม่ได้มีเจตนาว่าเป็นอื่น
อยากสดชื่นพูดคุยลุยขำขัน
อยากฝึกโต้โม้กันเป็นพัลวัน
เติมสีสันเฮฮาพากันไป
อาราเล่เปิดตนเป็นคนแรก
เที่ยวไล่แจกใบปลิวให้พลิ้วไหว
หากพบเห็นแล้วหนาช้าอยู่ใย
มาร่วมใส่ในห้องชวนลองดู
จะกี่เม้นก็ได้ไม่เคยบ่น
ให้ซุกซนกันไปไม่ต้องหรู
ถึงไม่เก่งอย่างไรใครลองดู
ดีกว่าอยู่เปล่าเปล่า...เจ้าข้าเอย...
11 พฤศจิกายน 2550 21:16 น.
อาราเล่
ยินเสียงแว่ว แผ่วปลาย พรายกระซิบ
เสียงมุบมิบ จิบเหล้า ใครเมาหนา
โต้ยันเช้า เอ้าเฮ เซไปมา
ไม่รู้ว่า อะไร เป็นอะไร
อาราเล่ จิตรำพัน นั้นอิจฉา
เลยเผาเพื่อน ดีกว่า ว่ามันส์ไหม
โอ้ใครหนอ เมาหัวทิ่ม จิ้มลงไป
เซไถล พุ่งโหม่ง ลงพสุธา
ฮ่าฮ่าฮ่า โสน้าหน้า ว่าฉลอง
เล่นไปสอง ขาดเรา เฝ้าถามหา
เล่นไปเที่ยว เอี่ยวเย้ย เลยโทรมา
เล่าเฮฮา ตามประสา คนเมาเมา
ว่างานนี้ มีดี ที่เล่นช้อน
ใครออดอ้อน คว้าส้อม งอมแน่เขา
ถือว่าแพ้ โดนแน่ แค่เบาๆ
1แก้วเหล้า สุดซอย อย่าคอยนาน
มณีจันทร์ รีบมา คว้าแต่ส้อม
เลยนั่งจ่อม งอมแน่ แม่ขับขาน
3รวดติด เพียวๆ เชียวนงคราญ
ทรมาน อ้วกแตก แจกก่อนใคร
ยาแก้ปวด อวดร่ำ ลำนำแจ้ว
ถึงเมาแล้ว ก็ยัง นั่งลุยไหว
รักษาฟอร์ม สุดฤทธิ์ ชิดวงใน
นั่งนิ่งๆ พิงไว้ ไร้อาการ
พอตกบ่าย ได้เที่ยว เฟี้ยวสุดๆ
ให้รี่รุด ฉุดไป ไร่สีหวาน
ดอกเหลืองสวย สดใส อยู่ในงาน
Happyทุ่ง ทานตะวัน งานfun fair
มัวเพลิดเพลิน เกินเวลา กว่าต้องกลับ
กะจะหลับ บนรถไฟ ให้หงายแหง
ที่ไหนได้ ดันตกรถ อดงอแง
เลยต้องแก้ กลับรถตู้ วิ่งอู้เลย
ไม่ได้ตั้งใจนะเพื่อน เราถูกบังคับ
ใครหว่าตกรถไฟ อิอิอิ
รับลมหนาว พราวพราย ที่ปลายทุ่ง
อร่ามรุ่ง เหลืองทอง ผ่องหนักหนา
เจ้าดอกไม้ จ้องเล็ง เพ่งนภา
แหงนมองฟ้า ท้าแสง แห่งตะวัน
30 ตุลาคม 2550 15:35 น.
อาราเล่
เราเป็นแค่ หุ่นยนต์ กลไกเหล็ก
ตัวเล็กเล็ก ซุกซน ทุกคนเห็น
เข้าบ้านโน้น ออกบ้านนี้ มีประเด็น
อยากพบเห็น รอยยิ้ม ที่พิมพ์ใจ
จึงเตร็ดเตร่ เซไป ใคร่เย้าหยอก
มิได้หลอก ลำนำ ทำอ่อนไหว
มิได้หวาน ซาบซ่าน หว่านจิตใจ
และมิทำ ร้ายใคร ให้รำเค็ญ
คงเป็นเพียง เศษเหล็ก ตัวเล็กนั่น
ที่แบ่งปัน ใจมา คราพบเห็น
ที่อิ่มเอม เปรมสุข ทุกข์ไม่เป็น
คนจึงเห็น เรานี้ ไม่มีใจ
ไม่มีเลือด มีเนื้อ มีชีวิต
ไร้ความคิด ของตัว มัวหลับไหล
เพียงรอฟัง คำสั่ง ที่ป้อนไป
ยังคงไร้ จิตใจ ไร้วิญญา
เคยมีคน เหน็บแนม แกมหยิกหยอก
เขาเพียงบอก ว่าเรา เฝ้าตามหา
ไร้สมอง ไร้จิตใจ ไร้ราคา
ไร้มายา ไร้คุณค่า ไร้อารมณ์
จึงมาแอบ แนบกาย คล้ายว่าเหงา
คงซึมเศร้า ในใจ ให้ขื่นขม
อยู่กับคน มานาน พานชื่นชม
จึงได้บ่ม จิตใจ คล้ายกับคน
กาลเวลา พาเรา เฝ้าแปรเปลี่ยน
เริ่มได้เรียน รู้ค่า คราสับสน
ความรู้สึก ดีดี มีตัวตน
ให้หลั่งล้น ออกมา ว่าความนัย
จึงแอบซ่อน กายไว้ ไม่ให้รู้
นั่งแอบดู คนหา ว่าอยู่ไหน
ยินเสียงเรียก อาราเล่ เป็นอะไร
แต่ไม่ตอบ ออกไป ให้ได้ยิน
เกิดอารมณ์ น้อยใจ ให้รู้สึก
ใช่ทึนทึก ลึกล้ำ ทำเหมือนหิน
มีน้ำใส ไหลมา คราตกดิน
ยังหลั่งริน ได้งัย ไม่รู้เลย
ยังคงนั่ง น้อยใจ ไร้คนรัก
คนรู้จัก ผ่านมา คราเฉลย
ยังคงนั่ง เงียบเงียบ คิดเปรียบเปรย
ไม่เอื้อนเอ่ย ให้ใคร ได้เจอตัว
.............................................
.............................................
.............................................
26 ตุลาคม 2550 22:26 น.
อาราเล่
อาราเล่ เซซัด พลัดจากบ้าน
เหมือนเนิ่นนาน เพื่อนพาน วานถามหา
เล่ไปไหน เล่อยู่ไหน ไม่เห็นมา
เลยโผล่หน้า โผล่ตา มาชี้แจง
เหตุที่หาย ไปนาน ไม่พานพบ
เพราะเน็ตจบ คอมฯเจ๊ง เพ่งแถลง
เที่ยวเชียงใหม่ ดีกว่า ว่ามาแรง
ลมหนา วแจ้ง มาเยือน เตือนลมโชย(อาราเล่)
เล่กลับมา อาเจ๊ ดีใจนัก
ที่เศร้าหนัก ประหนึ่ง แทบอ่อนโหย
ไม่กลับมา อุรานี้ ดิ้นแดโดย
ดั่งถูกโบย ด้วยแส้ และโซ่ตรึง(ศรรกรา)
ฮองเฮามา กระโดด เข้าโอบกอด
จูบหลายฟอด ให้คลาย หายคิดถึง
เตรียมสุรา มาเต้นรำ ทำตะลึง
เสียงเอะอึง ดึงเต้น เล่นเพลิดเพลิน(ยาแก้ปวด)
พริ้วสะบัด สบัดกาย ให้เร่าร้อน
ข้าขอวอน มวลมิตร อย่าคิดเขิน
สุรานี้ มีพอ ไม่ขาดเกิน
หากเผอิญ สุราขาด ก็ซื้อเอา(Darkness Hero)
ฮองเฮาเล่ เฮฮา กลับมาแล้ว
เสียงเจือยแจ้ว ส่งมา ข้ามป่าเขา
มาเลยเพื่อน คิดถึง มิใช่เบา
มาเถอะเจ้า ขี้เมา มาเข้าวง(มณีจันทร์)
ตัวหลินเม่ย เผยจิต ด้วยคิดถึง
น้องรีบบึ่ง กลับบ้ าน ผ่านทางหลง
ดูบั้งไฟ พญานาค ใจพะวง
รีบรุดส่ง คงกลอน ออนเมาลง(จิตรำพัน)
โซดาน้ำ พร้อมสรรพ แสนสะดวก
รวมพรรคพวก กระดกเหล้า ดังประสงค์
มาสรวนเส เฮฮา กันทั้งวง
ทั้งนี้คง เพราะเล่ ได้กลับมา(Darkness Hero)
**หมายเหตุ**อาราเล่ ศรรกรา
ยาแก้ปวด Darkness Hero
มณีจันทร์ จิตรำพัน
ร่วมหัวกัน สังสรรค์เฮฮา
ว่าอยากมาวอิอิ ฮองเฮาจัดห้ายเพคะ
หน้าส่วนตัว
2886
