5 มิถุนายน 2551 22:47 น.

:+:อวสานชาละวัน 2008:+:

อาราเล่

2549-10-14-01.jpg
เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง...เตรงเตร่งเตร๊งเตรงเตร่ง

ชาละวัน อื้ออึง คะนึงคิด
ภาพยังติด ตรึงตา พาหวั่นไหว
ยามผ้านุ่ง ผดุงกาย นั้นหายไป
เห็นน้องชาย ไกรทอง ป้องไม่ทัน
ก้นขาวขาว นั่นก็ยาว เท่าลำแข้ง
ดูแข็งแกร่ง เกินใคร ให้รีบหัน
ตาเป็นวาว พร่าวพริ้ง นิ่งเงียบงัน
ดั่งต้องมนต์ สะกดหวั่น สั่นระรัว
�����������
ลืมต่อสู้ ลืมยอดชู้ ตะเภาทอง
ใจหมายปอง ตะบองใหญ่ ได้เป็นผัว
ลืมประลอง ตาก็จ้อง ไม่ป้องตัว
จนระบบ ไปทั่ว ทั้งกายา
นี่วิชา อะไร ช่างร้ายนัก
ซึ่งประจักษ์ หมดเรี่ยวแรง ทั้งแข้งขา
มากระชาก หัวใจ ให้โรยรา
พ่อไกรทอง ของข้า อย่าเพิ่งไป

ว่าแล้วก็ จัดแจง มาแต่งองค์
แป้งบรรจง ลงหน้า ผัดผ้าใหม่
จากนั้นมุ่ง ถลุงถ้ำ ย่ำโดยไว
พุ่งขึ้นไป ตามใจนั้น มันสั่งมา
พ่อทูลหัว ตัวดี อยู่ที่ไหน
มาให้อยาก แล้วจากไป ได้งัยหนา
กลับมาคุย กันก่อน อ้อนวาจา
ยอมเลิกรา ตะเภาทอง ไม่ต้องการ(อาราเล่)


ได้ร่วมหอ คลอเคลีย ไม่เพลียจิต
เภาน้องนิด น่ารัก ที่เล่าขาน
เภาพีใหญ่ ไซร้บึ้ม  อึ๋มสราญ
สุขชื่นบาน ร่วมหอ คลอเคลียครอง
ไม่นานนัก แปลกใจ  ในดวงจิต
มันตงิด พิกล ปนหมางหมอง
ขาดอะไร ไปอย่าง  คิดไตรตรอง
มีคู่ครอง แต่เหงา เศร้าดวงใจ
มองผืนน้ำ กว้างใหญ่ ใจครวญคิด
อยากพิชิต  ยอดชาย ใจหลงใหล
ชาละวัน ลุยน้ำ มาโน่นไง
จึงหนีตาม กันไป ในน้ำวน (มณีจันทร์)


ได้ผัวชาญ หาญกล้า  วิชาแกร่ง
ทั้งเรี่ยวแรง ไม่ตก ให้สับสน
แม้น้องทอง  ร่วมห้อง  อีกสักคน
พี่ก็ยล วนทั่ว ให้สำราญ
แต่วันนี้  ไฉนมี  เรื่องร้าวจิต
พี่ใจติด  กุมภีล์  เร่งสืบสาน
เทียวลงน้ำ เช้าค่ำ ทำเบิกบาน
วันคืนนาน พานพิรุธ จุดร้อนใจ

เห็นอาแป๊ะ พายเรือ อยู่ลำน้ำ
แก้วคนช้ำ นำคำ ไม่สดใส
มาปรึกษา บ่อยครั้ง เลยพลั้งไกล
ประทับใน  ไออุ่น  ที่กรุ่นมี
กับไกรทอง น้องนี้ มีอาภัพ
ขอไปกับ แป๊ะใหญ่ แต่สุขขี
อยู่ที่ไหน ก็ได้  ขอฤดี
เภาแก้วนี้ มีสุข ทุกวันคืน(จิตรำพัน)


ตะเภาทอง  ต้องโศกา  แสนอาดูร
สาวสาบสูญ ชายสองแย่ง แกล้งข่มขืน
ลิงลักไป   ยักษ์ลักมา  พากล้ำกลืน
จึงทนฝืน  ขายสมบัติ  ผลัดเปลี่ยนมา
ชาละวัน  คว้าไกรทอง ครองเป็นผัว
ตะเภาแก้ว  ช่างรู้ตัว  มั่วแป๊ะหา
จะทำไง เงินมากมาย  เหลือคณา
เอาไว้ผ่า  แปลงเพศชาย หมายเป็นทอม
เมื่อคิดได้  เร่งรี่ไป  ใช้สวรรค์
ลาก่อนวัน แดงเดือดไกล ไว้ถนอม
จะตะลอน  อ้อนสาวสาว เอามาครอง
ลาก่อนท้อง ต้องเซยโน  โอ้ยอดจริง(ยาแก้ปวด)


ชาละวัน ลันลา มาตุ้งติ้ง
สะดีดสะดิ้ง อิงแอบ แนบเป็นหญิง
โอบกอดรัด ฟัดไกรทอง ไม่ยอมทิ้ง
ชะนีจริง อย่ามาแหย่ม แม่แง่มตาย
เพิ่งรู้ใจ ในเราสอง ร่วมครองรัก
และแน่นหนัก ปักจิต มิคิดหาย
เพิ่งรู้ตัว ชอบไม้ป่า แทบบ้าตาย
เราไม่อาย แม้ชายแท้ ไม่แลมอง
เราทั้งสอง จะครองมั่น ลั่นลือเลื่อง
เป็นประเทือง ชาละวัน นั้นเล่นของ
หมั่นประจบ เอาใจ พ่อไกรทอง
จะปกป้อง รักกัน ตราบวันตาย(อาราเล่)

เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊ง...เตรงเตร่งเตร๊งเตรงเตร่ง

(ปิดม่าน)

*****จบ บริบูรณ์*****				
21 พฤษภาคม 2551 15:57 น.

::ดูดู๊ดู ดู4สาวโดน::

อาราเล่

b809d2cbd5ccf5e71045751b476344ed_1208944
เรื่องเด็ดนี้ ที่ยอม กันไม่ได้
เชิญบรรยาย ร่วมมา ว่าขานไข
ให้ได้รู้ กันเกลื่อน เพื่อเตือนใจ
จะมิได้ พลั้งผิด คิดจะทำ



1185613297.gif
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้

ให้ยืมไป หนังเอ็กซ์ เซ็กส์ทุกเรื่อง
มิเคยเคือง สักครา เจ้ารู้ใหม
จะญี่ปุ่น เกาหลี หรือของไทย
ดันเก็บไว้ ทำไม ไม่ยอมคืน

อีกทั้งเหล้า ยาดอง ของมึนเมา
เจ้าก็เอา ไปหมด  เศร้าสุดฝืน
มองเห็นไห  ใจช้ำ ทุกค่ำคืน
น้ำลายรื่น ขึ้นคอ ห่อเหี่ยวใจ (มณีจันทร์)



1185613361.gif
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้

เธอหนอเธอจากไปใยทำได้
คว้าเบียร์ไปทั้งถังยังทำไหว
รู้ว่าของเรารักหักห้ามใจ
คนใจร้ายเอาไปได้ยังไง

แหมไม่พอคว้าปอทยอดลูกรัก
หมาฟูมฟักกันมาแต่หนไหน
อุ้มไปด้วยเรานั้นปานขาดใจ
อยากร้องไห้เอาคื้นเอาคืนมา (ยาแก้ปวด)



1185613310.gif
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้

ของรักหวงห่วงแหนแก่นใจห่วง
บังอาจล่วงลวงลักควักใจฉัน
เฝ้าถนอมอ้อมโอบทุกคืนวัน
ดูแลหมั่นครั้นถือมือบางเบา

เพชรพระอุมาพาใจเพลิดเพลินยิ่ง
แฮร์รี่วิ่งปักใจเกินใครเขา
ช่างทำได้ยืมแล้วไม่คืนเรา
ทวงค่ำเช้าเมินหูดูเธอทำ ..(จำไว้เลย)(จิตรำพัน)



1185613461.gif
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้
ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันได้

ด้วยอยากเป็นช่างซ่อมคอมพิวเตอร์
ก็เลยเผลอลบโปรแกรมแหล่มจริงหนอ
มันเลยเจ็งไม่เป็งท่าน้ำตาคลอ
จำต้องรอซ่อมก่อนค่อยอ้อนคำ

พอคอมฯได้กลับมาเพิ่งจะเสร็จ
ยังไม่เข็ดกลับมั่วเล่นเป็นขำขำ
จอกลับดับมืดมิดสนิทดำ
คอมฯเจ้ากรรมก็ดันเจ๊งเซ็งตามเคย (อาราเล่)



b809d2cbd5ccf5e71045751b476344ed_1208944				
22 เมษายน 2551 20:35 น.

:::ชั่วนิจนิรันดร์:::

อาราเล่

lily1.jpg
ณ  ร า ต รี   ที่ พ ร่ า ง   ส ว่ า ง แ ส ง
มิ ร้ อ น แ ร ง   ดั่ ง ทิ ว า   ค ร า ม อ ง เ ห็ น
แ ต่ เ ป็ น แ ส ง   จั น ท ร์ น ว ล   ที่ ย ว น เ ย็ น
พึ ง ซ่ อ น เ ร้ น   ค ว า ม เ ป ลี่ ย ว   แ ล ะ เ ดี ย ว ด า ย

ณ  ห า ด ท ร า ย   ส า ย ล ม   ผ ส ม ส า ด
ดั่ ง ภ า พ ว า ด   เ ลื อ น ล า ง   แ ล้ ว จ า ง ห า ย
ย า ม ค ลื่ น โ ถ ม   โ ห ม ซั ด   ส ะ บั ด ท ร า ย
เ กิ ด ป ร ะ ก า ย   ข า ว น ว ล   ใ ห้ ช ว น ม อ ง

มี เ ง า จ า ง   ร่ า ง ห นึ่ ง   พึ ง ร่ำ ไ ห้
ค ร า บ น้ำ ต า   ม า จ า ก ช า ย   ค ล้ า ย ห ม่ น ห ม อ ง
ด้ ว ย รั ก ร้ า ง   ห่ า ง ไ ก ล   ไ ร้ คู่ ค ร อ ง
จึ ง ร่ำ ร้ อ ง   เ รี ย ก ห า   ว่ า  ทำ ไ ม 

มี เ ง า จ า ง   อี ก ร่ า ง ห นึ่ ง   พึ ง เ ป็ น ห ญิ ง
ก ลั บ ย อ ม ทิ้ ง   ค น รั ก   จั ก อ่ อ น ไ ห ว
เ พ ร า ะ ไ ม่ อ ย า ก   แ ท ร ก ก ล า ง   ร ะ ห ว่ า ง ใ จ
จึ ง ล า ไ ก ล   ไ ม่ ส ม   ภิ ร ม ย์ ป อ ง

ส อ ง ห ญิ ง ช า ย   ห า ใ ช่   ค น รู้ จั ก 
เ ข า ข า ด รั ก   เ คี ย ง ใ ก ล้   ใ ค ร่ ห ม่ น ห ม อ ง
เ ฝ้ า ท บ ท ว น   เ รื่ อ ง ร า ว   ค ร า ว ไ ด้ ค ร อ ง
เ ฝ้ า ต รึ ก ต ร อ ง   ใ น รั ก   ที่ หั ก พ ลั น 


...นิ รั น ด ร์...
อ ยู่ อ ยู่ เ ธ อ   ห า ย ไ ป   ใ ห้ รั ก จ บ
เ ธ อ เ ลื อ ก ค บ   ใ ค ร ใ ห ม่   ไ ม่ ใ ช่ ฉั น
ห ม ด ไ ม่ เ ห ลื อ   เ ยื่ อ ใ ย   ใ น สั ม พั น ธ์
เ ค ย เ ชื่ อ มั่ น   ก ลั บ ทิ้ ง พ ลั น   เ ธ อ ปั น ใ จ

ฉั น ค ง ท น   ไ ม่ ไ ด้   ใ ห้ ใ จ รั บ
เ กิ น เ จ็ บ จั บ   ใ จ ห น า ว   ร้ า ว สั่ น ไ ห ว
ที่ ไ ม่ เ ค ย   ม า แ ค ร์   แ ล ห่ ว ง ใ ย
อ ย า ก จ ะ ลื ม   เ ธ อ ไ ป   ไ ม่ จ ด จำ 

ทำ กั น เ จ็ บ   อ ย่ า ง นี้   ถึ ง ที่ สุ ด
เ ป รี ย บ ป ร ะ ดุ จ   ใ จ แ ห ล ก   แ ต ก ร ะ สำ
ค ว า ม เ จ็ บ ป ว ด   เ ช่ น นี้   ที่ เ ธ อ ทำ 
ไ ม่ อ ย า ก จำ   ทุ ก เ รื่ อ ง ...เ ป ลื อ ง น้ำ ต า


...นิ จ น์...
ยิ น เ สี ย ง ใ จ   พ ร่ำ พ รี ย ก   แ ล ะ เ รี ย ก ร้ อ ง
ต ะ โ ก น ก้ อ ง   ม อ ง ไ ป   ใ ห้ ร่ำ ห า
เ ธ อ อ ยู่ ไ ห น   ทำ ไ ม   ไ ม่ เ ห็ น ม า
เ จ็ บ ป ว ด ป ร่ า   ทุ ก ค ร า   ย า ม ล า ไ ก ล

ห า ก รั้ ง อ ยู่   ต ร ง นี้   มี แ ต่ เ จ็ บ
เ กิ น ก ลั้ น เ ก็ บ   ค ร ว ญ ค ร่ำ   ร่ำ ห วั่ น ไ ห ว
เ พ ร า ะ ทำ เ ธ อ   คิ ด ม า ก   ลำ บ า ก ใ จ
จึ ง จำ ล า   จ า ก ไ ก ล   ด้ ว ย ใ จ ย อ ม

ที่ น้ำ ใ ส   ริ น ไ ห ล   อ อ ก จ า ก ต า
ใ ห้ รู้ ว่ า   ป ลื้ ม ใ จ   ใ ค ร่ ถ น อ ม
เ ข า รั ก ช อ บ   ม อ บ ใ จ   ไ ม่ จ อ ม ป ล อ ม
เ ข า เ พี ย บ พ ร้ อ ม   แ ล ะ ย อ ม   ดู แ ล เ ธ อ 

ที่ น้ำ ใ ส   ริ น ไ ห ล   อ อ ก จ า ก ต า
เ พ ร า ะ ตื้ น ตั น   เ กิ น ก ว่ า   จ ะ พ ลั้ ง เ ผ ล อ
เ พ ร า ะ เ ห็ น เ ข า   ค น นั้ น   มั่ น แ ด่ เ ธ อ
เ ปี่ ย ม ล้ น เ อ่ อ   ใ น รั ก   จั ก มิ ค ล า ย


...นิ รั น ด ร์...
ทุ ก ทุ ก ก้ า ว   ที่ เ ดิ น ไ ป   ย า ม ไ ก ล ห่ า ง
บ น เ ส้ น ท า ง   ห ว า ด ห วั่ น   พ ลั น ส ล า ย
ห ม ด เ รี่ ย ว แ ร ง   กำ ลั ง   ทั้ ง ใ จ ก า ย
แ ท บ ม ล า ย   สู ญ สิ้ น   ทั้ ง อิ น ท รี ย์


...นิ จ จ์...
ทุ ก ทุ ก สิ่ ง   ที่ ทำ ไ ป   แ ม้ ใ จ เ จ็ บ
เ กิ น ก ลั้ น เ ก็ บ   ป ว ด แ ป ล บ   แ ท บ ห ลี ก ห นี 
แต่ ทุ ก อ ย่ า ง   ที่ ทำ   ย้ำ ฤ ดี
ว่า รั ก เ ธ อ   ค น นี้   ห ม ด หั ว ใ จ


...นิ รั น ด ร์...
อ ยู่ อ ยู่ เ ธ อ   ห า ย ไ ป   ใ ห้ เ งี ย บ เ ห ง า
เ ป ลี่ ย น เ ป็ น เ ศ ร้ า   เ พ ร า ะ เ ร า   เ ฝ้ า อ่ อ น ไ ห ว
เ จ็ บ จั บ จิ ต   ใ จ ห น า ว   ร้ า ว ป ว ด ใ จ
เ ธ อ ไ ม่ เ ค ย   ห่ ว ง ใ ย   เ ข้ า ใ จ กั น


...นิ จ จ์...
ย า ก จ ะ ลื ม   เ ธ อ ไ ป   ใ ห้ สิ้ น สุ ด
ย า ก จ ะ ห ยุ ด   ต ร ง ที่   เ ธ อ กั บ ฉั น
เ พ ร า ะ เ ร า ต้ อ ง   จ บ ล ง   ต ร ง เ ลิ ก กั น
จ า ก วั น นั้ น   จำ ต้ อ ง ฝื น   ยื น เ ดี ย ว ด า ย



เ มื่ อ ค ร า นี้   ไ ม่ มี   วั น ไ ด้ ส ม 
เ ห มื อ น ฟั ก บ่ ม   ใ จ แ ห ล ก   แ ต ก ส ล า ย
เ พ ร า ะ ร้ า ว ร ว ด   ป ว ด แ ป ล บ   แ ท บ ม ล า ย
อ ยู่ ไ ม่ ไ ด้   ช า ติ นี้   ไ ม่ มี เ ธ อ

สุ ด ที่ รั ก   ข อ ง ฉั น   พ ลั น บ อ ก ล า
ด้ ว ย อ่ อ น ล้ า   เ กิ น ก ว่ า   พ า พ ลั้ ง เ ผ ล อ
ห ม ด เ รี่ ย ว แ ร ง   อ่ อ น ล้ า   ไ ม่ ก ล้ า เ จ อ
จ ะ ข อ รั ก   เ พี ย ง เ ธ อ   เ ส ม อ ใ จ

ณ  ร า ต รี   ที่ พ ร่ า ง   ส ว่ า ง แ ส ง
ห ม ด เ รี่ ย ว แ ร ง   จ ะ อ ยู่   เ กิ น สู้ ไ ห ว
แ ล ะ ไ ม่ รู้   จ ะ อ ยู่   ไ ป ทำ ไ ม
อ ย า ก ห ลั บ ใ ห ล   กั บ เ ก ลี ย ว ค ลื่ น   ก ลื น ท ะ เ ล

................................


ณ  ร า ต รี   คื น นี้   ที่ ส ง บ
ช า ย ห ญิ ง จ บ   เ รื่ อ ง ร า ว   ค ร า ว หั ก เ ห
ฝั ง ร่ า ง ล ง   พ ร้ อ ม ใ จ   ใ น ท ะ เ ล
ค ลื่ น ล่ ะ เ ห่   ก ลื น มิ ด   ...นิ จ...นิ รั น ด ร์...




อีกมุมมองหนึ่งของความรักที่ไม่สมหวัง
อีกมุมมองหนึ่งของชีวิตที่จริงจัง
และยอมฝังร่างไว้ในทะเล
...ชั่วนิจนิรันดร์...
				
16 มีนาคม 2551 01:33 น.

::: รักหลอกๆ :::

อาราเล่

friend.jpg
หลอกตัวเองไม่รู้      ความใน
แอบซ่อนอยู่ในใจ     ลึกล้ำ
ว่าใจแอบรักใคร      คนหนึ่ง
คำเพื่อนที่ตอกย้ำ     อย่าก้าวเยี่ยงกรายฯ

คุยเล่นกันหยอกล้อ     เหมือนเคย
ใจหวั่นไม่คิดเฉลย     หวั่นรู้
ความจริงเก็บอย่าเผย  โกหก
เสียเพื่อนไปทนสู้       เจ็บร้าวลำพังฯ

แต่หลอกใจไม่ได้      อยากฝืน
ฤาจะเจ็บกล้ำกลืน      อย่างนั้น
ฤาจะปล่อยเกินคืน     ย้อนกลับ
ฤาปกปิดขีดกั้น          เขตไว้อย่าถลำฯ

เธอรู้สึกอย่างนี้       บ้างไหม
ฤาเจ็บเกินทำใจ     เริ่มต้น
ฤาไร้ค่ากว่าใคร      คนก่อน
จึงปล่อยไม่เคยค้น  เรียกร้องถามหาฯ				
14 มีนาคม 2551 02:23 น.

:::นกกระจาบ:::

อาราเล่

1175178166.jpg
นกกระจาบ คลอเคลีย คู่เมียผัว
ทั้งสองตัว สร้างรัง ดั่งสวรรค์
อยู่ในทับ แทบป่า พนาวัลย์
สืบสัมพันธ์ มั่นรัก จักห่วงใย

มีลูกสอง หญิงชาย มิวายรัก
ทั้งฟูมฟัก จอมขวัญ ไม่หวั่นไหว
ทะนุถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงดวงใจ
สี่ชีวิต มั่นติดไว้ ในครอบครัว

เช้าวันหนึ่ง พ่อถึงครา หาอาหาร
เพื่อต้องการ ให้แม่ลูก ผูกใจผัว
จึงบินเข้า ไพรวัลย์ ไม่หวั่นกลัว
เจอบึงใหญ่ มีดอกบัว รัวระริน

ดอกช่างงาม อร่ามใจ ให้โหยหา
ละลานตา ยั่วยวน ชวนถวิล
ลิ้มเกสร ชอนไช ไม่โบยบิน
หลงรสลิ้น กลิ่นหอม ย่อมตราตรึง

จนเวลา ล่วงคล้อย บัวค่อยหุบ
กลีบเริ่มยุบ หุบไป ไม่คาดถึง
พ่อนกเพลิน เกินใฝ่ ไร้คำนึง
เลยโดนตรึง ติดไว้ ในดอกบัว

เหมือนเคราะห์ซ้ำ กรรมเฝ้า เจ้ากระจาบ
ประดังทาบ บาปซัด พลัดเมียผัว
ประหนึ่งให้ จำพราก จากครอบครัว
ความมืดมัว ครอบงำ เหมือนซ้ำเติม

พอรุ่งสาง บัวห่างกลีบ พ่อรีบกลับ
เร่งรี่ลับ บินไป ให้ฮึกเหิม
เป็นห่วงลูก ห่วงเมีย เสียประเดิม
แล้วรีบเริ่ม บินทวน หวนคืนรัง

เห็นเมียรัก ร้องร่ำ คร่ำครวญหา
เหมือนหัวใจ อ่อนล้า พาหมดหวัง
ครั้นมองหา ลูกน้อย คอยภวังค์
แม้แต่รัง ยังไม่เห็น เป็นทุกข์ใจ

ภาพที่อยู่ เบื้องหน้า ไฟป่าโหม
มันประโคม โถมซัด สะบัดไหว
เปลวเพลิงแดง แรงร้อน ต้อนลมไป
ครอบคลุมไหม้ บ้านเรา เผาหมดเลย

มีลูกน้อย กลอยใจ ติดในบ้าน
ลูกยังคลาน ไร้ปีกขน จนเฉลย
จะบินหนี ออกไป ไม่ได้เลย
โอ้อกเอ๋ย ลูกจ๋า พ่อช้าไป

ฝ่ายแม่นก ตกใจ สุดไขว่คว้า
คร่าชีวิต ลูกยา พาหลับใหล
ด้วยคิดถึง ลูกรัก ปักดวงใจ
จึงบินเข้า กองไป ตายตามลง

ฝ่ายพ่อนก ตกตะลึง คะนึงหา
นองน้ำตา รินหลั่ง ดั่งใจผง
มันแหลกแล้ว ดวงใจ ให้ปลดปลง
จึงบินลง กองไฟ แล้วตายตาม

หมดทุกอย่าง วางวาย สลายลับ
ไฟเริ่มดับ มอดลง คงล้นหลาม
คร่าชีวิต มากมาย ให้ลุกลาม
ผืนป่างาม หมดไป ไฟโลมเลีย

นกกระจาบ บุญน้อย รอยกรรมเก่า
จึงได้เฝ้า ชดใช้ ให้หมดเสีย
ขอภพหน้า พาสบรัก ทักลูกเมีย
ชาตินี้เสีย หมดสิ้น ดินธุลี

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาราเล่
Lovings  อาราเล่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาราเล่
Lovings  อาราเล่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาราเล่
Lovings  อาราเล่ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอาราเล่