22 พฤศจิกายน 2547 14:51 น.
อารมณ์ทีอ่อนไหว
ฟ้าเอ๋ย - ฟ้าคราม
ฝากความรักงดงามให้เธอหน่อย
ป่านนี้. . คนไกลคงเฝ้าคอย
ความรักน้อย ๆ จากแดนไกล...
ดาวเอ๋ย - ดาวจ๋า * *
ฝากความห่วงหาให้เธอจะได้ไหม ?
จันทร์เอ๋ย - จันทร์เจ้า
ฝากข่าวถึงคนไกล...
ลมเอย ถ้าพัดไป ...
ฝากกอดดวงใจของฉันที....
25 กรกฎาคม 2547 18:34 น.
อารมณ์ทีอ่อนไหว
อยากบอกเธอว่าฉันก็เสียใจ
กับสิ่งที่ทำลงไปในวันนี้.....
แม้ว่าหมื่นล้านคำขอโทษที่มี
คงไม่พอที่เธอจะเห็นใจ
ฉันยอมรับว่าฉันผิด
เธอคงคิดจะโกรธเกลียดกันเลยก็ว่าได้
แค่น้ำตาคนไร้มันหลั่งไหล
คงไม่อาจล้างความเสียใจที่เธอมี...
7 กุมภาพันธ์ 2547 02:21 น.
อารมณ์ทีอ่อนไหว
ฉันมากับความรัก
มาทอถักหัวใจฝัน
ฉันมาเพื่อผูกพันธ์
มายืนยันความในใจ
ฉันมากับความอาทร
ในบทกลอนอันอ่อนไหว
ฉันมาจากแดนไกล
เพียงเพราะใจอยากใกล้เธอ
5 กุมภาพันธ์ 2547 02:39 น.
อารมณ์ทีอ่อนไหว
จากประสบการที่สั่งสม
จากอารมณ์ที่อ่อนไหว
จากความรู้สึกที่อยู่ในใจ
จากผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามา
จากบางสิ่งที่เคยฝัน
จากบางวัยที่โหยหา
จากบางช่วงของกาลเวลา
จากหยดน้ำตาที่หลั่งริน
จากทุกสิ่งที่มีให้
จากดวงใจใฝ่ถวิล
จากความเศร้าเป็นอาจิณ
จากความเหงาที่เกาะกินใจเรื่อยมา
เรียงร้อยออกมาเป็นถ้อยคำ
เพื่อโน้มนำความรู้สึกอันล้ำค่า
หล่อนหลอมจนกลายเป็นภาษา
กลั่นออกมาจากใจ