20 เมษายน 2545 21:36 น.
อามามิยะ
แค่อยากให้เธอหวลคิดอีกครั้ง
ตลอดเวลาใครกัน...อยู่เคียงข้างเธอเสมอ
ยามเธอทุกข์ เธอเหงา ใครเศร้าพร้อมไปกับเธอ
ใครกันที่เธอจะหันมาเจอ...ทุกๆ คราว
ไม่ได้เรียกร้องให้เธอหันมองกลับมา
เพราะรู้ว่าระหว่างเรา...มันจบแล้วที่ความเศร้า
ฉันคงไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอเหมือนเคยเป็น...เช่นดังเงา
นิยายรักจบลงที่ความเศร้า เหลือไว้เพียงความว่างเปล่า กับน้ำตา
19 เมษายน 2545 23:02 น.
อามามิยะ
เพราะฉันเคยเจ็บปวดมาแล้วมากมาย
เพราะความไว้ใจ เชื่อใจ เขาคนนั้น
คน..คนสุดท้ายที่เคยคิดว่า..จะทำร้ายกัน
แค่คำ..คำเดียวว่าผูกพันกับฉันเพราะเผลอใจ
จนวันนี้ฉันยังหวาดกลัว และปวดร้าว
ความผิดหวังครั้งเก่ายังรุมเร้าไม่เคยจางหาย
ไม่อยากให้เธอรอ เพราะฉันก็ยังท้ออยู่เต็มหัวใจ
ไม่อยากเริ่มต้นความผิดหวังครั้งใหม่ เพราะไว้ใจใครอีกคน
11 เมษายน 2545 21:50 น.
อามามิยะ
ก็ท่องไว้นั่นแหละ...*ต้องเข้มแข็ง*
ต้องแข็งแกร่ง เพื่อก้าวไปในวันหน้า
แต่บางคราวความปวดร้าว ก็ฉายแสง ในแววตา
มันท้อแท้เกินแสร้งว่าฉัน...เก่งเกินใคร
* * * * * * * * * * *
ท่องไว้ทุกวันเลยนะ *จะเข้มแข็ง*
จะเปลี่ยนแปลง วันนี้ให้ดีซะใหม่
จะยืนให้ได้ด้วยตัวเอง...ไม่พึ่งใคร
เพราะเหลียวไปทางไหน..ก็ไม่เห็นใครเลยจริงๆ
11 เมษายน 2545 16:48 น.
อามามิยะ
แค่เพียงมีจดหมายมา....
ทุกหยาดน้ำตา..ความเหว่ว้า ก็เลือนหาย
แม้ถ้อยคำที่เขียน -ไม่มีอะไรมากมาย-
แค่ ยังห่วงใย ไม่เสื่อมคลาย ก็พอใจ
เพราะทุกสิ่งที่ได้จากคุณ...
จะเป็นความอบอุ่นที่ยิ่งใหญ่
ต่อให้จากกันสุดขอบฟ้าไกล
ฉันสามารถยืนหยัดได้..ด้วยแรงใจจากคุณ
5 เมษายน 2545 10:48 น.
อามามิยะ
คิดถึงอ้อมแขนอบอุ่น
อยากได้ยินเสียงคุณมาห่วงหา
เหนื่อยไหมครับ..เหงาหรือเปล่า ..เหมือนเก่ามา
ฉันกลัวความเหว้ว้า...ของวันไกล
_ _ _ _ _ _ _
จมทะเลน้ำตา..อยู่บ่อยครั้ง
ยามอ่อนแรงกำลังเริ่มหวาดไหว
พอขาดเธอตัวฉันแทบขาดใจ
ถ้ากลับมาเติมฝันให้คงหายดี
/*/*/*/*/*/
หน้าส่วนตัว
1161
