26 กุมภาพันธ์ 2548 14:45 น.
อาภาภัส
หัวใจ...ไปตลาด
ชาย คุณคนสวยช่วยซื้อ หัวใจผม
รูปทรงกลม ติดดาว พราววับใส
พร้อมความรัก ติดแนบ แถบข้างใน
ผมมอบให้ด้วยใจในความจริง
หญิง มีหลากเหลือ เชื่อได้ หรือไม่นะ
หรือว่าจะ วิ่งวุ่น กรุ่นไอผิง
จิกเลือดเนื้อ เถือไถ คล้ายอย่างปลิง
จิตประวิงฉงนสนเท่ห์เทียว
ชาย คำว่ารักมอบมาเป็นคำตอบ
และชื่นชอบ ชวนชิด หวังแลเหลียว
หวานละมุน ยามพิศ งามแท้เชียว
ใช่จะเกี้ยว กล่าวเกิน เพลินเวลา
หญิง วันนี้ใช่แล้วไงยังงงอยู่
ใยจะรู้ดูได้ยังไงหวา
ใจกระดอน ก้อนเนื้อ นานระอา
รักเปลี่ยนค่า แปลงเข็ม ไม่เต็มใบ
ชาย ซื้อเถอะครับ จับต้อง จองเถิดครับ
รักแล้วรับ อุ่นไอไกล้ได้ใส
ผมรักคุณ จริงแท้ แน่แก่ใจ
ขอผมได้เคียงคู่อยู่ข้างตัว
หญิง เชื่อก็ยาก ลำบาก หรือเปล่าหนอ
จะลองรอ รับใจ จากเจ้าสัว
คิดรักแล้วคงเสี่ยงลืมเรื่องกลัว
แต่อย่ามั่วมากคนจนหนทาง
ชาย สาบานได้ ใจจริง ไม่ทิ้งทอด
จะขอจอดหัวใจไม่เมินหมาง
รักกันอยู่ด้วยกันมิเลือนร้าง
สุขพราวพร่างหวานซึ้งตรึงเรือนใจ
อาภาภัส 26 ก.พ 2548
26 กุมภาพันธ์ 2548 09:01 น.
อาภาภัส
เพลงใจ...ใบพรหม
ฝั่งฟ้าฝากฝัน ราตรีไร้จันทร์ ดุจฉันไร้ใจ
วนาลีเขียวสด ดูหมดความใส ใบร่วงคราใด ซากไร้ค่ามอง
แม้ช่วยอวยเอื้อ ลากเถือดึงเนื้อ ราวเกลือกลบกอง
ถมหายสายสิ้น ธรณินเศร้าหมอง มัจฉาหยุดคะนอง สิ่งปองเปลี่ยนแปร
ย้อนใยใบกลับ กว่าก่อกว่าทับ กว่าปรับจอกแหน
ลากเหง้าเถาฉุด ดึงหลุดแคะแก้ อดทนขึงแผ่ แม้แย่ย้ำทำ
ด้วยดวงหฤทัย ละเมียดละไม ผ่อนอ่อนกลืนกล้ำ
สมสร้างสำนึก ตรองตรึกประจำ หวังเพียงเพื่อนำ มอบหนำสุขเพลิน
แดนใดไกลเร้น ลากร่างย่างเข็น มิเห็นหมางเมิน
อนิจจาผ่านจ้า เริงร่าบินเหิน ใจยังแกร่งเกิน ชิดเชิญต้องมี
สวรรค์สวยสาดคิด กรุณาสลักจิต ชีวิตศักดิ์ศรี
โอ๊ะโอเจ้าข้า กายาบุบบี้ ต่อถึงล้านปี กากดีกระดอน
เหตุใดฤาคิด สวรรค์ฟ้าถูกปิด หรือจิตคนคลอน
หนอนแก้วเกาะใบ ยังไม่ร่วงหย่อน นี่คนราวหมอน เสียบขอนสร้างเวียง
โอ้อาลัยลา ยิ้มนิดด้วยตา เหลียวหาคงเพียง
หัวเราะก้องหล้า สุดตาจบเสียง ยอมวางทางเบี่ยง ลืมเกลี้ยงรอยกรรม
ภาพใหม่ในมือ คาดคิดคงสื่อ เสริมสร้างพึงทำ
หากพรหมลิขิต ก่อสิทธ์คมขำ ยะยิ้มหวานล้ำ กว่าแรงรอนตัว
เพลงใจเช้านี้ กระตุกชีวี คิดดีสลัดมัว
สองมือสร้างมิตร ศรีสิทธิ์เถกิงทั่ว ฉลุเฉลาเสาบัว เรือนใหม่จรัสเรือง
อาภาภัส 26 ก.พ 2548
14 กุมภาพันธ์ 2548 11:52 น.
อาภาภัส
หัวใจใครสักคน วิ่งมาชนวนเวียนใจ
คงสุขสะพรั่งใบ ระริกไหวไกวลิ่วลม
ความรักจักทำไฉน ให้หัวใจได้สุขสม
เอนอุ่นชิดชื่นชม มิตรอมตรมตราบโรยรา
สกาวสาวสวยสด พอวัยลดหมดงามจ้า
เหลือเพียงใจแจ่มกว่า ผูกรักหาพารักหวาน
น้ำใสสีแดงเลิศ ละออเกิดก่ำทรวงนาน
ใฝ่รักโจนทะยาน แม้วัยผ่านหวังสานยัง
ลมเอยเจ้ารำเพย แลส่งเผยสร้างสุขหวัง
ตระการรักจริงจัง จงหยั่งรั้งเรือนรักพราว
ราตรีพิลาสพร่าง ดาวกระจ่างประกายขาว
ไร้หนาวโลมดวงดาว สุขเพียงคร่าวอุ่นซึ้งทรวง
แมลงภู่เจ้าร่อนบิน อย่าละสิ้นรักแหนหวง
เคล้าเคลียแล้วลาล่วง ปมรักหน่วงบ่วงไมตรี
วันหวานวางฝากคำ ด้วยลำนำย้ำศักดิ์ศรี
รักนั้นยังคงมี ตอบรักที่ใจโอบใจ
อาภาภัส 14 กุมภาพันธ์ 2548
14 กุมภาพันธ์ 2548 06:46 น.
อาภาภัส
14 กุมภาพันธ์ รักนั้น ควรสดหวาน สีแดงนานดุจผ่านวันสุขจริง
จากถ้อยแห่งหฤทัยที่ใหญ่ยิ่ง นำมาผิงอิงอุ่นละมุนทรวง
ดวงจิตคิดใฝ่หาจึงมอบฟ้า
เพื่อสื่อว่าใจชนยังห่วงหวง
ขอใจในทุกดวง จงอย่าลวง
สุขทั้งปวงจึงเลิศบังเกิดมี
นำรัก....มาส่ง
สีแดงรินจากใจ หยดลงในกระดาษหอม
ประจงเรียงวางล้อม กุหลาบพร้อมพริ้งพรายตา
กลีบอ่อนแกะสลัก บอกว่ารักมากจริงหนา
ส่งให้ชนทั่วหล้า เพื่อบอกว่ายังมีกัน
ด้วยใจที่พะวง ใช่ลุ่มหลงเพียงแค่ฝัน
สรรสุขเสริมแบ่งปัน รักมั่นนั้นจักยืนยง
งามใดไหนจะเท่า รักที่เรามอบใจตรง
ส่งรักมาปักลง ใจกลางดงวงศ์แดนคอม
ชื่นจิตชีวิตกล้า อยู่ในหล้าด้วยรักหลอม
ถวิลหวังโอบเอื้อออม รักรวมตอมย้อมโลกงาม
เอ่ยคำจากดวงใจ ฝากให้ไว้แด่ทุกนาม
จงสุขถึงโลกสาม สมนิยามวันความรัก
อาภาภัส 14 ก.พ 2548
2 กุมภาพันธ์ 2548 14:43 น.
อาภาภัส
เจ้าพระยา.ราตรี
ริมฝั่งน้ำจำมั่นสำคัญยิ่ง
ได้เอนอิงเอียงไหล่ใจหวิวหวาน
มองฟ้าสวยอวยด้วยแสงตระการ
จันทราผ่านเมฆเลื่อนเคลื่อนนภา
สุขฤทัยได้เห็นเป็นความชื่น
ชีวาตื่นจิตจำนำหรรษา
ราตรีนี้ริมฝั่งเจ้าพระยา
ต่อเวลารู้สึกนึกไมตรี
ความเข้าใจไร้ช่องหนทางออก
จริงมิหลอกกรอกคำเฉิดฉวี
ภาพยังคงตราตรึกในฤดี
โอกาสนี้อยากย้อนวอนผ่านลม
ใยเจ้าเอ่ยดังเจ้าไร้เงาสุข
หวังใครปลุกผูกพันดั่งสร้างสม
ข้าฟังคำที่ย้ำพาใจพรม
ไร้ระทมชมชื่นพร้อมเพลินคำ
พลิ้วระลอกเล่นลายสายพรายน้ำ
ลมเล่าย้ำราวสุขสนิทขำ
หัวใจผ่าวก้าวไกลวังเวงย่ำ
ใจจดจำกำหนดกฎเพลงพรหม
มายั่วเย้าให้เราเฝ้างงงัน
เกือบลืมฝันหัวใจที่สุขสม
อย่าแกล้งเปรยเพียงเพื่อปรับคารม
ความนิยมกลิ้งไต่ดังใยเกลียว
ระรินชลวนวิ่งเป็นเวียนวัง
รักเจ้ายัง..ข้าไร้ใครแลเหลียว
สำนึกสู่กู่ร้องเพียงผู้เดียว
เจ้าลืมเหลียวหลบลมคมหัวใจ
อาภาภัส 2 กุมภาพันธ์ 2548