28 สิงหาคม 2547 21:20 น.
อาภาภัส
ฉันหยิบดาวเดือน มาเตือนความจำ คอยย้ำสัญญา
แม้เปลี่ยนถิ่นฐาน ยังสานฝันกล้า มาเยือนมาหา คู่ใจในคำ
อำนาจอิทธิฤทธิ์ ใดจะศักดิ์สิทธิ์ เท่าบุญหนุนนำ
แม้นไม่เคยพบ หรือสบคมขำ หัวใจใฝ่จำ ย้ำไว้ไม่เลือน
เป็นความห่วงใย ดังไฟส่องทาง เคียงข้างดังเพื่อน
หวังไว้วันหนึ่ง คนซึ้งเยี่ยมเยือน ฝนเอยช่วยเตือน บอกคนสำคัญ
หากใจถึงใจ คงรู้คือใคร จงได้ร่วมฝัน
มีเธอเคียงข้าง สุขสร้างตามวัน ภักดีคงมั่น รักกันตลอดไป
วันนี้มีฟ้า แสดงอาณา แห่งรักยิ่งใหญ่
หัวใจฉันเอ่ย ยอมเปรยความใน รักมอบให้ไว้ แก่ใครที่ดี
อ่อนโยนนุ่มคำ หนักแน่นหวานล้ำ ใจเอื้ออารี
สองมือรวมรัก กู้ศักดิ์เสริมศรี ฟ้าเอ๋ยจงมี บุญเอื้อเกื้อกูล
ณ แดนแผ่นดิน เลิศใดไป่ถวิล ขอรักอย่าสูญ
จงเปล่งรัศมี ทบทวีเพิ่มพูน เจิดจรัสวิบูลย์ สุนทรีพรรณราย
11 สิงหาคม 2547 03:37 น.
อาภาภัส
มอบขีวิตสิทธิ์ใช้ในวันนี้
จากแม่พลีรักห่วงอันยิ่งไฉน
เกิดกี่ภพก็รู้ว่าจากใคร
จอมดวงใจ แม่ ..แม่.แน่ความจริง
บุญบันดาลสานลูกให้เป็นคน
เลี้ยงสืบตนหวังกมลแกร่งดั่งสิงห์
หยาดเหงื่อรดอดอิ่มให้ลูกอิง
เนาแน่นิ่งคุณนั้นนับอนันต์
อาจมิเคยร่วมอยู่คู่ท่านมา
ลุวาจากลั่นจิตจารสุขสันต์
กราบฝากฟ้าสู่ แม่แห่งเราพลัน
ลูกจำมั่น มิลืม ค่านำนม
แม่แห่งชนสยามนามแดนทอง
เราต่างปองร่วมนึกผนึกสม
๗-๒ พรรษาสง่าคม
กราบแซกลมพรหมผินร่วมยินดี
ปวงประชาเริงรื่นตื่นความงาม
พระทรงนามสิริกิตต์สุริย์ศรี
ถวายพระพรทรงอยู่คู่พระบารมี
เป็นมิ่งศรีแห่งสยามตามเรื่องราว
กลั่นคำใดใครเลิศประเสริฐยิ่ง
ขอมาอิงอ่านคำร่วมเพิ่มขาว
รักสุดฟ้าสิ้นดินสิ้นดวงดาว
รักอคร้าว เทิดแม่ ทุกถิ่นทาง
จากนำใจให้นมผสมร่วม
รักคุท่วมใจลูกมิเมือนหมาง
หยิบผืนหล้ามาพบประจบกลาง
เหล่าลูกวาง ใจกอง ล่องมารวม
สำนึกเกิด มิสิ้น ตราบนานเนา
ใจยังเฝ้าห่วงหวงผูกร้อยสวม
มาลัยรักถักไว้อย่างเกลากลวม
กราบมาร่วมซึ้งหนำ คำ มารดร
11 สิงหาคม 2547 02:19 น.
อาภาภัส
ไออุ่นใจแทรกไว้ในดวงจิต
อ่ำอมฤตรสซึ้งซึ่งความหวาน
ชะโลมสุขห่มทรวงให้อ่อนนาน
สุขสมานผ่านพบสบแววตา
มือที่วางทาบทับทบละมุน
ผ่าวอวลอุ่นระทึกตรึกตรองหา
ใช่ความรักหรือร้อนเพียงผ่านมา
ฤาเก่งกล้าจักลองจ้องรักดู
ไฟที่ร้อนใช่ไฟความรัก
หรือสมัครรักเรียงเคียงเลิศหรู
ก็มิกล้าด้วยว่าเจ้าดนู
อาจมิรู้บอกเฉยเชยจะเยือน
โอ้ว่าอนิจจาใจนางเอย
มิอาจเผยคำคิดคงวางเหมือน
คืนเดือนดาวพราวฟ้ายามงามเดือน
สว่างเลือนกลืนสีอินทรีย์วาย
อยากให้สุขฝันใฝ่ได้ไกล้ชิด
อยากสนิทอิงแอบแนบซบสาย
อยากรู้แน่หมอนนิ่มพรรณราย
อยากเอนกายอุ่นกอดทอดใจเคียง
ฝากถามฟ้าฟ้าจ๋าฟ้าที่รัก
จงเพียรทักถักกอก่อน้ำเสียง
มาเวียนวนบนทางไร้สำเนียง
ส่งใจเลี้ยงสืบสานหวานส้มพันธ์
จงสักคำนำรักโปรยโชยชื่น
จงหยิบยื่นฝันจริงให้สุขสันต์
จงบอกข้าว่ารักมากอนันต์
จะอิงกันมั่นรัก...ล้อมดวงใจ
วจีข้าถึงฟ้าฟ้าจงรู้
ใจข้าอยู่ฝากฟ้าหวังสดใส
รักที่เริ่มรวมร้อนคือรักใด
โปรดตอบไขรหัสฟ้าว่ารักกัน
9 สิงหาคม 2547 05:50 น.
อาภาภัส
วิหค ผกโผ โต้ลม คำคม โบราณ ขานขำ
ชีวี ล่องล่วง หน่วงนำ ตามกรรม ธรรมจุน คุณคน
เหนื่อยหนักพักปีก หลีกลี้ หาที่ เกาะคอน สลัดขน
เบาหวิว ปลิวพราว วาววน ปีกหล่น ร่างอยู่ สู้ไป
คำสอน ก่อนเก่า เค้าขาน วันวาน วังวน ผลใส
นกน้อย ทำรัง เท่าใด สอนให้ เราเจียม เสงี่ยมตัว
มีมาก กรากกรำ ทำเอา จวบเช้า จรดดึก เจ้าสัว
ละเลย เดินเล่น เซาซัว นั่งจั่ว จ่อจอด รอจาง
รูปงาม เยื้องย่าง อย่างหงส์ สูงพงศ์ วงศ์เผ่า แววหาง
ฝึกจิต คิดแกร่ง สร้างทาง เคว้งคว้าง ป่าปน คนคาว
แยกเยื่อ เอื้อไอ ในมนุษย์ จากจุด แรกเริ่ม สีขาว
กาลผ่าน กลเปลี่ยน เสี้ยนยาว ตอกร้าว สลักติด จิตตาย
ดั่งฝน ลืมหลั่ง ยังหล้า ชีวา หน่ายสุข สุดสาย
แล้งน้ำ รวยหนี้ คลอนคลาย กร่อนกาย เก้กัง ยังจน
อ่อนบุญ อุ่นคลาย หน่ายแหนง ถีบแซง แข่งเลว ไป่สน
ซื่ออด คดอิ่ม นำกมล แยกพ้น เจิดจร้ส บัวบาน
แสงโคม จุดใจ รายเรียง คลอเคียง ขานขับ สืบสาน
ร่ายร้อย พจนา พิธาน คงกานท์ เก็บกอ ก่อกอง
ชาติชน พลไกร ใหญ่เหลือ โอบเอื้อ สมานสิทธิ์ สนิทสนอง
ใต้ผืน ปฐพี แหลมทอง พี่น้อง ปองเกลียว เหนี่ยวนำ
เหนือใต้ ออกตก พกพา ถือค่า พระคุณ ล้นหลำ
รักรวม มิแยก ขาวดำ คงคำ รักเธอ ประเทศไทย
8 สิงหาคม 2547 17:54 น.
อาภาภัส
ละอองใสไต่เรื่อริมขอบตา
บอกรู้ว่าสะอื้นไร้ซึ่งเสียง
สงสารเอยหัวใจใครร้อยเรียง
มาวางเสี่ยงรักลี้ที่สีชัง
อ่อนอารมณ์ตรมตามความลำนำ
ซัดกระหน่ำรดราดบาดแววหวัง
ชังฤารักอยู่ฐานลานประทัง
ร่นรวมรั้งรู้ได้ด้วยใจตน
แม้มิสิ้นชีวาคงพาฝัน
ไปผูกมั่นอิงแอบมิสับสน
แต่ถ้าหากเลศนัยปนเล่ห์กล
จึงเจือปนสีช้ำฉ่ำโศกทรวง
สงสารเอยฤทัยเจ้าร้าวรอนหวั่น
ภาพเพียงฝันสลายเลือนในแดนสรวง
มิใช่ว่าไม่รักฤาหลอกลวง
ใจทั้งดวงนางมอบตอบไมตรี
สิ่งงดงามคือความคงค่ารัก
ตาสบทักดังตอบใช่ชังสี
หากคือรักมิอยากเสื่อมราคี
ค่าคนมีรู้ได้ดุจเวลา
สุรีย์จรร่อนลงที่ปลายฟ้า
ใช่บอกลาไม่หวนหรือไห้หา
ต่อวันพรุ่งรุ่งแจ้งแสงฉายมา
ชุบวิญญาป็นสุขทุกผู้คน
เจือนำใจไออุ่นละมุนจ้า
จางน้ำตาพาจิตบังเกิดผล
คือความรักสลักสร้างอย่างมงคล
เทพบันดลรักอยู่มิรู้คลาย
หน้าส่วนตัว
1222
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอาภาภัส
