19 พฤศจิกายน 2547 17:57 น.

รักกลางอากาศ

อาภาภัส

นานมาแล้วแว่วว่าฟ้าสะคราญ มีนิทานส่งออกโดยปักษิน
สืบเรื่องเล่าโดยย่าของพระอินทร์ สู่ธรณินทร์ มอบแก่ชนธรรมดา

ตัวแสดงแจ้งเหตุคือเทวฤทธิ์ ต้องมนต์พิษติดทรวงบ่วงรักหา เที่ยวเซาะซอนร่อนลงในธารา สบนัยนามัจฉาก็หวามใจ

หลับเพียงฝันพลันเห็นว่าปลาโศก โดนย้ายโยกโขกสับจนสิ้นใส
ให้รุ่มร้อนหวังช่วยเจ้าทรามวัย จึงรี่ไปเฝ้าองค์พระนารายณ์

ขอทรงสั่งขุนคลังทุกแห่งหน ตรวจคัดคนคิดสร้างทางสืบสาย
ปลาชั้นดีต้องมีตราข้างกาย ล้อมเรือนพรายก่อเกราะเกื้อนที

เทพทั้งหลายนั้นล้วนชื่นชมชล ยามคลื่นวน พลิ้วไหวหลากหลายสี
เรืองรองรุ้งพุ่งมาดูงามดี เทพนารีวิ่งเล่นสำราญเริง

ระบำฟ้อนอ่อนองค์โค้งเกลียวกลม ลิ่วล้อลมราวเมฆระรัวเหลิง
ฟ้าสว่างทุกอย่างย่อมเถกิง ความว้างเวิ้งล่าลู่คู้หลบเลือน

ทุกทวยเทพสุขเสริมเพิ่มใสสุก เทพที่ทุกข์เทวฤทธิ์สุดหมางเหมือน
ระกำหนอก่อรักโลกสะเทือน ทั่วดาวเดือนมิสนหม่นรอนรอน

รักครานี้ตระหนักถักตระหนก เจ็บจุกอกอาลัยเกินไถ่ถอน น้ำตาไหลยากเห็นแม้ยามนอน อยากลิ้มฟอนปลากระป๋องตราสามนาง

อาภาภัส 19 พ.ย 2547

19 พฤศจิกายน 2547 12:57 น.

มิตรภาพ..นาน

อาภาภัส

เช้าวันศุกร์ลดใส  มดแดงไฟตัวหนึ่ง  ไต่ เตาะแตะ เต๊าะแต๊ะ      โชคดีเหลือเกิน  เจอเพื่อนเก่า   หนอนไย   
               สวัสดี  ไม่เจอกันตั้งนาน  คิดถึงจังเลย รู้ไหม    มดแดงไฟ ทักเพื่อนหนอน  
                ความฝัน ที่เคยบอกเล่าสู่กันฟัง ครั้งที่เจอกันใหม่ๆ  ก็ต่างคุยสู่กัน  หนอนไย ยังคง มั่นคง น่ารักเสมอ  คิดฝัน ตามใจ  ไม่หลงทางสิ่งที่ค้นหา
              แล้วตอนนี้ มดแดงไฟจะไปไหนล่ะ  
              อ๋อ เราเหรอ  ก็ ว่าจะแวะไปที่ ต้นมะม่วง ที่ เริ่ม กลายเป็นลูกแล้ว   นึกเปรี้ยวปาก   ..  ว่าแต่หนอนไยเถอะ   มีงานเยอะเหรอ
              อูย  วันๆเราก็ไม่มีอะไรจะทำเลย    วันนี้ เราๆได้คุยกับ มดแดงไฟ  เราก็เป็นสุขแล้วนะ
              จริงนะ ดีเลย  งั้น เราจะร้องเพลงให้เธอฟังด้วยละ
  
               .  หากแม้น เธอเป็น เช่น ดอกไม้     หากแม้นเธอเป็นเช่นปลาสวยใส    หาแม้นเธอเป็นดาวที่ฟ้าไกล  ทั้งหมดดวงใจฉันมอบให้เธอ
               . ด้วยความผูกพัน   จะนึกถึงกันทุกวันเสมอ   รักจากดวงใจสดใสเลิศเลอ   สู่ตรงใจเธอ สุขซึ้งละมุน
               ..ยามดอกไม้บานเนิ่นนานจนสาย   กลิ่นสีจางคลายลดความหอมฉุน  แต่ใจของฉันกลับเติมเพิ่มทุน  แนบชิดอิงอุ่นคู่เธอไม่เลือน

               เสียงใบไม้ที่ล้อเล่นลม รวมกับเสียงนกตัวเล็กๆ ที่กระโดดตามกิ่ง  พร้อมออกเสียง จิ๊กจัก  จิ๊บๆๆๆๆ  เป็นดนตรีร่วมคลอเพลง

                 มิตรภาพ  ..ไม่เลือน

17 พฤศจิกายน 2547 06:16 น.

หุ้นรัก..หุ้นลม

อาภาภัส

หุ้นรัก..หุ้นลม
บวกคำรัก รัก รัก รักรวมหุ้น คืออบอุ่นจับจองจ้องใจหา
มวลความดีมีอยู่ในโลกา มาเพิ่มค่าดัชนีชี้คุณคน

อยู่แดนไทยใยทองต้องร่วมรู้ คนทุกหมู่มากคุณกรุณผล
หัวใจสิทธิ์ลิขิตเทียมตัวตน สุขพึงยลยังได้ในแผ่นดิน

โอบเอื้อไว้ใส่ใจทุกเหตุก่อ อย่าระย่อยอมกลัวพับทรัพย์สิน
เคาะแก้ไขเหยาะรสรักอาจิณ ปูแผ่นดินพรมรักปักทุกทรวง

เติมดวงไฟใช้เห็นเป็นนายหน้า คือรวมหล้ารักไทยด้วยแหนหวง
เกิดสิ่งใดกู้ไปช่วยชนปวง หุ้นรักห่วงหน่วงห่มปมคงคลาย

จริงคือจริงสิ่งจริงจริงจึ่งรู้ ค้นสุดกู่ก่อได้ดังมุ่งหมาย
ดูสายลมบางเบาไม่เห็นกาย เราเก็บสายลมแผ่วแล้วผูกปม

เติมลมใส่ในผ้ามาเป็นหมอน ได้หนุนหนอหมอนลมอย่างสุขสม
ลมหมุนติ้ววิ่ววิ๊วกังหันลม นาไม่ล่มคมเขียวข้าวเรืองรอง

แหลมทองนี้ชีวีล้วนคือหุ้น รักละมุนเกื้อกูลชนทุกผอง
สลัดทิ้งโสมมปมครอบครอง อุ่นใจจองหุ้นรัก.ถัก ..หุ้นลม

อาภาภัส 17 พ.ย 2547

16 พฤศจิกายน 2547 01:17 น.

จากใจ..ถึงใจ

อาภาภัส

จากใจ..ถึงใจ

พยับเมฆมืดคลายสายฟ้าเปลี่ยน ใจลอยเวียนวนหวิวพลิ้วพราวหวาน
หอบคิดถึงซึ้งเสมอดอกไม้บาน โบยบินผ่านเวหาฝ่าคลื่นลม

เพียงกลิ่นกรุ่นละมุนให้เจ้าชื่น เอมเอิบรื่นนาสาพาสุขสม
กลีบกระซิบซ่านเชยเผยอารมณ์ รักระงมก้องกู่สู่ดวงใจ

หอมระรินเริงร่าคราลมโบก สลัดโศก เสกสีสร้างโลกใส
มโนนบสยบรักไว้ภายใน โอบอุ่นไอไมตรีที่ต่อเติม

เหลือจะเอ่ยเอ่อล้นความรู้สึก หวานระทึกดังองค์ส่งสานเสริม
ให้ใจจับ เมตตามาแต่เดิม กาลก่อเพิ่มกลายเปลี่ยนประโคมคำ

เย็นฉ่ำจิตติดถ้อยคล้อยตามคิด ดังใกล้ชิดชวนผูกปลูกสุขหนำ
ไม่อ้างว้างปล่อยไว้ให้ระกำ ชื่นใจฉ่ำชุ่มชอบตอบใจเรา

หากหยุดโลกโยกย้ายบ่ายคล้อยเคลื่อน เก็บร้อยเดือนพันดาวพราวขุนเขา
ประจงเรียงเป็นนัยอ่อนบางเบา สลักเคล้าคำรักปักรวมใจ

วางบนผืนแผ่นหล้าทั่วไตรภพ สกุณากลบกลั้วเสียงระฆังไข
รักเบ่งบานบันเทิงอยู่รำไร ฟ้าวันใหม่ใจนี้มีใจเคียง

16 พฤศจิกายน 2547 01:15 น.

จากใจ..ถึงใจ

อาภาภัส

จากใจ..ถึงใจ

พยับเมฆมืดคลายสายฟ้าเปลี่ยน ใจลอยเวียนวนหวิวพลิ้วพราวหวาน
หอบคิดถึงซึ้งเสมอดอกไม้บาน โบยบินผ่านเวหาฝ่าคลื่นลม

เพียงกลิ่นกรุ่นละมุนให้เจ้าชื่น เอมเอิบรื่นนาสาพาสุขสม
กลีบกระซิบซ่านเชยเผยอารมณ์ รักระงมก้องกู่สู่ดวงใจ

หอมระรินเริงร่าคราลมโบก สลัดโศก เสกสีสร้างโลกใส
มโนนบสยบรักไว้ภายใน โอบอุ่นไอไมตรีที่ต่อเติม

เหลือจะเอ่ยเอ่อล้นความรู้สึก หวานระทึกดังองค์ส่งสานเสริม
ให้ใจจับ เมตตามาแต่เดิม กาลก่อเพิ่มกลายเปลี่ยนประโคมคำ

เย็นฉ่ำจิตติดถ้อยคล้อยตามคิด ดังใกล้ชิดชวนผูกปลูกสุขหนำ
ไม่อ้างว้างปล่อยไว้ให้ระกำ ชื่นใจฉ่ำชุ่มชอบตอบใจเรา

หากหยุดโลกโยกย้ายบ่ายคล้อยเคลื่อน เก็บร้อยเดือนพันดาวพราวขุนเขา
ประจงเรียงเป็นนัยอ่อนบางเบา สลักเคล้าคำรักปักรวมใจ

วางบนผืนแผ่นหล้าทั่วไตรภพ สกุณากลบกลั้วเสียงระฆังไข
รักเบ่งบานบันเทิงอยู่รำไร ฟ้าวันใหม่ใจนี้มีใจเคียง