26 มิถุนายน 2549 13:52 น.

รักที่ถูกลืม(สุนทรภู่)

อาภาภัส

รักที่ถูกลืม                    โดย  อาภาภัส ทรัพย์คง
                                                                       .........  ศรีเอย
                                                      ใครต่างเคยจดจำคำเล่าขาน
                                                      ตั้งแต่ครั้งเบื้องบุราณกาล
                                                      อักษราหวานอ่อนถ้อยร้อยวาที
                                                       จะโศกอื่นหมื่นแสนไม่แน่นหนัก
                                                       เหมือนจากรักขวัญตามารศรี
                                                       คราสยามล่วงกว่าสองร้อยปี
                                                       ชื่อท่านนี้ไยป่นปนมัวเมา
                                                       ยี่สิบหกมิถุนาชราหรือ
                                                       จึงได้ถือเป็นวันอันขลาดเขลา
                                                       สิ่งเสพย์ติดชิดเองโง่งมเงา
                                                       หลงสิ่งเร้าเข้าออกต้องลอกเอง
                                                      ชาติไทยนี้ดีจริงหยิ่งในเกียรติ์
                                                      ไยยัดเยียดเลวล่มมาข่มเหง
                                                       กลบตัวฝังรั้งถอยอย่างกลัวเกรง
                                                       ชาตินักเลงรู้สู้กู้แทนคุณ
                                                       กี่ชั่วโคตรกี่ร้อยโกฐที่วางตั้ง
                                                       แม้นพลาดพลั้งยังเรียนเพื่อเกื้อหนุน
                                                       ให้มียศมีศักดิ์มีตระกูล
                                                       อ่านกลอนสุนทรสอนตอนอ่อนวัย
                                                       คราเมื่อศรีนิราศภูเขาทอง
                                                       ล่องลำคลองธารากระจ่างใส
                                                       มีคำกลอนวอนเว้าให้เข้าใจ
                                                       หากเกิดใหม่อายุยืนหมื่นปีเกิน
                                                       ท่านตั้งจิตเมื่อถึงประโคนปัก
                                                       ชนตระหนักเสาหินแดนถิ่นเถิน
                                                       ลุตอนนี้ผลักหลักแนวดำเนิน 
                                                        ต่างมองเมินลืมสิ้นซึ่งวิญญา

                                                         ภาษาไทยของไทยเพื่อไทยคง
                                                        ชาติดำรงตรงแก่นแกนศึกษา
                                                         รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา
                                                         ดื่มสุราไม่รอดต้องวอดวาย
                                                        เสียดายนักปลักตมที่ถมทับ
                                                        กลับทิ้งลับสับตัวหัวใจสลาย
                                                         ภาษาพ่อภาษาแม่พูดแล้วอาย
                                                         ภาษาควายตามก้นก่นว่างาม
                                                         สุนทรกล่าวเรื่องเหล้าเมาแล้วเปลี่ยน
                                                        ยุคนี้เพี้ยนกว่าศรีดูหยาบหยาม
                                                        พันธุ์ผสมชมเท่ห์ชวนกันตาม
                                                        แท้ลายครามโดนฉกยกไปครอง
                                                        เมาสนิทมิดมอดจอดบางจาก
                                                        ทั้งพลัดพรากลืมตนให้หม่นหมอง
                                                        แผ่นดินนี้ลูกหลานไทยเกี่ยวดอง
                                                        จงตริตรองกรองภาษากล้ายืนยง
                                                        รักจะเลิศเชิดชูบรรพชน
                                                        สมควร คน วาจา พญาหงส์
                                                        อย่าลืม รัก ฟูมฟัก รักษาวงศ์
                                                        สิ่งบอกบ่ง คงค่า ภาษาไทย
                                                         ๒๖ มิถุนา ณ ครานี้
                                                         จงพึงมี ปัญญา ชี้ ขานไข
                                                         สุนทรภู่บรมครูกวีไกล
                                                      กราบท่านไซร้ แล้วสำเหนียก เรียกไทยคืน
                                                         ลืมยามหลับลับล่วงพอถ่วงถอน
                                                         แต่อย่าหย่อนขุดรากกระชากขืน
                                                         รีบเร่งย้ำนำไทยให้ต่อตื่น
                                                         รักระรื่นชื่นใจ ไทยทั้งนั้น
       26 มิถุนายน 2549   พระประแดง 19/8 หมู่ 17 ต.บางหญ้าแพรก อ.พระประแดง  จ. สมุทรปราการ				
9 ตุลาคม 2548 17:58 น.

ลืมไหม..เล่าใหม่

อาภาภัส



                              ลืมไหม  เล่าใหม่
วันนี้ตอนเย็น   นั่งรถเข็นเล่น  ผกเผ่นน่านฟ้า
ติดตามหาใคร   ดวงใจเทวดา  ผู้มีเมตตา  มาเล่านิทาน
เปิดฉากลากเรื่อง  ถึงช้างเชื่องเชื่อง   ย่างเยื้องผ่านธาร
เหลือบแลเห็นแมลง   ไร้แสงสั่งงาน  แต่เสียงกังวาน  หวี่วี๊วุ่นวาย
รำคาญมากเหลือ   ช้างเริ่มบ่นเบื่อ   อยากไล่หวี่หาย
รีบกอบออบน้ำ  นำทำดับร้าย  กองไฟราวร่าย   เพลิงลุกสุกฆ้อน
ย็อกแย็กโดดโลด   ฆ้อนโจนเขาโขด   เฉือนโฉดไชชอน
เปรี้ยงลงหัวหมา   ร้องอ๋าหวีดวอน  รอประเดี๋ยวก่อน   หาว่อนกัดแมว
เจ้าเหมียวจุกเจ็บ  กางมือฝนเล็บ   จิกเหน็บหนูแน่ว
จิดจิ๊ดจิ๊กจั๊ก  ยึกยักตรงแหนว    สานธนูพรานแป้ว   คาดคั้นยิงกา
หน้าที่มีอยู่   พรานไพรไล่ขู่   ให้เอาข้าวมา
ร้อนคลายสุขคืน  ตายื่นยิ้มจ้า  ยายช่วยชื่นพา    สุขหาใดเทียม
จำได้ใช่ไหม  นิทานอะไร  ทายได้ให้เสียม
ไม่ใช่ญาติจอบ  คำตอบแนมเนียม   สยามเลิศเลี่ยม    ผืนแผ่นดินทอง

เสียม = สยาม 
	

อาภาภัส   9  ต.ค 2548 วันอาทิตย์

				
3 ตุลาคม 2548 04:07 น.

บังใส่

อาภาภัส



                        บังใส่

เห็นโพกหัว หนวดเฟิ้ม ใส่เสื้อขาว
ขาวขายาวราวอูฐผอมซูบเห็น
เห็นลูกตาท่าทางน่าจะเป็น
เป็นยามเด่นเฝ้าทางกลางป่าไพร

ไพรรำพึง ดึงใจ คนใดก่อ
ก่อแท้ท้อต้นไม้หายไปไหน
ไหนจะเกิดน้ำท่วมทางเหนือไซร้
ไซร้ซุกไล่ ใครทำ นำน้ำนอง

นองเดือนเพ็ญ เด่นฟ้า อุราชื่น
ชื่นถูกกลืน กลบลี้ มีแต่หมอง
หมองมัวทั่ว ผืนดิน คนครอบครอง
ครองเพียงคลอง คดหลั่น คันใจคน

คนจนเคี่ยว เขี้ยวขย้ำ ย้ำน้ำตา
ตาไม่มา ตาหลับ กลับสับสน
สนสลาย ปลายน้ำ เกลียววกวน
วนหลุดหล่น ลอยทิ้ง สิ่งดีงาม

งามต้องเปิด เกิดใหม่ ไพรพฤกษา
พฤกษาพา สุขเสริม ทั่วเขตขาม
เขตขามแกร่ง แหล่งป่า น่าติดตาม
ติดตามถาม บังใส่ ใช้ปุ๋ยยา

ยาดวงใจ ให้คม สมค่าดี
ดีศักดิ์ศรี มีเสมอ เพียรศึกษา
ศึกษาสู้ สู่สว่าง ทางปัญญา
ปัญญากล้า  พาตน ชาติพ้นภัย



ลองหัดเขียนอาจไม่ถูก เขียนตามงานของ คุณปรีดี อู่ทรัพย์  งานใบสั่ง
เลยลองกลับดูบ้าง

อาภาภัส  ทรัพย์คง 3 ตุลาคม 2548


				
2 ตุลาคม 2548 12:13 น.

...เรื่อง... ในร้าน

อาภาภัส



เกือบเที่ยงแล้วนะ     ไม่ใช่วันพระ   แต่วันกินเจ
ท้องไส้ปั่นป่วน   หิวล้วนหักเห    คิดแบบโมเม     ขอเกนิดนึง
........ ก้วยเตี๋ยวห้าชาม   ขาหมูติดตาม   สั่งอย่างขังขึง
อย่าห้ามอีกเลย   ชดเชยครั้งหนึ่ง    ไม่กินนานถึง   สิบปีหกเดือน
........ซาละเปาด้วย    น้ำแข็งเฉาก๊วย    เต้าฮวยมาเยือน
ขนมจีบเจ็ดชั้น    ห้ำหั่นแบบเพื่อน   มิได้เลอะเลือน   ทั้งหมดทำบุญ
......แจกไปจิบไป   หอมชื่นหัวใจ    น้ำใสเพิ่มพูน
หยุดวันอาทิตย์  สักนิดสร้างคุณ   แบ่งเอื้อเจือจุน   โลกวุ่นลับลอย
.......
       ขอให้สดสวย   พร้อมความร่ำรวย    มีเงินใช้สอย
นึกถึงคนยาก   มีมากสละหน่อย    ความดีอยู่คอย    เคียงใกล้ใจสราญ


เขียนสนุกๆนะ  


				
29 กันยายน 2548 04:32 น.

ติดตามฟ้า

อาภาภัส


พิมพ์ไป มองไป ใครหนอ
คุยจ้อ คุยเก่ง สนุกสนาน
นำท่อง นำเที่ยว ทำงาน
ชื่นบาน ชื่นชม ฟีนแลนด์
 ตามดู ตามรู้ ตามล่อง
คอยจ้อง คอยมอง คอยแหงน
ชื่อไร ไม่รู้ มาดแมน
วางแผน ท่องเที่ยว เลี้ยวตาม
......โฆษณา ตัดมา  ฉับฉับ
       วับวับ หวิวหวิว ฉุนฉาม
       แว่บเดียว  คุยเรื่อง สงคราม
        เลยจาม ซีดซืด ชืดทรวง
        เก่งจัง เก่งจริง วิ่งแข่ง
        เติมแต่ง ต่อคำ นำสรวง
        สุดฟ้า ฝ่าไป บินล่วง
        โถมถ่วง ดึงถัก ทัศนา

เขียนไป ดูทีวี ไป รายการตอนตีสี่ นำเที่ยว ฟินแลนด์ พิธีกร  คุยเก่ง เพลินเลย



				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาภาภัส
Lovings  อาภาภัส เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาภาภัส
Lovings  อาภาภัส เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอาภาภัส
Lovings  อาภาภัส เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอาภาภัส