21 กุมภาพันธ์ 2548 13:26 น.
อาบูไซยาบ
ก็แค่อยากนั้งรับลมเย็นๆ
ไม่ได้เป็นอะไรมากหนักหนา
ไม่ต้องห่วงกลัวฉันหลั่งน้ำตา
ฉันขอยืนยันว่า...ไม่เป็นไร
ก็แค่ลมที่นี่มันแรงนัก
ตาฉันมักทนลมแรงไม่ค่อยไหว
น้ำใสๆในตาไหลออกไป
แต่ในใจไม่ได้คิดอะไรเลย
เธออย่ามาสนใจใส่สาระ
ลมปะทะเข้าตาฉันเฉยๆ
เดี๋ยวอีก แป๊บ!...ก็คงเป็นเหมือนเคย
โถ่!...เธอเอ๊ย!...แค่เนี๊ย...ทำเป็นตกใจ
7 กุมภาพันธ์ 2548 19:29 น.
อาบูไซยาบ
ว่ากันว่ารักแท้แพ้...ใกล้ชิด
ตัวไม่ติดแตกต่างสถานที่
ทำอะไรไม่รู้หรอกคนดี
ฉันอยู่นี่แสนไกล...ไกลจากเธอ
แล้วที่ว่ารักแท้แพ้...ระยะทาง
ตัวมันห่างใจไม่ห่างได้...จริงเหรอ ?
คนอยู่ไกลใจระแวงจน...ละเมอ
กลัวคนใกล้ใจเผลอไป...แสนไกล
ปากต่างคนต่างบอก...ยังซื่อสัตย์
จะชี้วัดอะไรได้...ที่ไหน
โทรคุยกัน โอ้ย! คิดถึง ซึ้ง ห่วงใย
จะรู้ไหม ? คำใครพูดที่...สัตย์จริง
6 กุมภาพันธ์ 2548 15:09 น.
อาบูไซยาบ
เธอบอกฉันจากนี้จำเอาไว้
เข้าใจไหม! ฉันไม่ชอบคนขี้หลี
ถ้าเจ้าชู้มีคนอื่นได้เห็นดี
ลองดูซีถ้าไม่เชื่อได้รู้กัน
แหม! เธอก็รู้ก็รู้อยู่นี่หว่า
แล้วจะมาหาเรื่องกะเกณฑ์ฉัน
รักก็รักบอกไปแล้วยังยืนยัน
อย่าคิดเลยว่าจะปันใจให้ใคร
ก็มีเธอคนเดียวอยู่เดี๋ยวนี้
เธอก็เห็นหนิคนดีว่าจริงไหม
ตระหนักดีรู้อยู่เธอห่วงใย
ก็เข้าใจว่าเธอขี้ระแวง
ตกลงว่าฉันเข้าใจเธอแล้วนะ
เอาหละจ๊ะเลิกแล้วนะเปล่าเครือบแฝง
ถ้าไม่เชื่อเจตนาที่แสดง
ฉันชี้แจงทุกอย่างได้นะคนดี
3 กุมภาพันธ์ 2548 17:43 น.
อาบูไซยาบ
ฉันขอโทษฉันรู้มันตลก
ถ้าจะวกกลับมาคบกันใหม่
เลิกกันแล้วก็แล้วให้แล้วไป
มันไม่ควรใช่ไหมเข้าใจดี
แต่เธอฟังคำฉันฟังฉันก่อน
ฉันเดือดร้อนมากมายเวลานี้
ฉันต้องทนเหงาใจแทบทุกที
เมื่อรู้ตัวว่าไม่มีเธอข้างกาย
สายไปไหมถ้าคิดจะหวนกลับ
ฉันขอรับผิดชอบความเสียหาย
เพิ่งรู้ตัวว่าที่แท้ฉันหนะ ควาย
เชื่อแทบตายแค่เพื่อนบอกเธอเป็น ทอม
หน้าส่วนตัว
907
