30 พฤศจิกายน 2547 15:25 น.
อาบูไซยาบ
เพียงความรักจาก...คนคนนี้
เพียงความรู้สึกดีดีที่จะ...ให้ได้
เพียงที่สุดที่สำคัญสำหรับ...ใจ
ไม่รู้จะเพียงพอไหมสำหรับ...เธอ
28 พฤศจิกายน 2547 15:37 น.
อาบูไซยาบ
หากห่างเหินแล้วเธอมีน้ำตา
ก็แปลว่าเธอเองยังหวั่นไหว
ใจไม่ดีกับการต้องเสียใคร
งั้นอย่าไปเลยถ้าต้องเสียน้ำตา
หากว่าฉันทำเธอจนเหลืออด
อย่าประชดด้วยการลี้หนีหน้า
อย่าปล่อยไปให้มันต้องค้างคา
บอกมาเถอะบอกว่า ยังรักกัน
28 พฤศจิกายน 2547 15:00 น.
อาบูไซยาบ
โทรกี่ครั้งเธอก็บอกว่าไม่ว่าง
แล้วก็อ้างเหตุผลจนฉันเผลอ
เรื่องบ่ายเบี่ยงชำนานนักนะเธอ
ฉันชวนเก้อทุกครั้งจนถอดใจ
โทรกึ่ครั้งเธอก็บอกดูก่อนนะ
ดูก่อนว่าเธอจะว่างในวันไหน
เปอร์เซ็นต์น้อยก็ไม่รู้คอยทำไม
แล้วเมื่อไหร่จะมี เวลาสำหรับฉัน หละคนดี
25 พฤศจิกายน 2547 17:11 น.
อาบูไซยาบ
เธอตัวเล็กนิดเดียว ใครก็ว่า
เธอหน้าตาธรรมดา ไม่น่าสน
เธอใส่แว่นก็คล้ายๆใคร อีกหลายคน
เธอซุกซนจนบางที น่าเหนื่อยใจ
เธอพูดเก่งพูดมากช่างฉอเราะ
เธอพูดเพราะน่าฟัง ขี้สงสัย
ที่เธอมีก็เหมือนๆ ใครต่อใคร
แต่ที่ฉันให้ไม่มีใคร ได้เหมือนเธอ
24 พฤศจิกายน 2547 17:47 น.
อาบูไซยาบ
ฉันเป็นคนรักที่ดี บ้างหรือป่าว
ฉันก้าวร้าวมากมายจริงๆหรือ
ฉันกะหล่อน ฉันสำส่อน นั่นข่าวลือ
น่าเชื่อถือหรือไม่ก็คิดกัน
ฉันเป็นคนเจ้าเล่ห์มากใช่ไหม
เธอจึงไม่เคยไว้ใจในตัวฉัน
ไม่ดื่มเหล้า ไม่เข้าวงพนัน
ขนาดนั้นยังไม่พอเหรอคนดี
ฉันไม่เคยโกหกและโป้ปด
ไม่คิดคด ทรยศเธอคนนี้
คิดนอกใจหนะเหรอ...โอ้ย...ไม่มี
เรื่องขี้หลีฉันไม่มีแค่...นิดเดียว
เชื่อฉันเถอะฉันยึดถือศีล ห้า
ลองจ้องตาฉันดูสักประเดี๋ยว
ยังยืนยันรักแต่เธอแน่แท้เชียว
แต่เรื่องอื่นฉันไม่เกี่ยว...ไม่มั่นใจ
หน้าส่วนตัว
1517
