28 พฤศจิกายน 2547 15:00 น.
อาบูไซยาบ
โทรกี่ครั้งเธอก็บอกว่าไม่ว่าง
แล้วก็อ้างเหตุผลจนฉันเผลอ
เรื่องบ่ายเบี่ยงชำนานนักนะเธอ
ฉันชวนเก้อทุกครั้งจนถอดใจ
โทรกึ่ครั้งเธอก็บอกดูก่อนนะ
ดูก่อนว่าเธอจะว่างในวันไหน
เปอร์เซ็นต์น้อยก็ไม่รู้คอยทำไม
แล้วเมื่อไหร่จะมี เวลาสำหรับฉัน หละคนดี
25 พฤศจิกายน 2547 17:11 น.
อาบูไซยาบ
เธอตัวเล็กนิดเดียว ใครก็ว่า
เธอหน้าตาธรรมดา ไม่น่าสน
เธอใส่แว่นก็คล้ายๆใคร อีกหลายคน
เธอซุกซนจนบางที น่าเหนื่อยใจ
เธอพูดเก่งพูดมากช่างฉอเราะ
เธอพูดเพราะน่าฟัง ขี้สงสัย
ที่เธอมีก็เหมือนๆ ใครต่อใคร
แต่ที่ฉันให้ไม่มีใคร ได้เหมือนเธอ
24 พฤศจิกายน 2547 17:47 น.
อาบูไซยาบ
ฉันเป็นคนรักที่ดี บ้างหรือป่าว
ฉันก้าวร้าวมากมายจริงๆหรือ
ฉันกะหล่อน ฉันสำส่อน นั่นข่าวลือ
น่าเชื่อถือหรือไม่ก็คิดกัน
ฉันเป็นคนเจ้าเล่ห์มากใช่ไหม
เธอจึงไม่เคยไว้ใจในตัวฉัน
ไม่ดื่มเหล้า ไม่เข้าวงพนัน
ขนาดนั้นยังไม่พอเหรอคนดี
ฉันไม่เคยโกหกและโป้ปด
ไม่คิดคด ทรยศเธอคนนี้
คิดนอกใจหนะเหรอ...โอ้ย...ไม่มี
เรื่องขี้หลีฉันไม่มีแค่...นิดเดียว
เชื่อฉันเถอะฉันยึดถือศีล ห้า
ลองจ้องตาฉันดูสักประเดี๋ยว
ยังยืนยันรักแต่เธอแน่แท้เชียว
แต่เรื่องอื่นฉันไม่เกี่ยว...ไม่มั่นใจ
23 ตุลาคม 2547 17:12 น.
อาบูไซยาบ
เธอไม่ใช่คนแรกหรือสุดท้าย
เธอไม่ใช่จุดหมายที่ปลายฝัน
แต่...คือคนที่ฉันรัก ปัจจุบัน
และก็มั่นใจว่าจะ...รัก ต่อๆไป
22 กันยายน 2547 18:31 น.
อาบูไซยาบ
ก็แค่อยากนั้งรับลมเย็นๆ
ไม่ได้เป็นอะไรมากหนักหนา
ไม่ต้องห่วงกลัวฉันหลั่งน้ำตา
ฉันขอยืนยันว่า...ไม่เป็นไร
ก็แค่ลมที่นี่มันแรงนัก
ตาฉันมักทนลมแรงไม่ค่อยไหว
น้ำใสๆในตาไหลออกไป
แต่ในใจไม่ได้คิดอะไรเลย
เธออย่ามาสนใจใส่สาระ
ลมปะทะเข้าตาฉันเฉยๆ
เดี๋ยวอีก แป๊บ!...ก็คงเป็นเหมือนเคย
โถ่!...เธอเอ๊ย!...แค่เนี๊ย...ทำเป็นตกใจ
หน้าส่วนตัว
1093
