5 ตุลาคม 2548 21:43 น.
อาทร2
จำจรจากลูกรักสลักจิต
ตามลิขิตชีวิตที่ผิดผัน
อยู่ต่างแดนแสนห่างดั่งทางตัน
ได้เพียงฝันวันวานที่ผ่านไป
มิอาจลืมการณ์เก่าเฝ้าห่วงหวง
คืนลับล่วงหทัยเอ๋ยเลยไฉน
เจ้าอยู่ดีมีสุขทุกข์อย่างไร
เจ้ามีใครคอยรักคอยฟักฟูม
"พ่อจ๋าพ่อไปไหนไยทิ้งหนู"
เจ้าจักรู้ไหมใจดังไฟสุม
เจ้าจักรู้ไหมใจพ่อร้อนระรุม
ไร้ความชุ่มฉ่ำชื่นทุกคืนวัน
โอ๋ลูกเอ๋ยเคยตระกองประคองกอด
เสียงอ้อนออดอ้อแอ้ชะแง้หัน
สองแขนอ้าสองขาชูอุ้มหนูพลัน
อิงอกอันอบอุ่นกรุ่นไออวล
จำจากจรก่อนจากมาจำลาจาก
จำใจพรากพ่อชอกช้ำกำสรวล
ทั้งเช้าสายบ่ายค่ำพ่อคร่ำครวญ
โหยไห้หวนหวงห่วง....เจ้าดวงใจ.....