นั่งมองดาวเดียวดายใต้ผืนฟ้า เหล่าดาราทอแสงคล้ายแกล้งฉัน ก่อนนี้เคยมีเธอนั่งข้างกัน หมู่ดวงดาวในวันนั้นไม่ต่างเลย เหลือแค่เพียงกลิ่นกายในความจำ ที่คอยย้ำซ้ำเติมภาพความหลัง ผิดที่ฉันโง่ไปปล่อยให้พัง ไม่ชุดรั้งไม่รู้ตัวจนสายไป หากจะมีแค่สักครั้งได้แก้ไข ให้ฉันได้เริ่มใหม่ที่พลั้งเผลอ แค่โอกาสสุดท้ายให้พบเจอ ไม่อยากอยู่กับเธอแค่ในใจ