ห้องลึกลับ

อาคิระ ยังเชส

" โอย...อะไรกันเนี่ย"...ภาพที่ฉันเห็นอยู่มันเหมือนกับเป็นโรงฆ่าสัตว์ยังไงยังงั้นงั้นแหละ
ผมก็เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งกำลังสูบบุหรี่อยู่
"ที่นี่...ที่ไหน"ผมถามเขาเนื่องจากสภาพบ้านโทรมสุดๆ
"ไม่ต้องรู้หรอก...ไอ้หนุ่ม"เขาตอบ"ลุงเห็นพ่อหนุ่มโดนรถชนพอดีไม่มีใครช่วยลุงเลยพามาที่นี่"พอพูดปั้ปเขาก็ลุกขึ้นแล้วบอกว่า..."เดี๋ยวไปหาข้าวมาให้กิน"
พอลุงออกไปแล้วผมก็ต้องอยู่ในบ้านคนเดียว..ผมไม่คิดกลับบ้านหรอก
'เพราะบ้านเป็นสาเหตให้ผมต้องฆ่าตัวตาย"
ตอนนี้ผมวังเวงมากแล้วผมมองไปข้างนอกมีศาลพระภูมิตั้งอยู่
"ลุงมาแล้ว..นี่กับข้าว"โชคดีที่ลุงมาก่อนที่ผมจะสติแตก
พอกินข้าวกันอยู่ลุงก็เอ่ยว่า"พ่อหนุ่มห้ามเข้าไปในนั้นนะ"ลุงเอ่ยพลางชี้ไปที่ห้องที่อยู่พนังด้านขวา...
ลุงคนนั้นได้จัดแจงที่นอนให้ผม
ผมนอนหลับไม่รู้กี่ชั่วโมง  ผมได้จังหวะลุกขึ้นมา...ผมเห็นลุงเข้าไปในห้องต้องห้ามนั้น
ผมจะไปแอบดูซักหน่อย
ผมแง้มประตูพอที่ลูกตาจะส่องไปได้
แต่ผมไม่เห็นใครเลยทั้งๆที่ลุงเพิ่งเข้าไป...ห้องก็ว่างเปล่าและเล็ก
ไม่มีทางที่ลุงจะแอบตรงไหนได้
และตอบนั้นเองผมเห็น...
หิ้งเก่าๆและมีรูปภาพของ...ลุงคนนั้น!
แต่ที่ทำให้ผมตกใจมากที่สุดคือข้อความที่เขียนว่า

ชาตะ5มิถุนาคม2478
มรณะ4พฤษภายน2550

ว้ากกกกกกกก!