30 เมษายน 2550 09:57 น.
อัสสุ
จับมือกันไปให้ถึงที่ตรงนั้น
อันความฝันมั่นหมายใจคาดหวัง
ณ เส้นชัยปลายยอดที่ตราตั้ง
ด้วยพลังศรัทธาที่ตัวมี
สู้และทนมาตรมั่นทุกปัญหา
เมื่อมีสิ่งเข้ามาท้าวิถี
คิดทบทวนไหนควรก่อนให้ดี
แล้วตัดสินด้วยวิธีที่ขบคิด
ให้โอกาสตัวใหม่ในวันล้ม
ปล่อยทับถมผ่านเลยสิ่งเคยผิด
นึกเสียว่าประสบการณ์ของชีวิต
มันมีสิทธิ์เกิดกับใครต่อใคร
แค่มีแรงเผชิญก้าวเดินอยู่
อดทนสู้แข็งกล้าอย่าอ่อนไหว
ซับอารมณ์เหนื่อยล้าในหัวใจ
ประคองตัวไปให้ถึงซึ่งความจริง
ก่อนจะสิ้นลมหายหมดกายลง
ให้สมกับมั่นคงประสงค์สิ่ง
ความใฝ่ฝันอันหวานคิดแอบอิง
สู้จนนิ่งหมดฤทธิ์สิทธิ์ต้านทาน
ไม่ไกลนักเกินแรงแต่งเติมฝัน
หากเชื่อมั่นความหวังยังเป็นฐาน
สักวันหนึ่งคงบรรจบได้พบพาน
ความสำเร็จต้องการให้ได้มา
.
28 เมษายน 2550 15:36 น.
อัสสุ
สิขอย๋ายเอ่ยเว้าพรรณนาเอาเรื่อง
เล่าถึงเมืองแดนดินอีสานถิ่นฐานพูน
เป็นเมืองบุญนำพาวาสนาคนแล้ว
มีแนวอยู่กินฮ้อมพร้อมหาได้สูมื้อ
คั่นอยากหยังถือมั่นให้ไปหา
สิได้มาตามว่าคึดหาสิ่งนั้น
วัฒนธรรมอีสานบ้านเฮามักมวน
เทศกาลเบิดมวลมีรำย่ำฟ้อน
ยามวันศีลจ้อนเข้าวัดภาวนา
ยามมีงานการกะสามัคคีดีพร้อม
จังว่าเด้อพี่น้องต้อมกันเข้ามาเบิ่ง
อีสานเทิงเหนือใต้มีดีแท้เด้
.