26 กรกฎาคม 2549 10:34 น.
อัสสุ
ใครจะว่ายังไงช่างใครเขา
เพียงใจเรารู้กันยังมั่นถือ
ใครจะว่าร้ายเราช่างเขาลือ
ความจริงคือสิ่งปรากฏทั้งหมดทำ
คนไม่ได้บริสุทธิ์เพราะผุดกล่าว
ใครจะสาวราวเล็ดเรื่องเท็จย้ำ
สิ่งปรากฏทั้งหมดเราเคยทำ
มันคงเป็นคำตอบแทนวาจา
ดีและชั่วตัวเรารู้แจกแจ้ง
ใครมันแย้งรู้ดีเกินหนักหนา
หรือมีหน้าที่สอนมนุษย์มนา
จึงพร่ำจาเที่ยวบอกใครต่อใคร
ตัวเองดีละสิจึงลิวาท
กล้าบังอาจจาบจ้วงล่วงสิทธิ์ไถ
คงมีปากคนเดียวจึงเที่ยวไช
นินทาว่าร้ายใครใครให้เจ็บนอง
เกิดเป็นคนคำว่าคนอันเดียวกัน
อย่าเบ่งชั้นภูมิฟ้าเกินเพื่อนผอง
ออกมาจากที่เดียวรูเยี่ยวช่อง
อย่าจองหองคิดเปรียบเทียบใครคน
ไม่มีใครออกมาจากฟ้าสูง
แหล่งพวยพุ่งมนุษย์เพราะมุดพ้น
ไม่ต่างกันนักหรอกความเป็นคน
ถือตัวตนมากมายเหนื่อยหน่ายเปล่า
16 กรกฎาคม 2549 12:46 น.
อัสสุ
อยากรู้จักทักทาย
แต่เอียงอายใจไม่กล้า
อยากใกล้เข้าไปหา
แต่ใจล้าอ่อนไหวจัง
ฉันมันบ้าคนเดียว
เหลียวมองเธอแล้วเหม่อหวัง
ไม่เจียมตัวเองมั่ง
คิดหวังเพ้อละเมอไป
ได้แต่จ้องมองผ่าน
ไม่หาญกล้าสู้หน้าได้
กลัวกังวลในใจ
เธอจะไม่แคร์ใยดี
ฉันควรทำอย่างไร
อึดอัดใจในอกนี่
อยากไปใกล้คนดี
แต่ใจสิไม่กล้าพอ
เลยเก็บงำทำใจ
คิดไปแล้วได้แต่ท้อ
คงหม่นคนบ้าบอ
ไม่พอใจคนเช่นเรา
ถึงอย่างไรใจนี้
รอคนดีอยู่เหมือนเก่า
ยังไงก็ขอเฝ้า
เพียงเงาร่างเธอคนเดียว
12 กรกฎาคม 2549 18:31 น.
อัสสุ
รอคอยเธอในวันที่ฉันเปลี่ยว
รอคอยเธอมาเหลียวแลและแคร์ฉัน
รอคอยเธอมาเจอทุกทุกวัน
เธอรู้ไหมใจฉันเฝ้าคอยเธอ
ลมไม่อาจทวนกระแสจะแปรเปลี่ยน
ฉันไม่อาจเวียนหัวใจไปไหนเผลอ
จะขอแน่นหนักปักใจรักเพียงเธอ
นานแค่ไหนเอ่อยังเหม่อคอยเธอคืน
กลับมาเถอะคนดีอย่าหนีห่าง
ใจอ้างว้างกังวลทนยากฝืน
รอแต่เธอเหม่อคอยทุกวันคืน
มันขมขื่นหากเธอลับไม่กลับมา
จำได้ไหมวันเก่าเก่าเราสองนิ่ง
นั่งแอบอิงพิงไหล่เหม่อมองฟ้า
มันเป็นคืนรอดาวจะก้าวมา
เต็มนภาเรียงรายหลายหมื่นดวง
เราเล่าเรื่องอดีตกันและกัน
บอกปัจจุบันเสมอเธอเป็นห่วง
ขอให้ฉันมั่นคงอย่าหลอกลวง
กี่วันเลยล่วงจะควงฉันคนเดียว
ฉันมั่นคงไม่กลับกลอกเธอหรอกนะ
แม้วันนี้จะไร้เธอคอยแลเหลียว
รอแต่เธอเบี่ยงมาเพียงคนเดียว
ใจแน่นเหนียวคนเดียวนั่นคือเธอ
หน้าส่วนตัว
1702
