17 พฤษภาคม 2549 09:24 น.
อัสสุ
ฉันเจอเธอบังเอิญไม่ตั้งใจ
แต่ทำให้หัวใจต้องไขว่หา
ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนคุ้นตา
คล้ายกับว่าเจอเธอที่แห่งหนึ่ง
รอพบเธอทั้งที่ไม่ได้นัด
แต่รู้ชัดแน่ว่าต้องมาถึง
ความรู้สึกบอกย้ำที่รำพึง
สักครู่หนึ่งแป๊บเดียวเดี๋ยวคงมา
ฉันไม่รู้ว่าเธอเหม่ออยู่ไหน
จะใกล้ไกลรู้ได้เพียงใดหนา
ฉันก็พร้อมรอเธอทุกเวลา
เพราะรู้ว่าไม่ใจร้ายปล่อยให้รอ
รอเธอตอบกระทู้อยู่เหมือนเก่า
ยังคงเฝ้าวาดหวังดั่งใจขอ
กระทู้เดิมยังเปิดอ่านหวานเคลียคลอ
เธอจะรู้ไหมหนอบ้าบอเป็น
ประทับใจอะไรก็ไม่รู้
ทบทวนดูหมดแล้วไม่แคล้วเห็น
มันช่างไร้เหตุผลบันดลเป็น
เอ๊ะใครเล่นตลกให้วกตาม
แต่ช่างเถอะอะไรไม่สำคัญ
เพราะว่าฉันพอใจไม่อยากถาม
แค่เธอแคร์ฉันก็ยิ้มสุดอิ่มอาม
จะติดตามแบบหวังบังเอิญเจอ
16 พฤษภาคม 2549 09:30 น.
อัสสุ
(หลับตาอ่านกลอนนี้นะครับจะได้ความรู้สึก)
ฉันขอโทษทำไปเหมือนไม่แคร์
อันที่แท้แคร์เธอกว่าใครอื่น
อยากทักก่อนวอนเว้ากับขวัญยืน
แต่ยังฝืนหัวใจไม่ได้เลย
ไม่เคยทักอะไรกับใครก่อน
ก็ยังอ่อนขี้อายมีแต่เฉย
จะออดอ้อนเอาใจไม่เคยเลย
ขอบอกเอ่ยเปิดเผยเลยคนดี
อยากให้รู้แต่ใจมันไม่กล้า
เอ่ยวาจาซ่อนไว้ในดิถี
ตลอดเวลาความในที่ใจมี
ว่าอกนี้คอยแคร์มีแต่เธอ
มันอ้ำอึ้งอุรามาตลอด
เพราะปอดปอดหลบหน้าไม่กล้าเจอ
จะเก็บไว้ในใจบ่อยเสมอ
ไม่กล้าบอกเธอสักทีว่ามีใจ
ขอเวลาเรียบเรียงเพียงอีกนิด
จนดวงจิตไม่อายยามกายใกล้
จะบอกเธอทุกสิ่งความในใจ
ไม่ปิดไว้อำพลางอย่างเลื่อยมา
ตอนนี้ยังเขินอายไม่กล้าเอ่ย
เก็บคำจะเผยในใจไว้ก่อนหนา
จะบอกแน่ไม่กี่วันขอสัญญา
หากเวลามาถึงให้เอ่ยคำ
ปล.ขี้อายมากๆ ๆ ครับ อยากหายจากนิสัยนี้จัง
15 พฤษภาคม 2549 11:35 น.
อัสสุ
ทุกชีวิตเกิดมาใช่ว่าง่าย
จะปีนป่ายเป็นจริงดั่งสมหวัง
ไม่มีใครดีพร้อมอยู่จีรัง
ชีวิตยังมั่นคงรูปทรงเดิม
อย่าหวั่นไหวแม้ใครจะไม่ชอบ
ให้คอยปลอบอุราว่าเพิ่งเริ่ม
อีกมากมายที่แรงต้องแต่งเติม
สิ่งเดิมๆอย่าติดไปคิดมัน
น้ำตาไม่ได้หมายเพียงว่าเศร้า
แต่ปลาบปลื้มทำเอาเกินจะกลั้น
สู้ต่อไปไม่นานนักคงสักวัน
ถึงความฝันที่เราเฝ้าใฝ่รอ
อุปสรรคไม่ได้มีแค่ที่เห็น
แต่ซ่อนเร้นทุกที่ให้ใจท้อ
ยิ่งทำทีประนอมจะยอมยอ
ยิ่งล้อมล้อหัวใจให้อ่อนแอ
จงเชื่อมั่นตัวเองอย่าเกรงหวั่น
แล้วบากบั่นชะตาอย่ายอมแพ้
ชีพยังอยู่สู้ไปอย่าอ่อนแอ
ไม่ไกลแน่สู้ไปตั้งใจจริง
จะคอยเป็นกำลังใจให้ฮึดสู้
จะยืนอยู่ใกล้ๆไม่ทอดทิ้ง
สู้ต่อไปตลอดเถอะยอดหญิง
ฝันที่เป็นจริงทุกสิ่งรอคอยเธอ
14 พฤษภาคม 2549 10:32 น.
อัสสุ
ฉันขี้งอนอ่อนแอเอาแต่ใจ
ชอบร้องไห้บูดบู้อยู่เสมอ
คิดเล็กน้อยไม่ว่าอะไรเออ
เก็บมาเพ้อในใจจนวุ่นวาย
เธอจะคอยโอบอ้อมเอาใจใส่
ยามร้องไห้วิตกอกใจหาย
คอยปลุกปลอบจนกว่าจะสบาย
ให้ฉันคลายทมทุกข์สุขใจแทน
เธอใจดีจนฉันฝันใฝ่คิด
อยากเชื้อชิดแนบเหนี่ยวเกี่ยววงแขน
เป็นคู่ร่วมพิชิตทุกทิศแดน
ฟันฝ่าความแล้งแค้นในแดนใจ
แค่เธอพูดหยอกเย้าเอาใจนิด
ยังคิดผิดบาดเบี่ยงเพียงนี้ได้
กว่าเธอจะบอกฤดีว่ามีใจ
คงสั่นไหวหัวใจหยุดไม่เป็น
เธอพูดแว่วหวานจี๋อย่างนี้ไหม
กับใครใครที่เธอเหม่อมองเห็น
หรือจากล่าวกับฉันที่กะเกณฑ์
ไม่ได้เห็นใครใครแล้วเอ่ยจา
ฉันหลงใหลรู้สึกดีที่ฟังคำ
และสุขล้ำฟังเสียงสำเนียงกล้า
รู้สึกประทับใจในอุรา
ยามพูดจาฟังเสียงสำเนียงเธอ
13 พฤษภาคม 2549 08:37 น.
อัสสุ
ฉันดีใจที่เราดีกันใหม่
เธอรู้ไหมฉันกล้ำกลืนทุกคืนวัน
แอบร้องไห้เหนื่อยล้าสุดจาบัลย์
ทั้งที่ฉันไม่เคยร้องให้ใคร
ฉันหัวเราะทั้งน้ำตากล้าบอกเธอ
มันซึ้งเอ่อเธอบอกดีก็ได้
เธอรู้ไหมฉันไม่อยากเสียเธอไป
หมดหัวใจที่แคมีแต่เธอ
ฉันกอดรูปเธอไว้ที่ให้มา
รู้ไหมว่าใจสั่นมั่นพร่ำเพ้อ
ฉันยิ้มยิ้มสุขใจข้างในเออ
ที่มีเธอเหมือนเก่าคอยเอาใจ
ฉันอารมณ์ดีไม่มีใครรู้
เพราะเธออยู่ในใจใครเห็นได้
ฉันร้องเพลงเช็ดขัดจัดห้องไป
มันสุขใจไม่ว่าได้อะไรทำ
เพราะใจมีเธอที่หวังตั้งประดับ
ฉันทนรับยิ้มออกถึงตอกย้ำ
ไม่ว่าอะไรทิ่มยังยิ้มฉ่ำ
เจอช้ำๆฉันก็อยู่สู้ขาดใจ
จะไม่ยอมเสียเธอไปไหนอีก
ไม่ยอมหลีกให้ทางห่างไปไหน
ฉันจะรั้งเธอไว้ไม่ให้ไป
จะรักษาหัวใจเธอให้ดี