23 มิถุนายน 2549 22:30 น.
อัสสุ
อยากจากล่าวขานบอก
บ่หลายดอกเว้าสูฟัง
คือประเพณีเก่าก่อนหลัง
คราวแต่ครั้งปูตายาย
จนมาถึงสูมื้อนี่
อีสานตะออนซ้อน
หม่องเที่ยวเป็นตาจร
พักผ่อนได้สบาย.......แท้เด้
อยากซวนมาแนมเบิ่ง
อีสานเทิ่งเหนือใต้
มีแต่แนวถืกใจ
ซมได้บ่เซา.....กะจังว่า
มาแวยามเบิ่งแน
อย่าคึดแต่ว่าสิมา
มากะฮีบมาโลดสา
สละเวลาจักหน่อย
บ่มีทางสิผิดหวัง
คันตั้งโตสิโผมา
ยินดีข่อยคอยถ่า
ยามเจ้าตาวมาเถิง
ภาช์เข่าสิเตรียมไว้
น้ำใจสิเตรียมส่ง
ขอให้เจ้าประสงค์
มุ่งตรงแดนอีสาน.....นางเอ๋ย
22 มิถุนายน 2549 22:23 น.
อัสสุ
ห่างหายไปไม่นานแค่กาลครู่
อยากถามดูโฉมตรูลืมบ้างไหม
ลืมหรือยังคำกล่าวที่ให้ไว้
บอกกันไม่เท่าไหร่ลืมหรือยัง
บอกว่าห่วงคนดีวจีเอ่ย
อกนี้เคยบอกไปให้เจ้าฝัง
อย่าลืมคำสัญญาร้างลาชัง
หัวใจหวังคนดีทุกทีเออ
ถึงตัวห่างใจนี้ไม่แปรเปลี่ยน
เธอยังเวียนวนอยู่อย่างเสมอ
ในหัวใจคนนี้มีแต่เธอ
ไกลสุดเหม่อจะเอื้อมถึงก็ซึ้งกัน
ไกลแต่ตัวหัวใจไม่เคยห่าง
แค่กายต่างหนทางให้ห่างหัน
ไปที่ไหนหัวใจไม่ลืมพลัน
ยังยึดมั่นเธอไว้ไม่เปลี่ยนแปร
รักนี้เหมือนหินกลิ้งทิ้งลงน้ำ
ไม่อาจดำฟูขึ้นลอยแน่แท้
อกนี้ก็ไม่อาจจะผันแปร
เหมือนหินหนาแช่น้ำสุดธารา
รักหมดตัวหัวใจก็ให้ได้
แม้นานไปก็จะรักขออาสา
ยินดีรักภักดีสิ้นชีวา
ขอสัญญาว่าฉันจะรักเธอ
18 มิถุนายน 2549 21:06 น.
อัสสุ
แอบคิดเพ้อถึงเธอด้วยเผลอใจ
ความสดใสสง่างามช่างเฉิดฉัน
อยากพูดคุยโต้ตอบวาจากัน
เล่าความฝันเก่าใหม่ให้เธอฟัง
มองเธออยู่รับรู้บ้างหรือเปล่า
เธอจะเข้าใจบ้างไหมใครแอบหวัง
อยากให้เธอมารู้จักทักทายจัง
รู้ไว้มั่งมองเธอต้องเหม่อนาน
เก็บไปคิดเดียวดายหลายคราครั้ง
ตั้งความหวังลึกล้ำแสนฉ่ำหวาน
เมื่อพบเจอหัวใจใสชื่นบาน
หรือเธอหว่านมนต์ไว้ให้หลงตาม
แต่ก่อนนี้ประตูใจไม่เคยเปิด
ตั้งแต่เกิดไม่มีใครได้ยุ่มย่าม
เธอเท่านั้นที่ฝันถึงซึ้งทุกยาม
รู้สึกหวามเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
เธอทำให้หัวใจฉันใฝ่เฝ้า
อยากพบเงาร่างเธอเพ้อไม่หาย
อยากฟังเสียงเพียงใดใจวุ่นวาย
อยากซบกายแนบวางข้างข้างเธอ
รู้ตัวไหมใครสนใจในคนดี
เก็บวจีไม่กล้าเผยเอ่ยเสนอ
ไม่กล้าพูดจาบอกว่ารักเธอ
ขอแอบเพ้อหลงรักในใจพอ.
17 มิถุนายน 2549 10:14 น.
อัสสุ
ไม่เจอเธอตั้งนาน
คิดถึงกาลวันก่อนเก่า
จะสุขหรือทุกข์เหงา
อยากรู้ข่าวอยู่อย่างไร
ก่อนนี้เคยคุยกัน
อยากให้ฉันหมั่นชิดใกล้
ดูแลและห่วงใย
ยามอ่อนไหวใจไม่ดี
เวลาผ่านเลยไป
อยากห่วงใยเหมือนทุกที
แต่คนใหม่เธอมี
มาแทนที่ฉันเคยเป็น
ติดต่อไปหลายครั้ง
ทางยังไกลจึงไม่เห็น
หนทางช่างยากเย็น
เธอยังเร้นอยู่ในฝัน
สายลมพรมโชยผ่าน
ฝากถ้อยวานจากใจฉัน
คิดถึงทุกทุกวัน
ความผูกพันไม่ผันแปร
ฝากความห่วงใย
จากดวงใจให้ดูแล
หวังเยียวยารอยแผล
ยามท้อแท้ยังมีฉัน
ปล.ขอบคุณพี่สาว..........คนชอบแกล้ง ช่วยแก้ให้ครับ
15 มิถุนายน 2549 23:02 น.
อัสสุ
ฟ้าใกล้ปิดลงแล้วแผ่วแสงต่ำ
เริ่มมืดค่ำย่ำเย็นเป็นสลัว
ทุกชีวิตผงาดปราดเร่งตัว
กลับรังรั้วเผ่าพันธุ์อันถิ่นตน
วันนี้ชั่งวุ่นวายมากมายเรื่อง
ทั้งตัวเปลืองทำสิ่งที่หยิ่งหม่น
เที่ยวเสาะหาเรื่องจุ้นวุ่นกมล
แล้วร้อนรนป่าวร้องบอกหมองใจ
คนเราในบางทีอยากมีเหงา
ชอบหมกเอาตัวเองเพ่งขังไว้
อยู่คนเดียวเดี่ยวโดดโสดหทัย
ไม่สุงสิงกับใครเอ่ยพร่ำคำ
แต่บอกใครใครว่าใจเหงา
ทั้งที่เขาปิดกั้นไม่ให้ล้ำ
ปิดตัวเองไม่ให้ใครเข้ามัดจำ
ปลูกเพาะชำความรู้สึกใดใด
อยากอยู่เพียงคนเดียวแต่เที่ยวเอ่ย
กล่าวจาเผยเหงายากเข้าใจได้
หรือเป็นวิธีกลให้สนใจ
จึงทำเฉไลอ้อมค้อมเช่นนี้เออ
เป็นจริงจริงหรือเปล่าที่เหงาหงอย
หากว่ากร่อยใจน้อยอยากปลอบเอ่อ
ไม่อยากเห็นอกตรมต้องซมเซอ
เพราะแคร์เธอเอามากยากปลอบใจ
หน้าส่วนตัว
3297
