4 กุมภาพันธ์ 2551 22:39 น.
อัสสุ
๏ โคลง . . . . .
...........ชีวิตไม่ได้หยุด...............เคลื่อนไหว
...........มีสิ่งให้ทำไป..................มิเว้น
...........แตกต่างแค่นั่นไง............อายุ
...........หน้าที่บังคับเคล้น...........วิ่งเต้นทำการ
๏ กาพย์ฉบัง . . . .
วันนี้งอนง้อรอเรียน...............จนเวลาเปลี่ยน
ผิดเพี้ยนผ่านมานานที
อาจารย์สอนวิชานี้..................ไม่มาเลยนี่
จะกลับเสียทีหากนาน
พ้องเพื่อนนัดแนะแวะการ......ไปเที่ยวแถวย่าน
ห้างร้านสรรพสินค้า
แล้วต่อร้องเพลงคารา.............-โอเกะรื่นร่า
สบายอารมณ์ไปเลย
จากนั้นออกเยือนเพื่อนเอ๋ย.....สนุกแบบเคย
เกยตื้นในคลับผับบาร์
ไม่งั้นไปชิมกินปลา..................กุ้งเผาน้ำยา
เปรี้ยวหวานอาหารต่างคาว
เดินเที่ยวถนนขานกล่าว..........ชื่อดังชนชาว
อิงอ้างเรื่องราวได้ยิน
ทันใดไวด่วนเคยชิน................ใบหน้าหมองหมิ่น
เพื่อนผินหน้าร้องโห่บอก
อาจารย์มาแล้วด้านนอก............ไม่ได้ไปหรอก
นั่งเรียนกันเถอะเพื่อนเอย
.......ชี วิ ต ไ ม่ ไ ด้ ห ยุ ด นิ่ ง ช ะ งั ก งั น
.......ถ้ า ยั ง ห า ย ใ จ อ ยู่ จ ง ทำ มั น ต่ อ ไ ป
๏ วิธีอ่านกาพย์ฉบัง . . . .
๑ ๑ / ๑ ๑ / ๑ ๒.......๑ ๑ / ๑ ๒
๑ ๑ / ๑ ๑ / ๑ ๓
๑ ๑ / ๑ ๑ / ๑ ๓.......๑ ๑ / ๑ ๓
๑ ๑ / ๑ ๑ / ๑ ๔
ปล.เหตุเกิดภายในห้องเรียน เวลาบ่ายเศษๆ
ขณะรออาจารย์มาสอนเพื่อนๆ นักศึกษาเลย
พากันประชุมว่า จะไปไหนดีถ้าอาจารย์ไม่ได้มาสอน
จะได้หลบไป เพราะเป็นคาบสุดท้าย ไม่มีเรียนต่อ
...........
28 มกราคม 2551 23:31 น.
อัสสุ
๏ โคลงสุภาพ . .
..........๐ ทิวาบรรจบแล้ว.................กาลสมัย
.............เทวษขวัญมนาลัย..............โศกเศร้า
.............เจ้าเอ่ยวาทพิไร.................ลาแน่
.............ตัดสวาทขาดเกล้า..............ดับสิ้น สัมพันธ์
๏ อินทรวิเชียรฉันท์ . .
....... ......๐ ร่ำเรียงวจีร่าย
.................ผลิสยายระบายการ
.................เอื้อนเอ่ยประกาศสาร
.................ตนมานจะรอนลา
.......... ...๐ ชายหมายมุเท็จฤา
.................มนถือสุกัญญา
.................เคียดแค้นสิเนหา
.................พิศวาสม้วยมน
..............๐ รำพึงหทัยจิน
-.................-ตะ และรินจะเนตรหล่น
.................สายอัสสุธารชล
.................ดุจหม่นสะท้านทรวง
......... ....๐ จาบัลยสรรโศก
.................ปฐพี ณ โลกดวง
.................แม้สัพพมวลปวง
.................สติล่วงสดับฟัง
....... ......๐ พิษนุชระกำซ่าน
.................ทรมานอุราพัง
.................นวลร้างมโนหวัง
.................วจพรั่งสลัดใย
..............๐ ชายยังเสน่ห์ปัก
.................-ษะ และภักดิกาลวัย
.................สัญญาชะตาขัย
.................หฤทัยมิสิ้นนาง
..ความ โศก เศร้า เกิด จาก การ พลัด พลาก
วิธีอ่านอินทรวิเชียรฉันท์
ยาวยาว/สั้นยาวยาว
สั้นสั้นยาว/สั้นยาวยาว
ยาวยาว/สั้นยาวยาว
สั้นสั้นยาว/สั้นยาวยาว
คำแปลศัพท์
ทิวา= วัน
เทวษ= การครํ่าครวญ
วาท= กล่าว
พิไร= รํ่าร้อง
มนาลัย= มน + อาลัย ใจห่วงใย
วจี,วจ = คำพูด
สยาย= กระจายออก
มาน มโน = ใจ
สุกัญญา = หญิงสาวสวย
สิเนหา = ความรัก
อัสสุ = น้ำตา
นุช = ผู้หญิง
ภักดิ = ภักดี,ซึ่อสัตย์
.....
12 มกราคม 2551 00:04 น.
อัสสุ
๏ กาพย์ฉบัง . .
.............หนึ่งสิ่งผ่านไปไว้หลัง
.............เป็นอีกคราครั้ง
.............ต้องเก็บไว้ในทรงจำ
.............แล้วมีสิ่งใหม่ให้ย่ำ
.............ข้องเกี่ยวกระทำ
.............อยู่ร่ำเริงเรื่อยเคยมา
.............เหมือนบททดสอบคุณค่า
.............ชีวีชะตา
.............พบพาเจอะเจอได้เห็น
.............บางครั้งพลั้งพลาดหนักเข็น
.............บางคราสุขเย็น
.............เป็นสิ่งไม่แท้แน่นอน
.............มองด้วยสายตาอาทร
.............ดูสิ่งยอกย้อน
.............เป็นบทตอนหนึ่งต้องเจอ
.............จะยิ้มสนุกเสมอ
.............ทุกอย่างล่ะเออ
.............เสนอมุมมองอย่างกลาง
๏ วิธีอ่าน . .
.............๐๐/๐๐/๐๐
.............๐๐/๐๐
.............๐๐/๐๐/๐๐
.............
2 ธันวาคม 2550 23:06 น.
อัสสุ
................หากทุกสิ่งเป็นไปเช่นเดียวกัน
................คงไม่มีสีสันดูแตกต่าง
................เป็นอะไรเด็ดเดี่ยวที่อ้างว้าง
................เสมือนทางตรงเรียวอยู่เดียวดาย
................เป็นตัวเองในแบบที่มีอยู่
................แล้วเราคู่กันได้ไม่เสียหาย
................เธอทำสิ่งที่ชอบใจสบาย
................จะมิคล้ายกันบ้างไม่เป็นไร
................ให้เธอเดินตามทางวางกำหนด
................อนาคตจัดสรรที่ฝันใฝ่
................เราต่างมีจุดหมายเป็นเส้นชัย
................วาดหวังไว้วันหนึ่งต้องถึงทาง
................เธอจงทำในที่ใจชอบ
................ในระบอบขอบข่ายไม่หมาดหมาง
................ไม่กระทบใจใครให้ครวญคราง
................ต้องมล้างหดหู่อยู่หนักใจ
................สิ่งผ่านมาที่เห็นคงเรียนรู้
................การปรับตัวอย่างไรจึงอยู่ไหว
................ทางที่แยกคดโค้งมากพงภัย
................หลบหลีกไกลอย่างไรจึงพ้นตัว
..๏. ความแตกต่างคืออะไร ถ้าไม่ใช่สิ่งที่สมดุลกัน
..๏. ให้เธอแต่งกลอนรัก ฉันจักแต่งกลอนเศร้า
.
21 พฤศจิกายน 2550 20:40 น.
อัสสุ
๐ วสันตดิลกฉันท์ ๚ะ๛
...........๏ ยามเมื่อวิถีลุ ณ หิมัน
..............-ตะ พระจันทร์สยายนวล
..............เปล่งปลั่งประกาศสกลมวล
..............นภล้วนสง่างาม
...........๏ ส่องใสกระทบชลนที
..............ปฐพีและเขตคาม
..............ค่ำคืนพระจันทรอร่าม
..............ดุจยามสุวรรณเรือง
...........๏ น้ำขึ้นเลาะฝั่งทะลุตะลิ่ง
..............ชนหญิงและชายเมือง
..............ต่างหัตถบรรจุเฉพาะเครื่อง
..............จะตระเตรียมกระทงลอย
...........๏ เพื่อบูชะสิ่งทุกขร้าย
..............ภยกรายผิว์ใหญ่น้อย
..............อย่าพบอุบัติมรณคอย
..............ชะตะพลอยมิสิ้นดี
...........๏ ลอยล่องกระทงผละจรไป
..............ชลสายนทีนี้
..............ไปพร้อมมหันตภยที
..............สุขชีว์สวัสดิ์เอย ๚ะ๛
วิธีอ่าน
ยาวยาวสั้นยาวสั้นสั้นสั้นยาว
สั้นสั้นยาวสั้นยาวยาว
ยาวยาวสั้นยาวสั้นสั้นสั้นยาว
สั้นสั้นยาวสั้นยาวยาว
..............
หน้าส่วนตัว
2360
