17 กุมภาพันธ์ 2550 22:24 น.
อัสสุ
บางเวลาที่มีของชีวิต
เกินลิขิตหนทางเดินอย่างฝัน
เหมือนมีใครขีดเส้นเป็นทางนั้น
ให้เดินกันตามที่มีจัดวาง
คนอยากไปตามความคิดจิตตัวเอง
มากกว่าชะตาคอยเพ่งเขียนโครงร่าง
ทำตามใจไร้สิ่งคอยจัดวาง
มีแนวทางตัวเองไว้เล็งเดิน
แต่ทุกสิ่งย่อมมีที่ข้องเกี่ยว
กำหนดเกี้ยวกันมาแต่คราเนิ่น
มีหน้าที่บทบาทหลากเผชิญ
ใช่บังเอิญเป็นเหตุเจตนา
โลภโกรธหลงคอยเนื่องเป็นเครื่องปรุง
แกล้งแหย่ยุ่งจิตใจไถลถลา
ผลัดจัดแจงแต่งให้ตลอดเวลา
มีเรื่องมาวอแวแต่ละวัน
หากจิตใจอ่อนไหวและบางเปาะ
อาจโดนเซาะเกาะกุมกลุ่มเหล่านั่น
ถูกกระทบกระทั่งบ่อยครั้งครัน
ไม่นานพลันจะคล้ายตายทั้งเป็น
บททดสอบจิตใจในบางครั้ง
เกินคิดหวังประสบจะพบเห็น
โดนเล้าโลมกระหน่ำอย่างลำเค็ญ
จึงรู้เป็นความทุกข์ของชะตา
ผู้แต่ง อัสสุ
เพลง/ภาพ เจน_จัดให้
ปล. เพลง ฉันดีใจที่มีเธอ ของบอย โกสิยพงษ์
ปล. ภาพประกอบ ดอกยิปโซ
.
16 กุมภาพันธ์ 2550 13:43 น.
อัสสุ
เมื่อต้องลาเธอไปในบางครั้ง
จากกันทีตั้งนานผ่านเลยห่าง
ปัญหากั้นสองเราระหว่างทาง
แทรกตรงกลางห้ามไว้ไม่ให้เจอ
แต่ความห่างยิ่งทำให้ย้ำคิด
อยากใกล้ชิดกว่าเดิมเพิ่มเสนอ
ทดแทนในเวลาไม่ได้เจอ
ให้ใจเหม่อลับหายได้บรรเทา
อยากกอดเธอเท่าแรงแห่งคิดถึง
วันหนึ่งหนึ่งเกิดแล้วเกิดขึ้นเล่า
จนมันเต็มในใจบรรจุเอา
ล้นเอ่อเล้าภายในใจที่มี
แต่ละวันเวลากว่าจะผ่าน
มันยาวนานเหลื่อเกินเหินห่างนี่
อุปสรรคกรีดกั้นกันทุกที
ไม่ให้มีเวลาพูดจานาน
เพราะอย่างนี้เลยวอนอ้อนหนักหนัก
สมกับปักใจคิดใฝ่ฝันหวาน
ห่างเธอทีไรใจนี้ทรมาน
กว่าจะผ่านปัญหามาเจอเธอ
คิดถึงเธอก่อนใครยามไกลห่าง
เอาไว้พลางปลอบในใจเสมอ
จะทุกข์ร้ายยังไงยังมีเธอ
รู้ว่าเหม่อเป็นหวังกำลังใจ
.
14 กุมภาพันธ์ 2550 17:16 น.
อัสสุ
ธรรมดาหน้าที่ของหัวใจ
ย่อมอ่อนไหวหวาดหวั่นทุกปัญหา
ทั้งทุกข์สุขดีร้ายกลายเข้ามา
ก็เป็นหน้าที่ใจนี้ต้องจัดการ
บางเวลาเหนื่อยล้าสาหัสยิ่ง
ความเป็นจริงไม่เผยเอ่ยสื่อสาร
บอกให้รู้ไว้ก่อนเกิดเหตุการณ์
จะแผ่วผ่านเข้ามาในตอนใด
ความสุขอยู่กับใจไม่ได้นาน
แต่ความร้าวรานเวียนวนไม่ไปไหน
แม้ความสุขเติมใหม่ก็หายไป
ต้องคอยใฝ่สรรหาทุกนาที
อาจจะท้อไปบ้างบางคราครั้ง
และหมดหวังถอดใจอยากหน่ายหนี
ไปให้ไกลจากความจริงสิ่งเหล่านี้
อยู่ในที่ไม่มีปัญหาเออ
ใจอ่อนแอไปมากหรือไรหนอ
ความย่อท้อจึงมีให้เสมอ
เพียงแค่ล้าหลบไปไม่อยากเจอ
หาที่เหม่อคิดแก้แค่นิดเดียว
ความจริงใจยังสู้อยู่ประจักษ์
เหมือนความรักบางคราน้ำตาเกี่ยว
เพียงเช็ดคราบน้ำตาเปื้อนรักเทียว
รักกลับใสเรียวงามตามคงเดิม
.
22 มกราคม 2550 16:27 น.
อัสสุ
ฟ้าสลัวมัวมืดอากาศครึ้ม
จนอึมครึมหม่นหมองท้องฟ้าใหญ่
บรรยากาศทึมเทาคร่าเก่าไป
ทิศทางไหนมีแต่ฟ้าแปรปวน
ความอบอ้าวย่างก้าวเพิ่มเข้ามา
และลมหนาโพยพัดสะบัดป่วน
น้ำฟ้าจึงหลุดล่วงตามลมครวญ
เป็นฝนมวลมากปรี่ปริมาณ
ลมเขย่าฝนบางชะล้างฟ้า
ตกลงมาสระสางชำระผลาญ
สิ่งขุ่นหมองค้างฟ้ามาช้านาน
จึงพ้นผ่านก็เพราะได้ฝนล้างฟ้า
อุปสรรคปัญหามีมาก่อน
จึงสมพรทีหลังดั่งใฝ่หา
การได้เจอความทุกข์บ้างชีวา
ทำให้รู้ตัวว่าอย่าอ่อนแอ
รอเวลาหยุดพักบ้างสักหน่อย
รู้จักคอยไม่ไปตามกระแส
เดี๋ยวปัญหาก็คลายไปเองแล
อย่าท้อแท้อ่อนแอแค่นั้นพอ
สิ่งบางอย่างไม่อาจแก้ไขได้
ต้องอาศัยระยะเวลาหนอ
หลังความทุกข์คือสุขต้องทนรอ
ไม่นานก็ผ่านพ้นเรื่องร้ายเอง
.
19 มกราคม 2550 14:53 น.
อัสสุ
ขออภัยเด้อผู้ข้า.................แวะมาจ่ายผญาเบิ่ง
คันบ่ถืกยังได๋...................ให้อภัยผุ้ข้าบ้าง
บัดตะกี้เคยแต่งกลอน.......แต่ออนซอนผญาเฮา
ได้ยินมาแต่ก่อนเก่า..........ตั้งแต่โตยังเด็กน้อย
เคยหัดแต่งแปลงผญา.......แต่ปัญญาข่อยบ่คือ
ย้อนขี้ดื้อมักหนีเรียน.........ภาษาเขียนผิดตกซ้ำ
วิชาเรียนผู้ข้า........แนวมัก
ศิลปเป็นหลัก........เข้าเรียน สูมื้อ
คันคณิตหน่อยนัก...สินั่ง เรียนเป็น
อกลำเค็ญจริงแท้....คั่นได้ เรียนแมส (คณิต)
พอสินั่งเรียนได้..............ตามใจแมนวาดเขียน
วาดอยู่เบิดค่ำมื้อ.............มืดตื้อกะอยุ่ทน
เคยไปประกวดภาพ........ชนะมากะหลายถิ่น
คนยินดีใจนำ..................ตบมือเป็นเกียรติให้ จังว่าพี่น้อยเอ้ย .
โอ้ เพิ่งเคยแต่ง เถือทีสามเด้อ พี่น้อย
เป็นเด็กน้อยเกิดใหม่ คันผิดตกหม่องได๋
บอกแน่เด้อ