20 พฤศจิกายน 2552 14:55 น.
อัษ สายน้ำไหล
...ไม่อยากจากจรรอนแรมไกลห่างฤทัย
ยามหัวใจอยู่แดนไกลหนาวสั่นคิดถึง
อนงค์หนึ่งนางวิ่งอยู่ในห้องใจ
อกทั้งอกสั่นไหวแรงใจถามหา
...ทุกวันเวลาเอ่ยปากบอกกับฟ้า
ว่าแสนห่วงหากับทุกย่างเท้า
ที่เธอก้าวไปยังทุกทิศดินแดน
เกิดความห่วงแหนมานั่งทดแทน
...เย็นเช้าแสนเฝ้าฝันหาดวงชีวา
ยามสบหน้าเธออีกคร่าขอบอกว่า
เธออยู่แดนไกลใจข้าเฝ้ารอเจอ
หากขาดเธอฉันก็คงเดียวดาย..
18 พฤศจิกายน 2552 13:20 น.
อัษ สายน้ำไหล
ดื่มด่ำดวงเดือนเด่นดวงเต็มแสง
พรายพราวแย้มยลฟ้ากว้างเส้นโค้ง
เสมือนห้องโถงพร่างพรมเมฆหมอกกลื่นค่ำ
ลงนอนนับเรือนดาวแข่งพริ้งพราวแสง
สุขสำแดงรอยยิ้มปริ้มแก้มปากล้น
ท้วมท้นลมเย็นปลิดปลิวผิวกายชื่น
เวลาค่ำนี้หนอแสดงช่อพวงเพชรดาว
สะท้อนหนาวนอนนับดาวความสุขใจ
กิ่งไพรใบกระทบด้วยแรงลมหนาว
ก่อรูปกลายเป็นเสียงดนตรีกล่อม
ไหลรินช่วงทำนองเสียงเพลงรักคุณ
โลกนี้สมดุลได้ด้วยใจและใจ
16 พฤศจิกายน 2552 17:06 น.
อัษ สายน้ำไหล
...รอยแสงจันทร์ดวงเดิมที่เฝ้ามอง
ยังมีแสงส่องให้แหงนมองบนฟ้า
คือคืนวันที่รอถ้าให้เวียนย้อนมา
คือวันเวลาหัวใจอิ่มสมวันชมจันทร์
...วันต่อวันคือวันผ่านไปจันทร์ดวงเดิม
ที่เราเฝ้าต่อเติมความสุขใจดังคืนก่อน
คืนที่กล่อมดวงชีวันให้โดดเด่น
ให้มาเป็นร่างวัลเติมต่อกำลังสู้
...ให้ฟื้นฟูหัวใจที่อ่อนล้าบนทางไกล
วันไหนไหนหากมีใจมีจันทร์ดวงเดิม
ที่ยังคอยเติมแสงส่องทางให้เดิน
คอยต่อเติมความฝันไปพร้อมกัน...