23 พฤศจิกายน 2553 17:21 น.
อัษ สายน้ำไหล
ปางก่อนเคยร่วมเรียงเคียงคู่ดูใจ
ทุกวันผ่านไปภาพเก่ากาลย้อนวันคืน
ดังเจ้ายื่นรางวัลความรักที่ใจภักดี
น้ำตาวารีไหลรินปรี่ซึ้งถึงความสุขเดิม
ลอยเลื่อนจากรอยต่อความหวังขาดปลิว
ลมโอบโฉมผิวหน้าน้ำตารินหล่น
ร่วงพ้นจมดินดำเขียวด้วยหญ้า
ยืนอยู่อย่างโอนเอียงภาพเก่าซ้อนทับ
ดวงจิตดับพร้อมพ่ายใจแต่เธอนั้น
กาลเก่าฝันว่าสองใจจะคู่เคียงวันดับ
ตื่นขึ้นพร้อมรับคำอ่อนหวานเจรจา
โต๊ะกับข้าวพร้อมเสร็จนั่งทานร่วม
นกกระจิบตัวน้อยส่งขอร่วมด้วย
เสียงวัวควายร้องเรียงเคียงเดิน
ถนนคนเดินไปท้องนาเขียวผืนกว้าง
ติดตามด้วยเกวียนเด็กเด็กนั่งมาด้วย
โอ้นั่นตาสีบนบ่าแบกจอมและเสี่ยม
ใส่เสื้อตัวสีเขียวพันเกลียวผ้าข้าม้า
ผูกเอวและผูกหัวดูทะมัดทะแมง
ด้วยเรี่ยวแรงแรงขยันไปนาตน
ใจใฝ่หาดวงเดิมดวงเดียวไม่เที่ยวไปไหน
ยังอยู่ในหัวใจไม่ขาดสูญสิ้น
วันทั้งวันฉันยังมีซึ้งใจในนาง
ไม่คิดปล่อยวางซึ่งดวงใจเธอ
ได้แค่มองเขาเราก็ซึ้งอยู่ในจิต
ได้แค่คิดก็สุขสมในอารมณ์ฝัน
ได้แค่วาดฝันก็สำราญฤทัย
กาลเวลานั่นจะพานพบประสบเจอ.....
30 มิถุนายน 2553 12:11 น.
อัษ สายน้ำไหล
ใต้ร่มเงาของปีกฝันวันแห่งความหมาย
พลังแห่งหัวใจมีมากมายให้ปีนป่าย
แม้สิ้นแสงเวลาตะวันในช่วงวัน
ยังมีจันทร์ฉายในคื่นค่ำยังส่องทาง
ให้ฝันเจ้ายังคงเดินไปตามเส้นทาง
แม้โลกวันนี้มีพายุร้ายร้อยอุปสัคขวากหนาม
มาทิ่มแทงหยามความฝันไฝ่ที่ไขว้คว้า
ด้วยแรงศรัทธาที่ยืนหยัดก็ไม่หวาดหวั่น
เดินไปพร้อมกับแสงตะวันของวันใหม่
สวยสดใส่ทุกครั้งงคราเมื่อยามเช้ามาเยื่ยน
16 มกราคม 2553 15:52 น.
อัษ สายน้ำไหล
หนึ่งนาทีที่เฝ้าคอยรอรอพบหน้างามใจ
เสมือนหลักหวั่นไหวเอนเอียงมิต้านทานลม
ใจหนาวสะท้านรนรานผ่านวันกาลเฝ้ารอหา
เป็นช่วงเวลาและนาทีปลุกดวงตาให้เอิบอิ่ม
สุขล้นปริ่มกับการรอดวงใจได้พักพิงอุ่นไอ
เนิ่นนานวันเวลาแค่ไหนหัวใจก็เบิกบาน
เหมื่นแสงแรกฉายแสงแห่งอรุณคู่กับดอกไม้บาน
โลกใบนี้งามตระการด้วนกลิ่นสีไม้ดอก
ปลูกงอกงามตามที่ใจหวั่งไว้ให้แบ่งบาน
แม้เวลานานกับการเฝ้ารอก็สุขใจได้
ถ้าบันไดชีวิตเพียรสู้เพียงพอต่อภาพฝัน
เดินไปด้วยกันสร้างวันของเราให้เป็นจริง
20 พฤศจิกายน 2552 14:55 น.
อัษ สายน้ำไหล
...ไม่อยากจากจรรอนแรมไกลห่างฤทัย
ยามหัวใจอยู่แดนไกลหนาวสั่นคิดถึง
อนงค์หนึ่งนางวิ่งอยู่ในห้องใจ
อกทั้งอกสั่นไหวแรงใจถามหา
...ทุกวันเวลาเอ่ยปากบอกกับฟ้า
ว่าแสนห่วงหากับทุกย่างเท้า
ที่เธอก้าวไปยังทุกทิศดินแดน
เกิดความห่วงแหนมานั่งทดแทน
...เย็นเช้าแสนเฝ้าฝันหาดวงชีวา
ยามสบหน้าเธออีกคร่าขอบอกว่า
เธออยู่แดนไกลใจข้าเฝ้ารอเจอ
หากขาดเธอฉันก็คงเดียวดาย..
18 พฤศจิกายน 2552 13:20 น.
อัษ สายน้ำไหล
ดื่มด่ำดวงเดือนเด่นดวงเต็มแสง
พรายพราวแย้มยลฟ้ากว้างเส้นโค้ง
เสมือนห้องโถงพร่างพรมเมฆหมอกกลื่นค่ำ
ลงนอนนับเรือนดาวแข่งพริ้งพราวแสง
สุขสำแดงรอยยิ้มปริ้มแก้มปากล้น
ท้วมท้นลมเย็นปลิดปลิวผิวกายชื่น
เวลาค่ำนี้หนอแสดงช่อพวงเพชรดาว
สะท้อนหนาวนอนนับดาวความสุขใจ
กิ่งไพรใบกระทบด้วยแรงลมหนาว
ก่อรูปกลายเป็นเสียงดนตรีกล่อม
ไหลรินช่วงทำนองเสียงเพลงรักคุณ
โลกนี้สมดุลได้ด้วยใจและใจ
หน้าส่วนตัว
1332
