กรุณายืนยันการออกจากระบบ
อัศวัตถามา
จนใจแล้วถูกจองจำจากความรัก โซ่เส้นหนักล่ามเอาไว้ไม่ให้หนี ลืมไปแล้วอิสระที่ว่าดี ถึงปีกมีก็บินหนีไปไม่ไกล โซ่ที่ผูกยิ่งบินสูงยิ่งล่ามตรึง เฝ้าฝันถึงฟากฟ้าว่าอยู่ไหน ปล่อยไปเถิดปล่อยไปเถิดปล่อยฉันไป อย่าล่ามไว้ด้วยหัวใจของเธอเลย
วันสิ้นโลก - อัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
2307
