29 มีนาคม 2555 00:48 น.
อัศวัตถามา
เริ่มลืมตาตื่นขึ้นมาฉันก็เหงา
คุยกับเงาจนเที่ยงวันเงามันหาย
อัสดงนกกลับรังเบื่อแทบตาย
ดาวพร่างพรายยิ่งดึกได้ยิ่งเหงาดี
คิดถึงวันชื่นมื่นคืนเก่าเก่า
คิดถึงวันที่ความเหงาเดินหายหนี
คิดถึงวันเคยมีเพื่อนพ้องน้องพี่
คิดถึงวันดีดีที่มีเรา
ได้ยินว่าความเหงาตัวเท่าบ้าน
อีกตั้งนานกว่าจะผ่านห้วงความเหงา
ไม่อยากเบื่อนั่งคุยแต่กับเงา
อยากมีเราเพื่อนเราเหมือนเก่าเอย
20 มีนาคม 2555 21:06 น.
อัศวัตถามา
หวนคิดถึงคนซึ่งตราตรึงจิต
อยู่เป็นนิตย์ยามชีวิตเริ่มท้อถอย
เฝ้าเจอหน้าเฝ้ายินเสียงเฝ้ารอคอย
วันที่ร้อยวันที่พันล้วนผันตาม
ไม่มีแม้รูปถ่ายคู่ให้ชูชื่น
มีสิบร้อยพันหมื่นจะไถ่ถาม
มีคำพูดว่าคิดถึงทุกโมงยาม
ส่งไปตามความห่างไกลให้เธอฟัง
14 มีนาคม 2555 00:21 น.
อัศวัตถามา
วันจันทร์นี้ที่มาเช้าเพราะว่าเธอ
ขอแค่เจอเธอในแถวสุขแล้วฉัน
วันอังคารเธอเดินผ่านยิ้มให้กัน
เรียนทั้งวันยิ้มทั้งวันฉันสุขใจ
เที่ยงวันพุธทักกันหน้าโรงอาหาร
เดินนานนานหน่อยเวลาอย่าไปไหน
พฤหัสพอฉันรู้เธอชอบใคร
เอ๊ะน้ำตามันไหลจากไหนกัน
เช้าวันศุกร์ทุกสิ่งยิ่งเลวร้าย
เธอบอกฉันเป็นพี่ชายได้ไหมฉัน
ฉันรักเธอมาหลายปีมาหลายวัน
แต่แค่นั้นแค่พี่ชายก็ได้เธอ
2 กุมภาพันธ์ 2555 23:33 น.
อัศวัตถามา
จนใจแล้วถูกจองจำจากความรัก
โซ่เส้นหนักล่ามเอาไว้ไม่ให้หนี
ลืมไปแล้วอิสระที่ว่าดี
ถึงปีกมีก็บินหนีไปไม่ไกล
โซ่ที่ผูกยิ่งบินสูงยิ่งล่ามตรึง
เฝ้าฝันถึงฟากฟ้าว่าอยู่ไหน
ปล่อยไปเถิดปล่อยไปเถิดปล่อยฉันไป
อย่าล่ามไว้ด้วยหัวใจของเธอเลย
14 มกราคม 2555 02:15 น.
อัศวัตถามา
กลับไปมองตัวเองสิบปีก่อน
ยังละอ่อนเป็นเด็กในวันนั้นนั้น
เที่ยววันเด็กขึ้นรถถังวิ่งทั้งวัน
กินนี่นั้นของรางวัลฉันสุขใจ
อนิจจารู้ว่าแก่ก็รำลึก
ย้อนไปนึกถึงตัวเองตอนยังใส
ผ่านสิบปีไม่นานแต่ทำไม
ทั้งหัวใจของฉันมันชรา