20 กรกฎาคม 2548 09:44 น.
อัลมิตรา
สี่ปีที่ผ่านกับความทรงจำของภาพยนตร์
เรื่อง A.I. Artificial Intelligence จักรกลอัจฉริยะ
7 กรกฎาคม 2548 09:53 น.
อัลมิตรา
ถ้าคืนนั้นไม่ได้เข้าเวรผลัดดึก ก็คงไม่เกิดเรื่อง
ใครบ้างล่ะ ที่บอกได้ว่า ฝันกลางวัน เป็นเรื่องไม่จริงทั้งเพ
สยองขวัญทุกครั้งที่นึกถึง ..
จากห้องปฏิบัติการไปห้องน้ำ ..
ไฟจะเปิดโร่เฉพาะทางเดินเท่านั้น
ส่วนอื่นๆของสำนักงานจะไม่เปิดไฟ
เป็นมาตรการประหยัดไฟ สำหรับพนักงานสี่คนที่ต้องเข้าผลัดดึก
แต่แย่ที่สุด ก็น่าจะเป็นกระจกที่ประตูเชื่อมตึก สะท้อนเงาบิดเบี้ยว
ยิ่งตอนที่ต้องเดินไปตามทาง ให้ตายเหอะ .. ไม่อยากมองไปเลย
กลัวเห็นภาพบางอย่างที่ไม่น่าดู เดินตามหลังเรา .. บรื๋อส์ !!!
ความจริงมันก็ดีอยู่หรอก ที่เข้าผลัดดึก ไม่ต้องวุ่นวายกับคนหมู่มาก
มีเวลาว่างจากงานเยอะพอที่จะอ่านหนังสือเรียน
ความจนที่อยากหลุดพ้น ทำให้ต้องดิ้นรน กระเสือกกระสน พอควร
ก็คงมีวันที่จะลืมตาอ้าปากได้บ้าง (ทำอย่างกะว่าเป็นเรื่องยากแสนเข็ญ)
หรือว่า เหนื่อยจากเข้าผลัดดึกในคืนก่อน แถมตอนเช้ายังมีประชุมอีก
กว่าจะเดินโซเซกลับบ้าน ก็ค่อนบ่ายกว่าไปแล้ว
มีเวลาเพียงสามชั่วโมงเท่านั้น ที่จะดับเครื่องตัวเอง ก่อนสตาร์ทอีกครั้งบ่ายสี่โมง
เตรียมตัวไปเป็นนักศึกษาภาคพิเศษ
ก็ช่วงสามชั่วโมงนี่แหละ ที่เล่นเอาระทึกพอสมควร