๏ วิกฤตการเมืองไทย

อัลมิตรา

..๏ ไตร่ตรองเถิดเพื่อนพ้องอย่ามองผ่าน
เราใช่พาลอุตริคิดเขียนข่ม
สาเหตุเพราะการเมืองเรื่องโสมม
บังเกิดปมชั่วช้ามากกว่าเดิม

ในอ้อมรักอยากยิ้มให้อิ่มแก้ม
หมายสุขแซมทุกวันหมั่นสร้างเสริม
แต่ทุกอย่างช่างยากลำบากเติม
ฤๅ เราเริ่มอิดหนาระอาใจ

คราวผู้รับใช้รัฐมิสัตย์ซื่อ
คนยังคงเชื่อถือศรัทธาได้
อนาถหนอประชาชนปะปนไป
หนวกบอดใบ้เต็มเมืองเรื่องหลอกลวง

สิ่งที่เห็นกับตาพาขัดแย้ง
มิอาจแกล้งบอดใบ้คล้ายรับช่วง
เกิดสับสนหัวใจนัยทั้งปวง
ดั่งน้ำถ่วงท่วมปากลำบากเปรย

ครั้นเราอยู่นิ่งนิ่งมิติงต่อ
ก็ทุกข์หนอจนเพ้อเชียวเกลอเอ๋ย
ลุก-นั่ง-นอน อย่างไรไม่เสบย
ด้วยเขนยแข็งกระด้างดั่งศิลา

จึงมาเขียนกลอนพร่ำถึงส่ำสัตว์
รับใช้รัฐจอมปลอมย่อมเยี่ยงหมา
สันดานแท้ซุกซ่อนสันดอนมา
เผยอหน้ากลางนครเที่ยวต้อนคน
 
สัจธรรม,สัตว์จะทำกรรมเป็นเหตุ
เหล่าผีเปรตพรางตัวชั่วฉ้อฉล
คนโง่เง่าซึมซาบมิทราบกล
ดุจต้องมนตร์ของสัตว์ซัดกบาล  ๚ะ๛