28 กรกฎาคม 2553 20:06 น.
อัลมิตรา
๏ เรื่องใช้ตัวหนังสือเพื่อสื่อสาร
เขาเชียวชาญช่ำชองร้อยกรองบท
จะสุขสันต์โศกระทมตรมรันทด
ล้วนอรรถรสเลื่องชื่อระบือศิลป์
เว้นเพียงนิดปริศนาสาเหตุเกริ่น
คงขัดเขินจึงคล้ายชายแปลกถิ่น
หนึ่งคำลาแล้งใจมิให้ยิน
ดุจสูญสิ้นเสียขวัญความมั่นใจ
ถ้อยอำลาเขียนไปคงไม่ยาก
ฤๅ กระดากเล็กน้อยพลอยสงสัย
คราวร่ายวลีกวีกานท์บานตะไท
บรรเลงได้แนบเนียนเขียนวรรคเวร
แปลกแต่จริงยิ่งกว่าท้าพิสูจน์
ร้อยพันพูด ฤๅ ซึ้งเท่าหนึ่งเห็น
หมื่นแสนตา ฤๅ ซึ้งเท่าหนึ่งเป็น
คือประเด็นให้พินิจมนุษย์ปริศนา ๚ะ๛