31 กรกฎาคม 2552 10:27 น.
อัลมิตรา
๏ ล่ ว ง วั น แ ล้ ว โ ร ย ร า
แ ม้ น ง า ม ต า โ ส ภ า พ ร ร ณ
ห ล า ย ห ล า ก ม า ก สี สั น
ต้ อ ง พ ลิ ก ผั น พ ลั น ซี ด เ ซี ย ว
ง ด ง า ม เ มื่ อ ย า ม แ ย้ ม
ชื่ น ก ลิ่ น แ ก ม ห อ ม ค รู่ เ ดี ย ว
พ อ ใ จ ใ ค ร่ แ ล เ ห ลี ย ว
ก ลั บ แ ห้ ง เ หี่ ย ว ใ ห้ โ ห ย ห า
พ ริ้ ม พิ ไ ล เ มื่ อ ภ า ย แ ร ก
แ ล้ ว ผิ ด แ ผ ก แ ป ล ก ลั ก ข ณ า
ใ บ ด อ ก อ อ ก ง า ม ต า
ต้ อ ง ไ ร้ ค่ า ไ ม่ น่ า ช ม
ห้ ว ง ก า ล พ า ล คุ ก ค า ม
ทั้ ง ท า บ ท า ม ล ว น ล า ม ข่ ม
บุ ป ผ ช า ติ อ า จ ห ม อ ง ต ร ม
ต้ อ ง แ ร ง ล ม ต่ า ง เ ร ร ว น
ส ร ร พ สิ่ ง ซึ่ ง ป ร า ก ฏ
พึ ง กำ ห น ด อ ย่ า ง ถี่ ถ้ ว น
สิ เ น่ ห า ม า เ ย้ า ย ว น
จ น แ ป ร ป ร ว น จึ ง ห่ ว ง ใ ย
สิ้ น แ ล้ ว ศุ ภ ลั ก ษ ณ์
ก ว่ า ป ร ะ จั ก ษ์ แ จ้ ง แ ก่ ใ จ
นิ ย า ม ค ว า ม รั ก ใ ค ร่
ถู ก รุ ก ไ ล่ ใ ห้ พ่ า ย แ พ้
คื น วั น อั น ห มุ น เ วี ย น
ค อ ย เ บี ย ด เ บี ย น ใ ห้ อ่ อ น แ อ
สั จ ธ ร ร ม ค ว า ม เ กิ ด แ ก่
ค ว า ม ต า ย แ ท้ แ ล นิ รั น ด ร์
อ า ลั ย ไ ม่ ส ร่ า ง ซ า
ภ า พ ล ว ง ต า พ า โ ศ ก ศั ล ย์
ข่ ม จิ ต พิ นิ จ พ ลั น
อ ว ส า น นั้ น คื อ ร่วงโรย ๚ะ๛
23 กรกฎาคม 2552 10:20 น.
อัลมิตรา
๏ ณ สถานบ้านกลอนไทยในสาเหตุ
แบ่งประเภทหมู่เหล่าได้ราวสี่
แต่ละคนเหมาะใดใครรู้ดี ?
เราเพียงชี้ให้เห็นเช่นบทเรียน
หนึ่งคือผู้แวะอ่านผ่านมาพบ
อ่านแล้วจบกันไปไม่เคยเขียน
ชื่นชอบบทรจน์ไหนให้วนเวียน
มิปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเป็นธรรมดา
สองคือผู้ชอบลงตรงความเห็น
อ่านแล้วจับประเด็นเค้นเนื้อหา
แต่เรื่องร่ายลำนำปราศนำพา
มักสนทนายืดยาวคราวอารมณ์ดี
สามคือผู้หงอยเหงาและเศร้าโศก
คอยหลบโลกความจริงทุกสิ่งหนี
แล้วสร้างใหม่ในฝันบันดาลมี
หวังอักษรผ่อนหนีเพื่อคลี่คลาย
สี่คือผู้วาดหวังเส้นทางศิลป์
ทุ่มดวงจินต์ฝึกฝนทนเรียงร่าย
แต่ละถ้อยร้อยรสบทสาธยาย
ล้วนมุ่งหมายดีเด่นบนเส้นทาง
เราผู้เขียน..เส้นทางวรรณศิลป์
ใช่ดูหมิ่นหยามเยาะปากเปราะถาง
แม้นใครเจ็บเจียนตายคล้ายระคาง
ขอเชิญวาง.. อย่านำไปช้ำใจ
เราผู้เขียน..เทียบชาติเฉกปาดน้อย
ตัวเล็กจ้อยคราวเทียบเปรียบปราชญ์ใหญ่
หากถ้อยเขียนเฆี่ยนฆ่าอุราใคร
โปรดอภัยละโทษอย่าโกรธเคือง ๚ะ๛
21 กรกฎาคม 2552 15:56 น.
อัลมิตรา
๏ แค่เอาถ้อยร้อยเรียงเพียงพอหรือ
ให้ยืดถือโบราณท่านพร่ำสอน
ฉันทลักษณ์มักเน้นเป็นบทกลอน
อีกวรรคตอนย้อนคำนำใส่ใจ
มีมากนักหากเรียนเพียรศึกษา
เทศนาโวหารครั้นสงสัย
คือบทกลอนสอนสั่งดั่งจูงใจ
ให้ฝักใฝ่ในธรรมหนุนนำตน
ที่จะสื่อจะสานวิญญาณฝัน
เพื่อให้มั่นให้หมายคลายสับสน
นำคำสอนคำสั่งฝังกมล
พ้นวังวนพ้นเวียนว่ายในมัวเมา
พรรณาโวหารหมั่นศึกษา
ดุจคุณตาปรานีชี้เรื่องเล่า
ให้คลายร้อนผ่อนหนาวเศร้าบรรเทา
นิทานเก่าเราฟังอย่างตั้งใจ
ใช่เพียงแค่ถ้อยคำเพ้อรำพัน
หากจริงนั้นผสานสิ่งเป็นจริงได้
เสนาะหูรู้แจ้งแฝงความนัย
ฟังครั้งใดคล้ายชมโขนกรมศิลป์
อีกแบบหนึ่งตรึงตราจะหาไหน
อุปมาอุปมัยได้สุขิน
อ้างเรื่องเทียบเปรียบเปรยแผ่เผยจินต์
ยกศัพท์สิ้นส่อความตามโบราณ
แต่ต้องกลั่นจากห้วงของดวงใจ
กฎเกณฑ์ใดไม่หลงตรงอรรถสาส์น
เรื่องใดเหมาะเพราะพริ้งแอบอิงกานท์
ยกตำนานผสานส่งจำนงไป
พึงเพิ่มเติมเสริมแนบแบบฉบับ
ดุจประดับอาภรณ์ตอนสวมใส่
จักงดงามตามฉันท์กาพย์กานท์ไทย
แม้นผู้ใดได้ชมภิรมย์พลัน
แค่เอาถ้อยร้อยเรียงเพียงพอหรือ
ที่จะสื่อจะสานวิญญาณฝัน
ใช่เพียงแค่ถ้อยคำเพ้อรำพัน
ควรกรองกลั่นจากห้วงของดวงใจ
ต้องคำนึงถึงความอันงามเฟื่อง
ก่อนวางเรื่องเรียงพจน์กำหนดไข
ต้องรู้ชอบทุกจารที่สาส์นไป
รู้รับใช้รอบด้านที่กานท์มา
ต้องสำรวจตรวจสอบระบอบศัพท์
รู้ระงับรู้ประกาศปรารถนา
แม่นลำดับบังคับบทพจนา
จึงสมค่าควรชมนิยมกัน
บนเส้นทางสร้างสรรค์วรรณศิลป์
อันแจ่มจินตนาการวิญญานฝัน
หากเพียงลากอักษรแค่คอนดัน
ป่วยการจะประพันธ์เรื่องอันใด ๚ะ๛
18 กรกฎาคม 2552 16:57 น.
อัลมิตรา
๏ ท่ามภูผาป่ากว้างเส้นทางโหด
คงคล้ายโจทย์ให้ผจญบนวิถี
ทั้งตัวทากหลากหลายในพงพี
คงหมายเลือดเรานี้บัดพลีมัน
โค้งวกวนถนนผุผิวขรุขระ
มิลดละจุดหมายปลายทางฝัน
ทะเลหมอกหยอกตาทิวาวัน
ดุจม่านควันลอยล่องท่องนภา
เมฆสลับสับหว่างอำพรางแสง
ลมพัดแรงระบัดโบยคล้ายโหยหา
หนาวลม ฤๅ เทียบเท่าหนาวอุรา
เราปวดปร่ากว่าใคร ณ ไพรพง
เพราะรู้สึกลึกล้ำเกินกำหนด
จึงปรากฏบทกลอนสะท้อนส่ง
แต่มิกล้าสาธยายตามนัยตรง
กลั้นใจปลงความรู้สึกที่ลึกร้าว ๚ะ๛
การเดินทางที่ยาวไกล
เดินไปไม่รู้ไม่เห็นไม่คำนึงถึงจุดหมาย
ต่างคนต่างเดินโดดเดี่ยวเดียวดาย
ตามสายทางชีวิตของตน
ขันแข่งแย่งยื้อซื้อขาย
อับอายเอิบอิ่มยิ้มย่องร้องไห้ไปกลับสับสน
สรรพอารมณ์สังขารคลุกเคล้าคละปะปน
วิสัยคน ระคนระคายไม่วายวาง
เราพยายามเดินตามหาความหมาย
กล้าเผชิญดีร้ายสิ่งกีดขวาง
มุ่งมั่นฟันฝ่าผองภัยในหนทาง
หวังใจเราสว่างท่ามกลางความมืดมน
5 กรกฎาคม 2552 23:49 น.
อัลมิตรา
๏ เรียน.. กรรมการกุลีที่ปรึกษา
กรกฏาฤกษ์ยามงามดิถี
บุญระดมสมมาตร "ราชบุรี"
เหล่าเพื่อนพ้องน้องพี่แสนดีใจ
ร่วมโครงการงานบุญแล้วลุ้นเที่ยว
มาโดดเดี่ยว/เป็นคู่ ย่อมรู้ได้
จิตอาสามาสมัครพรักพร้อมไป
ปราศจากนับนอกในคนใกล้ตัว
"กลุ่มรถบัส" .. จัดหาสันทนาการ
"กลุ่มโฟรวิลล์" .. มดงานวิ่งพล่านทั่ว
"กลุ่มรถตู้" .. รู้คล่องต้องงานครัว
"รถส่วนตัว" .. เตรียมหาสารพัน
เรียน.. กรรมการกุลีที่เคารพ
เรานัดพบพี่น้องเพื่อนพ้องนั่น
โครงการบุญจุนเจือเพื่อแบ่งปัน
กำหนดวันเสาร์นี้นัดที่เดิม
ตรึงเวลาอย่าช้าหน้าเซ็นทรัล
ก่อนพากันขึ้นบัสเคร่งครัดเริ่ม
แจกข้าวกล่องกินอิ่มชิมประเดิม
ใคร่ขอเพิ่มย่อมได้จัดให้ฟรี
เจ็ดโมงเช้าไม่รอเร่งล้อหมุน
สายแล้วไม่แคล้ววุ่นนะคุณพี่
รถบัสเคลื่อนเลื่อนพิกัดนัดพอดี
เพื่อนมากมีอีกโขยงหน้าโรงเรียน
เรียน.. กรรมการกุลีที่น่ารัก
ขนของหนักบางครั้งยังคลื่นเหียน
ปุ๋ยขี้ไก่สิบกระสอบลอบวิงเวียน
ต้องผลัดเปลี่ยนแบกไปใส่รถรอ
ท่วมท้นทั้งถ้วยชามกาละมังมี
กล่องเรียงไว้อย่างดีตามที่ขอ
ตู้สามชั้นปันเสบียงแฟ้มเพียงพอ
มากขนมล่อประดาเด็กใหญ่เล็กปน
อีกอุปกรณ์การเรียนช่วยเขียนอ่าน
ผู้เชี่ยวชาญซื้อให้เราไปขน
ทั้งหยูกยาประเภทเวชศาสตร์กล
สัมฤทธิ์ผลคับคั่งไหลหลั่งมา
เรียน.. กรรมการกุลีที่คิดถึง
เราซาบซึ้ง/ตระหนักเป็นหนักหนา
โครงการฯ นี้สำเร็จได้ในเจตนา
เพราะทุกคนอาสานำพาไป
ลำพังหนึ่งซึ่งเรา ฤๅ เข้าท่า
ที่ประดังมาเทียบคำดุจน้ำไหล
คนละหยดผสมผสานเป็นธารใจ
แหล่งน้ำใหญ่เอื้อเฟื้อเพื่อเจือจาน
แด่.. ทุกคนเพื่อนพ้องและน้องพี่
เรา "กุลี" ขอมุติลิลิตขาน
คิดเขียนคำสิบสองบทร้อยรสกานท์
แล้วจักจารจารึกไว้ในทรงจำ ๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
1441
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
