๏ ต่าง.. แตกต่าง

อัลมิตรา

                ๏ หากอัตตาพาเตลิดจนเกิดเหตุ
                ก่ออาเพทลำบากยากสะสาง
                บุคคลใดใช้ปัญญาอัตตาวาง
                ย่อมกระจ่างทางแก้จริงแท้เทียว

                หากคับแค้นแน่นอกพกเคืองขัด
                บ่งบอกชัดเชื้อมนุษย์นั้นเศษเสี้ยว
                บุคคลใดใช้คารมสร้างกลมเกลียว
                ย่อมข้องเกี่ยวสมานฉันท์สัมพันธ์ชน

                หากก่อกวนชวนทะเลาะเพาะคดี
                ถ้อยอัปรีย์โปรยไว้หวังใครสน
                บุคคลใดเยือกเย็นแม้นยินยล
                ย่อมหลุดพ้นทุกข์ร้อนบั่นทอนใจ

                หากระบายร้ายร่อนหย่อนคำหยาบ
                ดุจซึมซาบกรรมพันธุ์ชั่วชั้นไหน
                บุคคลเอื้อโอบอ้อมยอมให้อภัย
                ย่อมเลิศกว่าอเวไนยซึ่งไกลธรรม ๚ะ๛


				

๏ ใต้ฟ้าตะวันเดียว

อัลมิตรา

๏ เหมือนม่านหมอกหลอกตาจนพาโศก
คล้ายอับโชคเส้นทางรักห่างเหิน
คราวที่ฟ้าเลือนลางหว่างดำเนิน
หากหลงเพลินเดินดุ่มอาจกลุ้มใจ

ม่านหมอกเมฆเฉกฉากหลากลดหลั่น
เปรียบอุปสรรคพรากกั้นรักหวั่นไหว
ยามฟ้าแจ้งย่อมกระจ่างหนทางไพร
หมายสิ่งใดควรคว้ามาครอบครอง

ผู้ยอมพ่ายหน่ายชะตาพารันทด
ประหนึ่งหมดพลังใจไม่สนอง
ปล่อยให้รักลับหายกลายทำนอง
ฤๅ ควรฟ้องโทษชะตามาแกล้งกัน

แม้นมิมุ่งมั่นหมายในความรัก
คราเจ็บหนักจะหวังใครไปปลอบขวัญ
เมื่อปราศร่องรอยใจให้ผูกพัน
เพียงหมอกกั้นนิดหน่อยพลอยระทม

อยู่ใต้ฟ้าเหมือนกันตะวันเดียว
คราวยากเหนี่ยวรักไว้ให้สุขสม
ดุจหมอกเคลื่อนเลื่อนไหลไปตามลม
สมควรข่มเถิดหนาอย่าอาลัย ๚ะ๛

				

๏ เข้าใจผิด คิดไปเอง

อัลมิตรา

๏ เปิดเวปย้อนกลอนเก่างานเขาเขียน
อ่านวนเวียนหลายหนคล้ายคนบ้า
ท่วงทำนองของเขาช่างเข้าตา
ให้รู้สึกนึกประหม่าเกินกว่ากลอน

มีหลายครั้งพลั้งใจไปคนเดียว
ถ้อยคำเกี้ยวรำพัน ณ วันก่อน
ฉันวูบไหววาบหวามแม้ยามนอน
แพ้เชิงอ้อนหลงเพ้อเผลอทรงจำ

จากคนเถื่อนแถมห่างเส้นทางกวี
กลายท่าทีเป็นปลื้มและดื่มด่ำ
ฉันเพียรคว้าหาศัพท์ขับลำนำ
ประดิษฐ์คำสละสลวยด้วยจงใจ

หวังใกล้ชิดสนิทเขาเท่านั้นคิด
จึงผูกมิตรมาตลอดทอดสะพานให้
แต่ศิลป์ศาสตร์ปราศถนัดจัดเจนใด
ยิ่งเขียนเหมือนยิ่งไกลแนวนัยกวี

เขาโดดเด่นเล่นคำแสนช่ำชอง
มากเพื่อนผองตามประชิดติดวิถี
วันก่อนเขาเขียนกลอนอ้อนวลี
ประหนึ่งชี้ชัดแจ้งแหล่งเจตนา

แท้เขาเขียนจากใจให้คนอื่น
เปล่าหยิบยื่นแด่ฉันเพื่อหรรษา
อาจทั้งหมดบทกวีที่ผ่านมา
ฉันอุปมาแปลผิดคิดไปเอง ๚ะ๛ 



				

๏ จิตสำนึก

อัลมิตรา