ไม่มีใครรู้จัก ไม่รู้จักใคร

อัลมิตรา

       ๏ ฉันรู้จักกับเขายามเข้าเน็ต
       ต่างอุบชื่อถือเคล็ดเบ็ดเสร็จแฝง
       ตัวจริงเป็นเช่นไรไม่แสดง
       เราจำแลงนามใหม่ไว้เรียกกัน

       คนชื่อ "เสือ" เชื่อไหมเขาไม่ดุ
       เพียงแค่กุขานไปเพื่อให้ขัน
       ฉันชื่อ "ลิง" ยิ่งเกาเขายิ่งคัน
       ส่วนคนนั้นชื่อ "หนอน" ชอบชอนไช

       โน่นอีกคนมักเลี่ยงและหลบหลีก
       ยามค่ำคืนคว้าปีกปลอมแปลงใส่
       เป็น "ค้างคาว" ค้างคืนแสนชื่นใจ
       มาด "มดแดง" ดอดใกล้ดอกไม้งาม

       โน้น "ม้าลาย" กลายพันธุ์สีสันสวย
       หนุ่มสำรวยวรรณกรรมน่าเกรงขาม
       มากแฟนคลับนับร้อยคอยติดตาม
       ทั่วเขตคามเลื่องชื่อกลอนลือชา

       นั่นแน่ะ "นก" ผกผินบินเฉี่ยวหัว
       หลายคนกลัวยอมสยบเมื่อคบหา
       เป็นนายโรงโคลงผวนป่วนอุรา
       คราวร่ายรำกระบวนท่าพาวิงเวียน

       ฉันรู้จักกับเขายามเข้าเน็ต
       จริงหรือเท็จควรอ่านในงานเขียน
       ก็แค่ลิงกระจอกอย่าลอกเลียน
       แท้จริงเพี้ยนเที่ยวตู่รู้จักใคร ๚ะ๛

				

วันฆ่านกพิราบ

อัลมิตรา

๏ วันที่ฝนพรำ ฉันทำ "รัก" หล่นหาย

อัลมิตรา