5 สิงหาคม 2551 15:32 น.
อัลมิตรา
.
๏ อย่าแสวงหาอะไรในโลกเน็ต
อย่าเสาะเคล็ดวิชาตามหาฝัน
อย่าอ่อนไหววาบหวามหลงความกัน
อย่าเดิมพันตัวตนบนโลกลวง
สาอะไรในนิยามของความรัก
เพียงรู้จักผ่านบอร์ดแล้วดอดหวง
พลอยทึกทักเที่ยวตู่บอกคู่ควง
แท้ทั้งปวงละครโลกออนไลน์
รัก ฤๅ เริ่มเรื่องราวคราวเปิดเครื่อง
แล้วรุ่งเรืองกระจ่างเส้นทางใส
เมื่อต่างฝ่ายหมายเหตุซ่อนเลศนัย
วางเงื่อนไขน้อยนิดแค่ปิดบัง
แม้นเนิ่นนานผ่านปีที่คบหา
สื่อภาษาสนิทสนมปราศปมหลัง
ถ้อยคำเขียนเรียนรู้รักชอบชัง
ก็ยากหยั่งลึกในหัวใจคน
ทุกกระบวนควรคิดชีวิตจริง
ทั้งชายหญิงสามารถหวังวาดผล
ก่อนรู้สึกเตลิดลามควรปรามตน
อย่าหลงกลรักใครไม่ลืมตา
ผูกสมัครรักใครให้เปิดเผย
หากละเลยไม่พ้นคนครหา
ทุบกำแพงออนไลน์ในจินตนา
เลิกอุปมาอุปไมยในแล้งลม
หลงรักภาพซาบซึ้งซึ่งเป็นเท็จ
ในโลกเน็ตรู้ไว้ใดเหมาะสม
ตัวหนังสือสื่อสารหว่านคารม
คนโง่งมกลัดกลุ้มตกหลุมพราง
ควรคำนึงหนึ่งปีที่พานพบ
ร้อยเรื่องจบสนทนาพาสะสาง
กับหนึ่งหนเพลิดเพลินร่วมเดินทาง
ระยะห่างหัวใจไม่เท่ากัน
ทุกประเด็นเห็นชัดและสัตย์ซื่อ
ก่อนยึดถือเชื่อใจคนในฝัน
อย่าเดาดุ่มโดยเสี่ยงเพียงผูกพัน
หรือมุ่งมั่นหมายสมัครรักออนไลน์ ๚ะ๛
1 สิงหาคม 2551 11:22 น.
อัลมิตรา
๏ อุปมาค่าแสงปราศแรงเท่า
เทียบกับเขาแลไปเหมือนไม่สม
เพียงอุกอาจมาตรให้บางใครชม
ท่ามโสมมขอสักครั้งอหังการ์
ห้าวหาญชิงชัยชนะต่อตะวัน
แม้นช่วงสั้นสั่งให้หัวใจกล้า
รู้เรี่ยวแรงแสงน้อยด้อยฤทธา
ก็จะมายืนหยัดด้วยสัตย์จริง
บนโลกร้อนตอนนี้ที่ยุ่งเหยิง
ประกายเพลิงระอุทั่วน่ากลัวยิ่ง
ชาวประชาอาศัยใดพักพิง ?
ต่างละทิ้งศรัทธาพาร้อนรน
ข้าฯ.. ขอดับตะวัน ณ วันนี้
ด้วยศักดิ์ศรียิ่งใหญ่ไม่สับสน
ถึงเศษเถ้าสลายไปยังใฝ่ผจญ
ขอหลุดพ้นสักครั้งอหังการ์ ๚ะ๛