15 กรกฎาคม 2550 12:31 น.
อัลมิตรา
๏ เรื่องราวไยเยี่ยงนี้คนดีเอ๋ย
เราจำเปรยทักท้วงเพราะห่วงขวัญ
คำประณามจะตามมาสารพัน
โศกจาบัลย์จะครอบครอบทุกห้องใจ
เขาคนนั้นโปรดรับรู้มีคู่แล้ว
ปราศวี่แววร้างลาพาสงสัย
บุตรชายหญิงยิ่งคล้ายโซ่สายใย
เหตุไฉนขวัญมิหยั่งจึงพลั้งตน
ปล่อยให้เขาฉุดยื้อซ้ำถือแขน
อ้างเป็นแฟนสำทับจนสับสน
ขวัญเอ๋ยขวัญตรองใจในบัดดล
การณ์ใดพ้นคำติฉินคนนินทา
ใคร่ครวญพลันขวัญเอ๋ยอย่าเลยเลี่ยง
คิดเบนเบี่ยง ฤๅ ปัดได้ในข้อหา
ครอบครัวเขาแตกร้าวข่าวประชา
หลายคนรอสมน้ำหน้าตั้งตาแล
อย่าให้เป็นเช่นนั้น..นะขวัญนะ
หัวใจจะชอกช้ำย้ำกระแส
รักส่วนรักซ่อนไว้ในดวงแด
หนทางแก้เพียงหนึ่งพึงไตร่ตรอง
เราก็รู้ที่พร่ำทำลำบาก
ใช่ว่าอยากยับยั้งคนทั้งสอง
รักคือรักษ์ควรให้ใจประคอง
เมื่อทุกอย่างถูกต้องทำนองธรรม ๚ะ๛
13 กรกฎาคม 2550 15:56 น.
อัลมิตรา
๏ รับอีเมล์มากมายหมายสมัคร
เชิญสหายเลือกรักทึกทักหา
แบบหล่อล่ำแข็งแกร่งตามแจ้งมา
ปราศภรรยาและลูกซึ่งผูกพัน
นิสัยดีอบอุ่นละมุนละไม
อยู่เชียงใหม่บ้านป่าพนาสัณฑ์
นิคเนมเขาคือ ตู่ รู้จักกัน
อารมณ์ขันชาวเหนือล้นเหลือเฟือ
รายที่สองเล็งผลใช่คนไกล
จอมลีลาขาใหญ่ใคร่ชวนเชื่อ
เขาชื่อ ฤกษ์ นักบุญชอบจุนเจือ
คิดดองเครือเป็นสนมอาจสมใจ
รายที่สามรูปหล่อแถมพ่อรวย
วางแผนช่วยเพื่อนสนิทหวังชิดใกล้
หนุ่มฉลาดมาดแมน แทนคุณแทนไท
เสี่ยงมาลัยเถิดหนอเรารอลุ้น
แต่อยากถามสหายกุ้งจอมยุ่งเหยิง
เหตุใดเพิ่งหวั่นไหวใจว้าวุ่น
อยู่เป็นโสดนมนานจนคานพรุน
น่าจะคุ้นหวงแหนหาแฟนไย ?
ผลัก ลุงแก้ว จอมเพ้อเสนอหน้า
เผื่อคุณกุ้งปรารถนาหวังอาศัย
คงสมหวังสมมาตรปราศพลั้งใด
ลุงตามใจทุกสิ่งมิ่งบังอร
แต่ถ้าหากอยากแปลกคบแตกต่าง
ต้อง หมอกจางแม้เพียงร่วมเคียงหมอน
มากนิทานเรื่องราวเล่าก่อนนอน
หวานบทกลอนกล่อมขวัญเพื่อฝันดี
ฤๅ จะเป็นหนุ่มน้อยนาม นัทนิตย์
อาจรับสิทธิ์เข้าคลุกพบสุขขี
ประทับจูบ ณ เปลือกตายามราตรี
โรแมนติคชนิดที่ไร้เทียมทาน
หรืออยากจะลือลั่นสนั่นทุ่ง
ดั่งฉลองกรุงเกรียวกราวข่าวสนาน
ดัก ปีกฟ้า รวบรัดเร่งจัดการ
เจ้าของบ้านกลอนไทยสนไหมเธอ
สามวันนับกลับจากอเมริกา
ยิ่งชักช้าแคล้วคลาดรักอาจเก้อ
อย่ามัวแต่พึมพำพร่ำละเมอ
พริบตาเผลอฝันสลายดุจสายลม
แนะนำหนุ่มเจ้าเสน่ห์ ท่องเมฆา
คุณหมอขาสุขุมชวนอุ้มสม
กุ้งกับเมฆเคียงกายคล้ายสองกลม
เราไม่ต้มด้วยเหมาะวิเคราะห์ความ
คัดหนุ่มน้อยหนองมนชลบุรี
เผื่อคุณพี่สนใจมาไต่ถาม
หนึ่ง ปักษาวายุ ระบุนาม
อีกหนุ่มงามนิสัยดี กวีปกรณ์
ก็ลุ้นอยู่ ผู้งมงายในรัก
นัยนามเหมือนประจักษ์ถูกรักหลอน
ฅนโคลงจากอาศรมผู้สุนทร
บทออดอ้อนซาบซึ้งซึ่งเกินใคร
หรือนิยมชายชาญห้าวหาญดุ
สดายุ กระนั้นพอหวั่นไหว
แนะนำแล้วรีบจรลีขอลี้ไกล
กลัวระเบิดลูกใหญ่ตกใส่เรือน
สนจอมมารจอมอสูร ศารทูล ไหม
กระซิบใกล้..หล่อซะ..ฐานะเพื่อน
แต่ระวังสักนิดสะกิดเตือน
เห็นกลาดเกลื่อนสาวเต็มฮาเร็มมี
อ้างคนใหม่เอี่ยมอ่องนาม ก่องกิก
หากเป็นกิ๊กกับกุ้งคงยุ่งนี่
สัปดาห์ก่อนกลอนกระจายหลายคดี
อ่านแล้วขำทุกทีเพราะที่มา
ถัดอีกสองเสนอให้เก็บไปคิด
หนึ่ง แม่จิตร และสองชื่อ ส่องหล้า
บทกลอนแฝงความนัยไม่ธรรมดา
ที่ค้นหาอาจใช่จงใคร่ครวญ
มีมายมายเหมือนมายังไม่หมด
แต่เราหมดความเพียรยากเขียนถ้วน
เสี่ยงมาลัยเพียงครั้งเมื่อหยั่งทวน
จบกระบวนกุ้งเลือกคู่...คนรู้ใจ ๚ะ๛
11 กรกฎาคม 2550 23:40 น.
อัลมิตรา
๏ สารพันงานสุมที่รุมเร้า
มากมายคนขลาดเขลาเดินเข้าหา
ร้อยเรื่องราวติฉินคำนินทา
คือปัญหาต้องแก้ใช่แค่ทน
จงพากเพียรต่อไปด้วยใจสู้
หากหดหู่งานฤๅเสร็จสำเร็จผล
เต่าต้วมเตี้ยมยังถึงชัยกระต่ายยล
เขาวัดค่าของคนด้วยผลงาน
คนขลาดเขลาปรารถนามาพักพิง
อย่าทอดทิ้งเขาไว้ให้สงสาร
ควรโอบอ้อมการุญด้วยสุนทาน
อบรมสอนจนผ่านทุกพาลภัย
ส่วนเรื่องราวติฉินคำนินทา
อย่านำพาเสมือนเราเอาใจใส่
คนปากหมาปากรั่วพล่ามชั่วใด
สำลึอุดหูไว้อย่าไปฟัง
เพียงเท่านี้ที่จะละเรื่องวุ่น
สติหนุนพิจารณาปัญญาหยั่ง
แม้นหลบเลี่ยงเฉไฉไม่อินัง
อาจพลาดพลั้งแล้วจะรู้ยากกู้คืน
รอบตัวเราเหล่านั้นล้วนปัญหา
มันยั่วท้าชวนจิตให้คิดขืน
ตราบที่ลมหายใจยังหยัดยืน
ปลุกใจตื่นเถิดหนาจงกล้าชน ๚ะ๛
9 กรกฎาคม 2550 22:50 น.
อัลมิตรา
ก็ แ ค่ นั้ น . . ฉั น - เ ธ อ เ พี ย ง เ พ้ อ พ บ
เ มื่ อ รั ก จ บ เ ธ อ - ฉั น พ ลั น ห่ า ง ห า ย
ต่ า ง ค น ต่ า ง ไ ม่ รั บ รู้ ไ ม่ ดู ด า ย
ต่ า ง เ สื่ อ ม ค ล า ย สั ญ ญ า ค่ า แ ล้ ง ล ม
ก็ แ ค่ นั้ น . . ฝั น ไ ก ล แ ต่ ไ ป ไ ม่ ถึ ง
จุ ด ห ม า ย ซึ่ ง ร่ ว ม ส ร้ า ง ร้ า ง ขื่ น ข ม
ค ว า ม ผิ ด ห วั ง ที่ ทำ ใ ห้ หั ว ใ จ ต ร ม
โ ท ษ ส า ส ม เ พ ร า ะ ว่ า ฉั น ว า ด ฝั น เ อ ง
ก็ แ ค่ นั้ น . . วั น ว า ร ที่ ผ่ า น พ้ น
เ จ็ บ ต้ อ ง ท น แ ม้ ใ ค ร ใ ค ร่ ข่ ม เ ห ง
เ มื่ อ เ ลื อ ก แ ล้ ว คื อ ค ว า ม จ ริ ง ไ ย ก ริ่ ง เ ก ร ง
ฉั น บ ร ร เ ล ง ก วี เ ศ ร้ า บ ร ร เ ท า ใ จ
ก็ แ ค่ นั้ น . . วั น ห น้ า ไ ม่ ก ล้ า คิ ด
เ บื้ อ ง ห น้ า ปิ ด มิ เ ห็ น ท า ง ก ร ะ จ่ า ง ใ ส
โ ล ก สี เ ท า ห ม อ ง ห ม่ น ต้ อ ง ท น ไ ป
จ น ก ว่ า ไ ร้ ชี วิ ต ค ร า ป ลิ ด ป ล ง
แ ล ะ ค ง สิ้ น ค ว า ม สั บ ส น กั ง ว ล ใ ด
ถ้ า ห า ก ฉั น สั่ ง หั ว ใ จ ลื ม ไ ด้ ล ง
5 กรกฎาคม 2550 22:40 น.
อัลมิตรา
๏ เมื่อหัวใจไม่สดับและรับรู้
ความอดสูโศกเศร้า ฤๅ เข้าถึง
เมื่อไม่สนคำใครนัยรำพึง
ณ ก้นบึ้งแห่งใจย่อมใสเย็น
สิ่งแปดเปื้อนปลอมแปลกผลแตกต่าง
นิ่งและว่างพิจารณาปัญหาเห็น
คราวุ่นวายสะกดจิตให้คิดเป็น
มัวหลบเร้นมิใช่ปราชญ์ฉลาดคน
อย่าพิสูจน์สัตย์แท้เพียงแค่คลำ
อย่าจดจำในสิ่งที่ไม่มีผล
น้ำตาอย่าลบเลือนเตือนใจตน
เจ็บอีกหนคือเขลากว่าเข้าใจ
กี่ทุกข์ร้อนเรื่องราวที่ร้าวราน
จะพ้นผ่านกระแสหากแก้ไข
ทำโอดครวญละเมอพร่ำเพ้อไป
อาจมิเหลือค่าใดชวนให้มอง
แยกแยะล้วนถ้วนถี่พิศที่ใจ
จงห่างไกลชั่วชังเกลียดทั้งผอง
โปรดระวังคนร้ายหมายเกี่ยวดอง
ควรไตร่ตรองแจ่มแจ้งผู้แฝงตัว
สั่งสมบุญคุณธรรมกระทำดี
ให้หลีกหนีสิ่งทรามและความชั่ว
แม้มากภัยกระหน่ำมาอย่าไปกลัว
ดีเป็นรั้วคุ้มให้พ้นภัยพาล
มิตรภาพซาบซึ้งเพียงหนึ่งเดียว
ดีกว่าเกี่ยวฝูงชนฉ้อฉลผ่าน
ความเป็นจริงสืบได้ในเหตุการณ์
หากคนอ่านคิดหยั่งนัยทั้งปวง ๚ะ๛