11 มกราคม 2550 23:49 น.
อัลมิตรา
.. ๏ ขอให้ลูกหลานไทยทั้งใหญ่น้อย
จงหมั่นคอยพากเพียรเรียนศึกษา
แล้วเร่งรู้ใส่ใจในตำรา
ฟังครูบาอาจารย์ท่านชี้แจง
ฟังสิ่งใดใคร่ครวญอย่างถ้วนถี่
สิ่งใดดีอย่างไรใครปรุงแต่ง
แล้วกลั่นกรองถ้อยคำยามเคลือบแคลง
ก่อนโต้แย้งสิ่งใดให้พิจารณา
ใช้ความคิดสารพันอันหลากหลาย
รู้วิธีคลี่คลายในปัญหา
เพิ่มพูนภูมิความรู้คู่ปัญญา
ด้วยจินตนาการดีมีปฏิภาณ
คิดสงสัยอย่างไรในสรรพสิ่ง
อย่าแน่นิ่งนอนใจให้เลยผ่าน
จงถามไถ่ผู้รู้ครูอาจารย์
วิชาการมากมายจักได้ฟัง
ครั้นขีดเขียนอย่างไรใจสรรหา
ให้ปัญญาวัฒนาการพลันพร้อมพรั่ง
ทั้งตำราวิชาการอ่านจริงจัง
จึงสมดัง เด็กดี มีเชาว์เอย ๚ะ๛
10 มกราคม 2550 12:30 น.
อัลมิตรา
๏ เคยงามยามราตรี................แสนโสภีเกินพรรณนา
แจ่มกระจ่างหว่างเวหา............แต้มแต่งฟ้าเมื่อคราคืน
แพรวพราวทุกคราวครั้ง...........งามพร้อมพรั่งอย่างยั่งยืน
ใครชมย่อมรมณ์รื่น.................ทุกครั้งคืนใคร่ครอบครอง
๏ ตราบจนเจ้าหล่นร่วง...........จากแดนสรวงจึงหม่นหมอง
ก่อนงามล้ำเรืองรอง................ไยกลับต้องสิ้นแสงงาม
คลาดคล้อยลอยร่วงดิน............ให้หวนถวิลทุกย่ำยาม
ฤๅอสูรมาคุกคาม.....................ใคร่ไถ่ถามอีกทัดทาน
๏ ดาวเอยเจ้าดาวน้อย.............โปรดล่องลอยสู่ถิ่นฐาน
ความงามยามวันวาน...............ตราบนิจกาลจักอยู่ยง
แม้สิ้นแสงแห่งเจ้า..................ผองข้า ฯ เล่ายังมั่นคง
ความงามล้ำสูงส่ง....................แห่งเจ้าคงติดตรึงใจ
๏ สิ้นแล้วเจ้าดาวน้อย..............แม้นเจ้าคล้อยล่องลอยไกล
ดับแสงแปลงเปลี่ยนไป............สู่แดนใดจงสุขพลัน
เหน็บหนาวเมื่อคราวก่อน.........อีกเหนื่อยอ่อนในคืนวัน
จงประสบพบสุขสันต์...............ตราบนิรันดร์อย่างยั่งยืน ๚ะ๛
4 มกราคม 2550 12:18 น.
อัลมิตรา
..๏ ยังห่วงใยกันไหมอยากไถ่ถาม
ยังติดตามตื้อเราหรือเปล่าหนอ
หนึ่งปีที่ผ่านไปแม้นใครรอ
หัวใจนั้นเริ่มท้อหรือพอทน
รักเพิ่มหรือลดลงชวนสงสัย
ถ้าบังเอิญเจอใหม่แล้วใจสน
คล้ายเรานั้นจมภวังค์ความกังวล
วิตกจนอกพร่ำเป็นคำกลอน
รักคงเดิม/เปลี่ยนแปลงยังแย้งคิด
ว้าวุ่นจิตมาตลอดยากถอดถอน
เพราะเรานั้นนิสัยแย่แกล้งแง่งอน
เขาออดอ้อนเท่าไหร่ทำไม่แล
แท้ใจเขาคงเหลือความเบื่อหน่าย
ความรักพลันเหือดหายสลายกระแส
อาจเป็นได้ศกเปลี่ยนคนเปลี่ยนแปร
เราก็แค่เปรยไว้เผื่อใครลืม ๚ะ๛