12 พฤศจิกายน 2549 23:56 น.
อัลมิตรา
คืนนี้คุณรู้สึกถึงความรักบ้างไหม ? ..
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
๏ ยินยอมพร้อมใจ
หมายมั่นฝันใฝ่...........อย่างไร้ทุกข์ตรม
คืนผันวันผ่าน-............ฤดูกาลนานนม
ครั้นสิ้นขื่นขม..............รื่นรมย์สุขสันต์
๏ อันโลกธรรมมี
เกลือกกลั้วชั่วดี..........มากมีสารพัน
รู้ความแตกต่าง...........อยู่อย่างเท่าทัน
ขจัดเศร้าโศกศัลย์......จักพลันเปรมปรีดิ์
๏ ในห้วงเวลา
เปี่ยมด้วยสิเนหา..........ปรารถนาหวังดี
พรั่งพร้อมในจิต............ดั่งสถิตทุกที่
ไร้ซึ่งปรัศนีย์.................ไม่มีเล่ห์ลวง
๏ ดั่งด้วยยุทธการ
อันเผชิญเนิ่นนาน........ร้าวรานทั้งปวง
จงมลายหายสิ้น...........ยลยินความห่วง
ขออยู่คู่ควง...................ตราบห้วงรัตติกาล
๏ โอ้ยอดดวงหทัย
รู้บ้างหรือไร..................ห่วงใยเกินประมาณ
สายใยไอรัก.................ที่ประจักษ์เนิ่นนาน
ยามดาวพราวตระการ...จันทร์ที่พร้อมมูล ?
๏ แท้จริงสิ่งสรรพ์
ยั่งยืนนิจนิรันดร์.............เสมอมั่นทวีคูณ
รักแจ้งประจักษ์ใจ.........บ่คลายมลายสูญ
ยังเอื้อเกื้อกูล................เพิ่มพูนในใจ
๏ เคยท่องพเนจร
พบสุขทุกข์ร้อน.............เร่ร่อนแรมไกล
ล้วนต่างเพียงพอ..........ไม่ท้อสิ่งใด
ด้วยยังฝันใฝ่.................สุขในดวงกมล
๏ โอ้ยอดชีวัน
ได้แจ้งใจพลัน..............รักอันเปี่ยมล้น
ทั้งความห่วงใย............เข้าใจบัดดล
พร้อมด้วยเหตุผล.........ตราบพ้นค่ำคืน
๏ ดั่งองค์ราชันย์
ยาจกหนึ่งนั้น................ต่างกันเป็นอื่น
หากน้อมพร้อมรัก.........ล้วนจักสดชื่น
ตลอดวันผ่านคืน...........แช่มชื่นรื่นรมย์
๏ ด้วยจิตศรัทธา
มุ่งมาดปรารถนา..........ครั้งคราเหมาะสม
ยึดถือสุจริต-..................ธรรมคิดนิยม
อันความทุกข์ระทม.......ดั่งลมแผ่วพลัน
๏ พ้นช่วงยุคสมัย
เสมือนเรียนรู้ใจ............เปลี่ยนไปเช่นนั้น
รักโลภโกรธหลง...........บ้างคงจาบัลย์
สุขทุกข์เคล้ากัน............เนื่องวันเวลา
๏ เป็นภาพปรากฏ
เช่นการกำหนด.............เช่นบทนำพา
ดำเนินบทบาท..............แม้นมาตรปรารถนา
เช่นเครื่องพันธนา-........การมาผูกตน
๏ แล้วต้องเป็นไป
เกินการฝันใฝ่................เข้าใจเหตุผล
สมหวังพลั้งพลาด..........ล้วนประหลาดชอบกล
ให้ติดวังวน.....................หลงตนลืมตัว
๏ โปรดสดับรับฟัง
บทกวีพร้อมพรั่ง...........ซึ่งกังวานทั่ว
แม้นคราวทุกข์ใจ.........แม้ใจหวาดกลัว
โศกศัลย์พันพัว............อย่ามัวร้าวระทม
๏ สัจธรรมความจริง
รับรู้สรรพสิ่ง.................อ้างอิงเหมาะสม
เป็นโลกธรรมแท้..........ผันแปรดั่งลม
ด้วยธรรมนิยม..............อย่าตรมตรอมเลย
๏ สดับเสียงหัวใจ
แห่งผู้ยากไร้................อย่าได้เมินเฉย
แท้ยิ่งจริงใจ.................ห่วงใยเช่นเคย
คือสิ่งเปิดเผย..............เอื้อนเอ่ยแทนคำ
๏ แว่วเป็นทำนอง
สำเนียงเสียงพ้อง........คล้องจองวรรณกรรม
ฤๅเช่นเป็นไป..............ดั่งใจงามขำ ?
ว่ายังคงย้ำ...................น้ำใจไมตรี ?
๏ โอ้ยอดดวงหทัย
รู้บ้างหรือไร..................ห่วงใยทบทวี
สายใยไอรัก.................ยังประจักษ์ด้วยดี
ยามดาวพราวมณี........จันทร์ที่พร้อมมูล ?
๏ แท้จริงสิ่งสรรพ์
ยั่งยืนนิจนิรันดร์.............เสมอมั่นทวีคูณ
รักแจ้งประจักษ์ใจ........บ่คลายมลายสูญ
ยังเอื้อเกื้อกูล................เพิ่มพูนในใจ
๏ เคยท่องพเนจร
พบสุขทุกข์ร้อน.............เร่ร่อนแรมไกล
ล้วนต่างเพียงพอ..........ไม่ท้อสิ่งใด
ด้วยยังฝันใฝ่.................สุขในดวงกมล
๏ โอ้ยอดชีวัน
ได้แจ้งใจพลัน...............รักอันเปี่ยมล้น
ทั้งความห่วงใย.............เข้าใจบัดดล
พร้อมด้วยเหตุผล..........ตราบพ้นค่ำคืน
๏ ดั่งองค์ราชันย์
ยาจกหนึ่งนั้น................ต่างกันเป็นอื่น
หากน้อมพร้อมรัก.........ล้วนจักสดชื่น
ตลอดวันผ่านคืน...........แช่มชื่นรื่นรมย์
๏ โอ้ยอดจอมขวัญ
พรรณนาสารพัน............รักนั้นเปี่ยมล้น
ทั้งยิ่งห่วงใย...................มากในดวงกมล
ล้วนเป็นเหตุผล..............ตราบพ้นศศิธร
๏ ดั่งองค์ราชา
ยาจกอนาถา..................ต่างฐานันดร
หากน้อมพร้อมภักดิ์......ด้วยรักสถาพร
ตราบสิ้นศศิธร.................ก่อนไร้เรืองรวี ๚ะ๛
อ ย า ก ใ ห้ เ จ้ า รู้ ว่ า . . . ยั ง แ ส น ห่ ว ง ใ ย
อ ย า ก ใ ห้ เ จ้ า เ ข้ า ใ จ ว่ า . . . ข้ า ฯ ยั ง ห วั ง ดี
ใ น ห้ ว ง แ ห่ ง ย า ม ร า ต รี
โ อ้ ค น ดี . . . รู้ ซึ้ ง ถึ ง สิ่ ง เ ห ล่ า นี้ . . . บ้ า ง ไ ห ม ?
7 พฤศจิกายน 2549 23:02 น.
อัลมิตรา
๏ เดิมพันรัก
..๏ โอ้เจ้าช่างสิ้นหวังดั่งพ่ายแพ้
ความอ่อนแอครอบคลุมสุมใจหรือ
ไร้วิเคราะห์ใคร่ครวญด่วนวางมือ
ไม่ยึดถือความจริงสิ่งใดเลย
ไยไม่ฟื้นตื่นตัวหรือกลัวเล่า ?
หรือโศกเศร้าเข้าสิงจึงนิ่งเฉย ?
ล่วงคืนวันนานเนิ่นจนเกินเลย
ดุจคุ้นเคยคร่ำครวญรัญจวนใจ
โอ้เจ้าช่างเด็ดเดี่ยวเชียวหนอเจ้า
จึงมัวเฝ้าฝืนช้ำอีกร่ำไห้
คงจะมีเหตุผลอันดลใจ
ประการใดจึงดื้อดั่งถือดี
ความพอใจเช่นนี้ไม่ดีแน่
อาจพ่ายแพ้ร่ำไรคล้ายไฟจี้
เหมือนเล่นไพ่หมายคว้าราชินี-
ผู้ที่มีเพชรพลอยคอยเพ่งความ
อย่ามัวมุ่งหมายมั่นไพ่นั้นนัก
เกรงเจ้าจักหมดตัวจึงมัวห้าม
เจ้าหนูเอ๋ยจะเฉลยให้รู้ความ
ที่ห้ามปรามเปรียบดั่งผู้หวังดี
ราชินีแห่งเพชรฤทธิ์เดชมาก
จักฉุดลากลงทัณฑ์พลันป่นปี้
ทั้งแส้หวายหางกระเบนเห็นมากมี
โอกาสดีนางจักเฆี่ยนให้เจียนตาย
เจ้าก็รู้อยู่แก่ใจมิใช่หรือ
สิ่งยึดถือไขว่คว้าก่อนจะสาย
ราชินีแห่งรักจักคลี่คลาย-
ความแพ้พ่ายเดิมพันเป็นมั่นคง
ณ บัดนี้ข้าคิดไม่ผิดนัก
แจ้งประจักษ์ความจริงสิ่งประสงค์-
อันประณีตยิ่งนักหากจำนง
วางอยู่ตรงโต๊ะข้าวของเจ้าเอง
คำเปรียบเปรยเช่นนี้พินิจเถิด
จักบังเกิดสุขสมใช่ข่มเหง
อันสิ่งดีไขว่คว้าอย่ากลัวเกรง
จงรีบเร่งขวนขวายได้ครอบครอง
แต่เจ้ายังกังวนสับสนอยู่
ช่างอดสูสิ้นหวังดั่งหม่นหมอง
ยังเพ้อฝันใจฝืนยืนเมียงมอง
สิ่งลอยล่องเกินใฝ่วิสัยตน
โอ้เจ้าช่างเด็ดเดี่ยวเชียวหนอเจ้า
อันวัยเยาว์ที่หวังดั่งไร้ผล
ไม่อาจย้อนเวลามาให้ยล
คืนวันพ้นเกินพร่ำนำกลับมา
ครั้นเจ็บช้ำระกำใจใดรึงรัด
ความอึดอัดอิดโรยโดยหนักหนา
ควรยอมรับสภาพนั้นด้วยปัญญา
เร่งค้นหาความจริงอย่าชิงชัง
..เสรีภาพ.. โอ้นี่ ..เสรีภาพ..
คงเป็นภาพน้ำคำที่พร่ำหวัง
เครื่องผูกมัดรัดรึงประหนึ่งยัง-
เฝ้าคุมขังตัวเจ้าให้เศร้าใจ
มันกำลังเดินผ่านกาลแปรเปลี่ยน
โลกหมุนเวียนเปลี่ยนสีที่สดใส
เป็นเทาทึบท่วมทันจนล้นใจ
ผ่านโลกไปลำพังอย่างวางมือ
สองฝ่าเท้าของเจ้าคราวเหยียบย่ำ
ไม่ชอกช้ำเหน็บหนาวรวดร้าวหรือ ?
ยามเหมันต์พลันเดินเพลินชำงือ*
ยังขืนดื้อเยื้องย่างอย่างเดียวดาย
อีกท้องฟ้าไม่โปรยโรยหิมะ
สุริยะปราศแสงแดงเฉิดฉาย
เกินวิเคราะห์สภาวะอธิบาย
เกินคาดหมายราตรีหรือทิวา
เจ้ากำลังสูญสิ้นจินตภาพ
ไม่รับทราบเรื่องราวที่เฝ้าหา
อันดีชั่วปานใดไม่พิจารณา
กลับไร้ค่าเพียงความชอกช้ำทรวง
ปล่อยคืนวันกาลพ้นจนลับหาย
ยังฟูมฟายโศกเศร้าราวใหญ่หลวง
หมดสิ้นแล้วสรรพสิ่งจริงหรือลวง
เกินตามทวงให้คืนยืนชำงือ*
โอ้เจ้าช่างสิ้นหวังดั่งพ่ายแพ้
ความอ่อนแอครอบคลุมสุมใจหรือ
ไร้วิเคราะห์ใคร่ครวญด่วนวางมือ
ไม่ยึดถือความจริงสิ่งใดเลย
ไยไม่ฟื้นตื่นตัวหรือกลัวเล่า ?
หรือโศกเศร้าเข้าสิงจึงนิ่งเฉย ?
ล่วงคืนวันนานเนิ่นจนเกินเลย
ดุจคนเคยคร่ำครวญรัญจวนใจ
จงลงมาจากรั้วนั่นเสียเถิด
อย่าเตลิดลุ่มหลงตรงสิ่งไหน
เร่งทำตามสมจินต์ตัดสินใจ
มุ่งก้าวไปเปิดประตูสู่ความจริง
แม้นฝนตกฟ้าร้องคะนองอยู่
อยากให้ดูความงามตามแอบสิง
คือสายรุ้งพุ่งฟ้าสง่าอิง-
ช่างเพริศพริ้งแพรวพรายให้ชื่นบาน
เจ้าควรหาผู้หนึ่งซึ่งหวังดี
มีไมตรีเปี่ยมภักดิ์สมัครสมาน
แม้นผู้ใดหมายรักประจักษ์นาน
จงรับการหวังดีที่มีมา
อย่านิ่งเฉยเฉื่อยชาและล้านัก
อันความรักงดงามล้ำหนักหนา
ครั้นวันคืนล่วงลับดับชีวา
รีบค้นหาหัวใจก่อนสายเกิน ๚ะ๛
3 พฤศจิกายน 2549 16:15 น.
อัลมิตรา
..๏ หากถูกคนกล่าวสยบสบประมาท
คิดอาฆาตมุ่งร้ายให้หม่นหมอง
ความรู้สึกบานปลายอาจก่ายกอง
โปรดตรึกตรองถี่ถ้วนสิ่งควรเป็น
กิจการภายหน้าจงท้าสู้
อย่าหดหู่เมื่อเขาเหยียบย่ำเข่น
เฉกภูผาประสบภัยมิไหวเอน
ถูกเขม่นเพียงใดไม่อินัง
จงหนักแน่นหาญกล้าฝ่าอุปสรรค
จงพิทักษ์หัวใจให้เข้มขลัง
จงปรับสิ่งเลวร้ายคล้ายชิงชัง
แปรเปลี่ยนเป็นพลังกำลังใจ
อย่ารำลึกเรื่องราวเปลืองเปล่านั้น
จงรังสรรค์ทุกอย่างกระจ่างใส
ส่วนผรุสวาทหยามหมิ่นจากลิ้นใคร
อย่านำไปปรุงจิตจนติดตรวน
ดูแต่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้า
มารยังเคล้าวิบากลมปากผวน
เทียบอะไรกับมนุษย์สุดแปรปรวน
ทุกอย่างล้วนแจ่มชัดอนัตตา
เถิด !! จงมั่นอุราด้วยกล้าแกร่ง
สร้างกำแพงป้องภัยไม่ถือสา
กำลังใจสร้างเองบรรเลงพา
แล้วฟันฝ่าสู่เส้นชัยในบัดดล ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
11588
