4 พฤษภาคม 2548 14:09 น.
อัลมิตรา
...หากเธอยังเดียวดาย...
...ฉันยังหมาย..ผูกใจเป็นเพื่อน...
...แม้พลาดพลั้งยังคอยย้ำเตือน...
...แม้ความฝันลางเลือน...
...เหมือนยังคอยปลอบขวัญ...
...บางครั้งที่เธอยังเดียวดาย...
...ฉันก็ยังหมาย...
...ว่าจะยืนอยู่เคียงข้างกัน...
...พร้อมมอบความรัก...
...ร่วมถักมิตรภาพพลัน...
...เพื่อมอบความสุขสันต์...
...ในคืนวันที่เดียวดาย...
...เธอ...
...ย่อมไม่เดินลำพังอย่างเหว่ว้า...
...หากเธออ่อนล้า...
...ฉันยังปรารถนาไม่เคยแหนงหน่าย...
...มีแขนให้เกาะ...
...มีอกอุ่นให้กอดพลอดพร่ำสาธยาย...
...บอกเล่าเรื่องเล่ามากความหมาย...
...หวังเธอผ่อนคลายสิ่งที่ทำให้โศกตรม...
...ทุกก้าวย่าง..
...เดินอย่างมุ่งมั่น...
...พร้อมด้วยความฝัน...
...จักพลันสุขสม...
...ก้าวไปข้างหน้า...
...ด้วยจินตนาการอันแสนรื่นรมย์...
...ทิ้งความขื่นขมหมองตรม...ทั้งมวล
คื นนี้ ถ้ า เ ธ อ ห น า ว
ร่ ว ม ผิ ง ด า ว บ น ฟ้ า
จ า ก รั ก. .จ า ก ศ รั ท ธ า ข อ ง เ ร า
4 พฤษภาคม 2548 07:26 น.
อัลมิตรา
..๏ หวานแววตามองตอบคล้ายปลอบขวัญ
ใจที่หวั่นยิ่งหวามด้วยความเขิน
อ่านความหมายสายตาว่าเชื้อเชิญ
สู่บทเกริ่นก่อนการประสานใจ
จุ ม พิ ต แ ผ่ ว พ ร ม ล ง ต ร ง ห น้ า ผ า ก
แ ล้ ว เ ค ลี ย จ า ก เ ป ลื อ ก ต า ม า แ ก้ ม ใ ส
รั ก อ บ อ ว ล อ บ อุ่ น ล ะ มุ น ล ะ ไ ม
โ อ บ เ ร า ไ ว้ แ น บ ส นิ ท เ พี ย ง นิ ท ร า
จ น โ อ ษ ฐ์ อิ่ ม นิ่ ม นุ่ ม รั บ จุ ม พิ ต
ก ร ะ เ จิ ง จิ ต จ า ก เ ล่ ห์ เ ส น่ ห า
เ ติ ม รุ้ ง พ ร า ว ด า ว พ ร่ า ง ก ล า ง แ ว ว ต า
แ ท น คำ ว่ า พ ร้ อ ม ที่ จ ะ พ ลี ก า ย ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1904
