7 ธันวาคม 2547 16:43 น.
อัลมิตรา
..๏ เพราะฉันเป็นแบบนี้อย่างที่เห็น
ไม่ดีเด่นงดงามตามเธอฝัน
อารมณ์ร้อนเล่ห์ร้ายสารพัน
แถมดื้อรั้นเอาแต่ใจใครก็รู้
แม้มีบ้างบางคราคนสรรเสริญ
ฟังเพลิดเพลินคำชมภิรมย์หู
ยามพลิกผันโชคร้ายหลายศัตรู
ฉันคือผู้เกริ่นกล่าว..จงเข้ามา
เพราะว่าเป็นอย่างนี้นี่แหละฉัน
ใช่เทพปั้นเลิศเลอเสมอค่า
เพียงมนุษย์ช่างฝันอัลมิตรา
เที่ยวไขว่คว้าหาสุขทุกข์ล้นตัว
อย่าบังคับวางกฏกำหนดฉัน
เหมือนดินปั้นตุ๊กตาคนค้าทั่ว
ขอขบถร่ำไปไม่นึกกลัว
ใช่เมามัวไร้ตัวตนบนความจริง ๚ะ๛
4 ธันวาคม 2547 23:01 น.
อัลมิตรา
..๏ เหมือนอิฐลอยกระทบมาหลังคาบ้าน
เปิดเน็ตอ่านข้อความยามเธอเขิน
ตัวอักษรเขียนไว้หมายเพลิดเพลิน
พบบทเกริ่นเรื่องราวจึงเข้าใจ
สักวานักปราชญ์ราชบัณฑิต
เคยลิขิตถอดเพลงบรรเลงไข
อันหลุมรักร่วงแล้วมิแคล้วใคร
บ่งบอกนัยจงระวังอย่างพลั้งตัว
หากมิเคยระแคะระคายนัยความรัก
อาจอกหักยามใครบอกใบ้ยั่ว
แม้นปราศจากหัวใจหมายพันพัว
คงหวาดกลัวไปตลอดอดพลอดคำ
ปริศนาคาใจใครคนนั้น
ใช้โจทย์ผันคำนวนชี้ชวนขำ
เพียงตามองแล้วไม่ตรองผองกระทำ
จึงขอย้ำใช้จิตดูก็รู้เอง ๚ะ๛
3 ธันวาคม 2547 08:12 น.
อัลมิตรา
๏ ขอ เทพไททั่วด้าว...............แดนสรวง
จง ปกปักษ์พระพ่อหลวง.........ปิ่นหล้า
ทรง พระเกียรติเถกิงปวง-........ปรปักษ์ ปลาตแฮ
พระ บารมีพระปิ่นฟ้า..............ปกฟ้าร่มเย็น ฯ
๏ เจริญ จิตจรัสจ้า...................พระเมตตา
ยิ่ง ยากเย็นเยือนพนา..............ธ บ่แพ้
ยืน ยงพระศาสนา..................ทั่วถิ่น ไทยเฮย
นาน พระนามมิเลือนแม้..........ผ่านพ้นหมื่นปี ๚ะ๛
ถวายพระพร เนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุยเดชมหาราช
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้าสมาชิกบ้านกลอนไทย
2 ธันวาคม 2547 00:51 น.
อัลมิตรา
..๏ สักวานักปราชญ์ราชบัณฑิต
ได้ครุ่นคิดพรรณนาอุทาหรณ์
ว่ามวลชนคนเขลาเหล่านิกร
จึงรีบร้อนเร่งรัดแออัดมา
ไม่ตรึกตรองมองเห็นเป็นเหตุผล
ต่างผู้คนวิ่งกรูดูแน่นหนา
สิ่งถูกผิดไม่คิดพิจารณา
ไร้ปัญญาพิเคราะห์ให้เหมาะความ
เช่นตัวฉันนั้นหนาคราลุ่มหลง
ไม่อาจปลงสิเนหาพาอกหวาม
บังเกิดจิตปฏิพัทธ์อาจลุกลาม
เป็นนิยามความรักประจักษ์ใจ
พบหลุมรักเธอแล้วไม่แคล้วตก
แม้นตระหนกว่าไม่เป็นเช่นฝันใฝ่
แต่ยังเผลอพาตนหล่นร่วงไป
คงพอใจคราวจิตนั้นติดตรวน
หากฉันยังนั่งอยู่ดูนิ่งเฉย
แล้วเปิดเฉยความในให้สอบสวน
ว่าเนื่องจากความจริงสิ่งทั้งมวล
แท้จิตล้วนถูกรักเข้ากักกุม
ด้วยเหตุนี้มีปริศนามาสอบถาม
ซึ่งเนื้อความถ้าฉันนั้นตกหลุม
รักเธอแล้วยังฉงนจนเคลือบคลุม
ยังร้อนรุ่มกังวลสับสนเกิน
ว่าบาปไหมใจเผลอรักเธอยิ่ง
แท้ความจริงยังละอายคล้ายขวยเขิน
ทั้งไม่อาจห้ามจิตคิดล่วงเกิน
ซึ่งดำเนินแผนการสานเยื่อไย
เปรียบสายธารละหานห้วงล่วงเลยแล้ว
คงแน่แน่วหลอมกระเซ็นที่เย็นใส
แล้วรวมเป็นหนึ่งมหาชลาลัย
แปรผันไปสู่ทะเลพื้นเพงาม
โอ้ที่รัก..ประจักษ์สิ่งที่จริงเถิด
ว่าบังเกิดเป็นธรรมดาอย่าเกรงขาม
บางอย่างนั้นต้องเป็นเช่นนิยาม
ไม่อาจห้ามสัจธรรมความเป็นจริง
จับมือฉันมั่นไว้ด้วยใจมั่น
ความผูกพันธ์ประสานสุขในทุกสิ่ง
แล้วนำเอาชีวิตฉันอันพาดพิง-
หมายแอบอิงด้วยไมตรีที่จริงใจ
เนื่องเพราะฉันนั้นมิอาจเฝ้าปรารถนา
ห้ามจิตคราคราวฉันยังฝันใฝ่-
ด้วยความรักห่อหุ้มสุมทรวงใน
เกินกว่าใจดิ้นรนพ้นรักแล
เปรียบสายธารละหานห้วงล่วงเลยแล้ว
คงแน่แน่วหลอมกระเซ็นเป็นกระแส
แล้วรวมเป็นชลาลัยไหลผันแปร
อันแน่วแน่สู่ทะเลพื้นเพงาม
โอ้ที่รัก..ประจักษ์สิ่งที่จริงเถิด
ว่าบังเกิดเป็นธรรมดาอย่าเกรงขาม
บางอย่างนั้นต้องเป็นเช่นนิยาม
ไม่อาจห้ามสัจธรรมความเป็นจริง
จับมือฉันมั่นไว้ด้วยใจมั่น
ความผูกพันธ์ประสานสุขในทุกสิ่ง
แล้วนำเอาชีวิตฉันอันพาดพิง-
หมายแอบอิงด้วยไมตรีที่จริงใจ
เนื่องเพราะฉันนั้นมิอาจเฝ้าปรารถนา
ห้ามจิตคราคราวฉันยังฝันใฝ่-
ด้วยความรักห่อหุ้มสุมทรวงใน
เกินกว่าใจดิ้นรนพ้นรักเอย ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
1966
