6 ตุลาคม 2547 18:19 น.

..๏ ๖ ตุลา..สงครามประชาชน

เขาควันฟืม (เขาใหญ่) จ. เพชรบรูณ์
ธันวาคม ๒๕๑๙

..๏ เสียงปืนแตกสิ้นลงตรงชายป่า
หลากชีวาไร้แรงเลือดแดงฉาน
ชโลมผิวดินเย็นเป็นพยาน
บนอาการเอื้อมหยิบอธิปไตย

เมื่อเพื่อนล้มเกินปลุกยังรุกหา
ทุกสายตาก็เห็นเช่นเงื่อนไข
ความรู้สึกขมขื่นสุดฝืนใจ
น้ำตาไหลซึมเคล้าในเบ้าตา

จ้องสังหารไทยด้วยกันให้บรรลัย
ทาสรับใช้ทรราชสัญชาติหมา
กดหัวข่มทั่วด้าวชาวประชา
เพื่อรักษาสิทธิขาดอำนาจมัน

เพื่อนยากเอ๋ย..ทุกหยดที่หยาดไหล
รดลงใส่ผืนดินมิสิ้นฝัน
เลือด-น้ำตาหนหลังเคยหลั่งกัน
อย่าสูญพลันเสียเปล่าเงาวันวาน

ตุลาคม ๒๕๔๗

เวลาเปลี่ยนเวียนผันผ่านวิถี
บนเวทีสภาเน่าที่เล่าขาน
พิราบเอ๋ยด่าวดิ้นสิ้นตำนาน
เผด็จการกลับคืนผืนดินไทย

เพทุบายเศรษฐีตีบทแตก
เข้าซึมแทรกการเมืองก่อเรื่องให้
สร้างภาพพจน์สวยหรูดูล่อใจ
เป็นบันไดลวงตาคุณค่าคน

ขึ้นเถลิงอำนาจประกาศทั่ว
อวดศักดาให้กลัวทั่วทุกหน
แก้ปัญหาเร่งด่วนเพื่อมวลชน
มิฉ้อฉลบ้านเมืองคงเรืองรอง

วางหมากกลฉลฉ้อเชิงพ่อค้า
โกยเงินตราโกงกินสินสนอง
รากหญ้าเน่าแบกหนี้น้ำตานอง
แต่เพื่อนพ้องพวกกูอยู่วิมาน

อวดศักดาเบ่งบ้าหาอำนาจ
นับแต่ญาติพวกพ้องเข้ารองฐาน
รวมมังกรหางแดงแถลงการณ์
โดยสันดานรักประโยชน์แต่โคตรตน

หากใครคิดผิดเหล่าเข้าขัดขวาง
รวบหัวหางกดไว้ให้โทษผล
หน้ากากพระดูให้ดีมากมีกล
ช่างแยบยลคนทั่วคามตามไม่ทัน

ธุรกิจบังหน้าแต่ค้าชาติ
เหลิงอำนาจกำหนดได้ตามใจฉัน
เอื้อประโยชน์แต่พรรคไทยรักมัน
เผื่อแผ่กันเฉพาะกลุ่มกูคุ้มครอง

ผลประโยชน์ทับซ้อนซุกซ่อนบาป
ภายใต้คราบโคตรชั่วโคตรมัวหมอง
ฟ้ามากเมฆกระจายคล้ายมันครอง
จากเหนือล่องสู่ใต้ยากไร้ลง

สักวันหนึ่ง

วันที่ไทยทุกคนทนไม่ไหว
ลุกขึ้นไล่ทรราชย์ผู้โลภหลง
สหายเอย..อย่าอ่อนน้อมยอมวางปลง
ขอเพื่อนจงฉายแสงแห่งพลัง

เผด็จการแนวใหม่จัญไรนัก
จงรู้จักหน้าแปรปิดแผลหลัง
หากวันหนึ่งสัญญาณกังวานดัง
หนึ่งกำลังแม้ชราขอท้าชน

ฝากบทกลอนอุดมการณ์ทางความคิด
๖ ตุลา ย้อนจิตรำลึกผล
วันสงครามเข่นฆ่าประชาชน
เลือดพิราบเอ่อล้นบนถิ่นไทย ๚ะ๛

..๏ แด่ ผู้ที่สูญเสีย