19 มีนาคม 2546 17:16 น.

ร่ายโคลงการเวก

   
(๑)

.....หอมเอยเผยกลิ่นคลุ้ง..................จรุงใจ 
บานเบ่งเพรงกาลไกล.......................ไป่ร้าง 
กลีบดอกออกประไพ........................เพรียกหมู่-  ภมรฤา 
หมายชื่นชระมื่นอ้าง......................เยี่ยมเย้ายลโฉม ฯ 

(๒)

.....เผลอใจหมายเหนี่ยวโน้ม...........ชมเชย 
พลั้งจิตจริตเผย...............................เพลี่ยงพล้ำ 
พิศมัยใดใคร่เฉลย..........................ร่ายพจน์  ชมแฮ 
หากแต่คำโคลงย้ำ...........................ไป่อ้างเสมือนจริง ฯ 

(๓)

.....เครือเถาราวสร้อยพร่าง..............สังวาลย์ 
งามยิ่งอิงโฉมสคราญ......................กลีบแย้ม 
ใบสดงดงามนาน..........................ไสววับ-  วาวนอ 
เกาะเกี่ยวเพรียวพันแฉล้ม...............สลับล้อเริงลม ฯ 

(๔)

.....กลีบดอกออกซอกซ้อน.............แซมสลวย 
กลิ่นกรุ่นละมุนระรวย...................เฟื่องฟุ้ง 
หอมหวลป่วนลมระทวย................เทียมทิพย์-  สุคนธ์นา 
หากแต่ดอกคละคลุ้ง.....................มุ่งให้คืนหอม ฯ 

(๕)

.....การเวกเฉกเช่นน้อง.................นวลลออ  แม่เอย 
แผกแต่การเวกพอ........................รุ่งเช้า 
หอมใดจักกลายชลอ......................จางกลิ่น 
หากแม่ยังหอมเย้า........................ชื่นแท้นิจจกาล ฯ 

(๖)

.....เด็ดดอกดังบอกให้..................คงความ 
หอมนักหากหลงยาม....................เยี่ยมใกล้ 
หอมนวลดั่งชวนหวาม..................ไหวติด  เสน่ห์ฤา 
ขอร่ายโคลงชมให้.........................แน่งน้อยคลายเหงา ฯ

4618

love

comment

19 มีนาคม 2546 13:50 น.

คำคน คำใคร

อัลมิตรา


...คำของใครใคร่คล้อง.............คงความ
ขอแค่เคียวคมขาม..................ข่มแค้น
ขัดขืนขื่นขมคร้าม..................ขอดค่อน
คลายคร่ำครวญคงแคว้น..........คู่คล้องเคียงคลอ ฯ

...คำหวานใครหว่านใว้............หวาดเชียว  แม่เอย
หลงติดพจน์ชายเฉลียว............เปล่าน้อง...???
มวลมดซดตาลเพียว................อาจมุ่ง-  เมานา
ชมชื่นคำหวานพ้อง.................อาจให้ใจตรม ฯ

...คำคนคำข้นแค่น..................คดเคียว
หยามเหยียดเฉียดใจเชียว.........หยั่งใว้
ดาบใดใคร่เฉือนเสียว...............กายฉีก
หาเทียบเปรียบคำไร้-................จิตย้อมสัจจ์จริง ฯ

1019

love

comment

14 มีนาคม 2546 11:07 น.

ไม่ใช่ดาว

อัลมิตรา

เกิดเป็นคนแต่ไยหัวใจทาก
เฝ้ากาฝากเสาะแสวงแหล่งโภคผล
หรือสังคมของเราเข้าตาจน
จึงแต่งกลกาฝากทากเหลือบไร

หวังจะไปไต่สูงมุ่งภูผา
เพียงเดินช้าใจท้อรอไม่ไหว
จึงแปลงร่างพรางตัวเปลี่ยนหัวใจ
เกาะขาคนหัวใครไต่ตะบึง

รู้บ้างไหมคืนวันพระจันทร์โศก
เห็นร้อนโกรกกรีดกราดโลกขาดผึง
กลิ่นอายพิษแผ่ไปไพรรำพึง
น้ำตาเดือนจะเตือนตรึงถึงผู้ใด

ก็ไปเถิดหากไต่แล้วใจสุข
ไปวางทุกข์ธารกลีให้ปรี่ไหล
จะปัดแข้งแกล้งขัดเชิญปัดไป
เธอเพียงผู้เหยียบบันไดมิใช่ดาว

968

love

comment

14 มีนาคม 2546 11:06 น.

ตัวอะไร ?..

อัลมิตรา

จะบินไกลไยจ้องแถมร้องลั่น
ดึงขาฉันทำไมใครมาฉวย
แค่ยืมหัวเหยียบหน่อยจะต่อยมวย
เถิดน่าช่วยฉันก่อนจะย้อนคืน

ด้วยไม่ลืมกันหรอกจะบอกให้
เขาทำกันถมไปใครจะขืน
อุปถัมภ์พร่ำฝากถึงยากกลืน
แต่ก็เห็นยิ้มชื่นระรื่นชนม์

เมื่อชาติก่อนฉันหนาพญาทาก
หน้าแข้งใครขนมากจ้องถากขน
จนเสียงลือเล่าอ้างทั้งตำบล
ว่าลิ้นยนต์เจาะยางบางต้องยอม

ปล่อยฉันก่อนเหลือบริ้นขอบินสูง
แล้วค่อยจูงมือมาถ้าจะหอม
ดึงกันไปดึงกันมาจะพางอม
ตกลงไปตัวปลอมเขาพร้อมแซง

779

love

comment

13 มีนาคม 2546 23:45 น.

มหัศจรรย์แห่งรัก

อัลมิตรา

หญิง..

...เพราะความรักมักบังเกิดอย่างเพริศแพร้ว 
งามอย่างแก้วเนื้อบางสว่างใส 
ส่องประกายแวววับจับในใจ 
หาสิ่งใดยากเปรียบมาเทียบกัน 

...แก้วกังวานปานเสียงสำเนียงเสนาะ 
ฟังไพเราะแว่วหวานปานสวรรค์ 
ร่วมเรียงร้อยถ้อยคำแจ้วจำนรร 
ร่วมสร้างฝันกลั่นจากใจไว้เคลียคลอ 

...สุขนั้นสุขเกินกว่าจะหาไหน 
ทุกข์นั้นทุกข์หากวันใดใจเกิดท้อ 
รักนั้นรักยามเคียงเขาเฝ้าพนอ 
รอนั้นรอวันเราเข้าคู่ควง 

...นี่เพราะเป็น มหัศจรรย์วันแห่งรัก 
ค่อยฟูมฟักฝากฝันสวรรค์สรวง 
กระจ่างใจไขว่คว้ามาทับทรวง 
ยามติดบ่วงรักร้อยคอยหากัน 


+.*~*+::~..*~*...*~* ..**~*+.~*+.

ชาย ..

 
คงเป็นเพราะฟ้าเบื้องบนท่านด้นไว้ 
กำหนดให้ดวงชีวันนั้นสุขสม 
ขีดชะตาพาประสบจบภิรมย์ 
ล้วนสร้างสมสืบสานตำนานใจ 

แก้วใดเอ๋ยเฉลยนัยแก้วใจข้า 
เอ่ยวาจาแว่วหวานเปรียบตาลได้
ร่วมร้อยเรียงขับขานกังวาลไป 
รังสรรค์ไซร้จากห้วงจินต์ให้ยินดี 

สุขนั้นสุขเกินกว่าหาใดเทียบ 
ทุกข์ยากเปรียบเปรยใดมาแทนที่ 
รักนั้นรักมั่นคงยืนยงทวี 
รอวันที่หนทางรักประจักษ์วาง 

นี้เพราะเป็นมหัศจรรย์วันแห่งรัก 
ที่ฟูมฟักดวงหทัยมิให้หมาง 
จากสองกายรวมหนึ่งใจมิอำพราง 
ร่วมรอยสร้าง......รักนั้นมหัศจรรย์จริง

1188

love

comment